Μια υπερβολική δόση ινσουλίνης μπορεί να
προκαλέσει υπογλυκαιμικό κώμα ή και θάνατο σε ασθενείς με διαβήτη τύπου
Ι. Τη λύση θα μπορούσε να δώσει μια νέα παραλλαγή της ορμόνης,
σχεδιασμένη να ενεργοποιείται αυτόματα μόνο όταν το σάκχαρο του αίματος
βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα.
Το νέο μόριο, μια χημικά τροποποιημένη βερσιόν της ινσουλίνης, έδωσε ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε πειράματα με διαβητικά ποντίκια, αναφέρουν ερευνητές του MIT στην επιθεώρηση PNAS.
«Αυτό το παράγωγο της ινσουλίνης δείχνει να ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος καλύτερα από οτιδήποτε έχουν σήμερα στη διάθεσή τους οι ασθενείς με διαβήτη» υποστηρίζει ο Ντάντι Τσου, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.
Η νέα ινσουλίνη, με την ονομασία Ins-PDA-F, αποτελείται από ένα παράγωγο της ινσουλίνης με παρατεταμένη δράση, στο οποίο έχει συνδεθεί ένα μόριο φενυλβορονικού οξέος.
Όταν η γλυκόζη του αίματος βρίσκεται σε κανονικά ή χαμηλά επίπεδα, η νέα ινσουλίνη παραμένει ανενεργή, συνδεδεμένη στις πρωτεΐνες του ορού του αίματος. Όταν όμως το σάκχαρο αυξηθεί, το μόριο φενυλβορονικού οξέος συνδέεται με μόρια γλυκόζης. Αυτό προκαλεί την απελευθέρωση της ινσουλίνης και την ενεργοποίηση της δράσης της, η οποία διαρκεί μέχρι 14 ώρες.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι πρώτες κλινικές δοκιμές του νέου μορίου θα ξεκινήσουν σε περίπου πέντε χρόνια.
Το νέο μόριο, μια χημικά τροποποιημένη βερσιόν της ινσουλίνης, έδωσε ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε πειράματα με διαβητικά ποντίκια, αναφέρουν ερευνητές του MIT στην επιθεώρηση PNAS.
«Αυτό το παράγωγο της ινσουλίνης δείχνει να ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος καλύτερα από οτιδήποτε έχουν σήμερα στη διάθεσή τους οι ασθενείς με διαβήτη» υποστηρίζει ο Ντάντι Τσου, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.
Η νέα ινσουλίνη, με την ονομασία Ins-PDA-F, αποτελείται από ένα παράγωγο της ινσουλίνης με παρατεταμένη δράση, στο οποίο έχει συνδεθεί ένα μόριο φενυλβορονικού οξέος.
Όταν η γλυκόζη του αίματος βρίσκεται σε κανονικά ή χαμηλά επίπεδα, η νέα ινσουλίνη παραμένει ανενεργή, συνδεδεμένη στις πρωτεΐνες του ορού του αίματος. Όταν όμως το σάκχαρο αυξηθεί, το μόριο φενυλβορονικού οξέος συνδέεται με μόρια γλυκόζης. Αυτό προκαλεί την απελευθέρωση της ινσουλίνης και την ενεργοποίηση της δράσης της, η οποία διαρκεί μέχρι 14 ώρες.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι πρώτες κλινικές δοκιμές του νέου μορίου θα ξεκινήσουν σε περίπου πέντε χρόνια.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
0 Σχόλια