Τα πράγματα στην Ευρώπη είναι εντυπωσιακά απλά και αυτό γιατί όλοι έχουν συμφωνήσει να τηρούν ευλαβικά βασικούς κανόνες.
Ακόμη και οι διαφωνίες υπόκεινται σε κανόνες, που οδηγούν τελικά σε συμβιβασμούς και έτσι στηρίζεται και προχωρά το οικοδόμημα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αυτό ακριβώς θυμίζουν μέχρι σήμερα σε όλες τις συζητήσεις τους οι εταίροι στην κυβέρνηση, ότι η Ενωση είναι ένα σύνολο διαφωνιών, που καταλήγει σε έναν κοινό συμβιβασμό, προς όφελος όλων.
Οποιος δεν συμφωνεί στον συμβιβασμό, απλά μένει μόνος, απομονώνεται. Η νέα κατάσταση, λοιπόν, όπως έχει διαμορφωθεί, είναι πολύ απλή και γι’ αυτό ίσως για ορισμένους στο εσωτερικό εξόχως δυσνόητη, αφού τα απλά στη χώρα μας είναι τα δύσκολα και τα αυτονόητα τα αδιανόητα!
Κάποια στιγμή, στο εγγύς μέλλον, όλοι ελπίζουμε ότι στις συνεδριάσεις του Eurogroup όχι μόνο δεν θα είμαστε βασικό θέμα προς συζήτηση, αλλά ότι θα μπορούμε, αν μη τι άλλο, να συνεννοηθούμε.
Πολύ απλά να καταλαβαίνουμε τι μας ζητούν οι εταίροι, αλλά και να είμαστε σε θέση να παρουσιάζουμε ξεκάθαρα και με σαφήνεια τις θέσεις και απόψεις μας. Διότι καλή η «δημιουργική ασάφεια», αλλά πολύ σύντομα, για να προχωρήσει η οικονομία, η κοινωνία και η χώρα, θα χρειαστούμε και τη «δημιουργική σαφήνεια».
Και όσο κι αν προσπαθούμε να το αποφύγουμε τώρα, είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή πολύ σύντομα θα πρέπει να βάλουμε το χαρτί κάτω και να γράψουμε συγκεκριμένες προτάσεις και αριθμούς. Δεν έχει σημασία εάν θα ικανοποιούν τους δανειστές, έχει όμως σημασία να τα καταλαβαίνουν.
Μόνο έτσι θα μπορέσει να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση, αφού οι αοριστίες και οι γενικόλογες τοποθετήσεις δεν οδηγούν πουθενά.
Ας μην έχουμε το άγχος ότι πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, απλά και μόνο για να μην εκτεθούμε κυρίως στο εσωτερικό, αφού όταν γίνει ουσιαστικός διάλογος και υπάρξει συμφωνία, όλοι θα έχουν πάρει αλλά και δώσει. Αλλά πρέπει να το καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να πάρουμε χωρίς να δώσουμε.
Ο πρωθυπουργός μέχρι σήμερα τηρεί τις δεσμεύσεις του, να μη δεχτεί καμία παράταση του μνημονίου και καμία τρόικα, και πράττει απολύτως σοφά, αφού αυτή ήταν η επιθυμία του εκλογικού σώματος και αυτό θέλει σήμερα η πλειοψηφία.
Μακάρι, λοιπόν, να καταφέρει η κυβέρνηση και να κρατήσει μέχρι τέλους αυτή τη σθεναρή στάση. Ομως, για να βρεθεί λύση και να ξεφύγουμε από το «μαρτύριο της σταγόνας», πρέπει να ετοιμαστούμε και για έναν -μικρό ή μεγάλο, δεν έχει σημασία- συμβιβασμό.
Και αυτός ο συμβιβασμός πρέπει να ισορροπεί μεταξύ των δεσμεύσεων και υποσχέσεων που έχουν αναληφθεί στο εσωτερικό, απέναντι στους πολίτες, και των ευρωπαϊκών κανόνων, για τους οποίους επίσης έχει δεσμευτεί έναντι των εταίρων η κυβέρνηση, αφού σε όλους τους τόνους έχει καταστήσει σαφές ότι επιθυμεί η χώρα να είναι μέλος της Ευρωζώνης.
Είναι σίγουρα μια δύσκολη εξίσωση, γιατί κρύβει πολλούς αγνώστους. Αλλά είναι στα χέρια του πρωθυπουργού να δώσει λύση, με ειλικρίνεια απέναντι στην κοινωνία και χωρίς να διακινδυνεύσει να συγκρουστεί με τους εταίρους μας.
Αλλωστε, ποτέ δεν συμφέρει να συγκρούεσαι με αυτούς που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ή, έστω, πολύ λιγότερα από εσένα…
naftemporiki.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια