Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Το βιβλίο «50 αποχρώσεις του γκρι» έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα
100.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 50 γλώσσες. Ποια
ήταν η συνταγή της επιτυχίας του; Κανείς δεν ξέρει. Οποιος ισχυρίζεται
ότι μπορεί να τη βρει είναι παραμυθατζής.
Αν υπήρχε συνταγή επιτυχίας στη λογοτεχνία, θα την ήξεραν πριν απ' όλους οι καθηγητές Φιλολογίας των πανεπιστημίων και οι βιβλιοκριτικοί.
Αν υπήρχε συνταγή επιτυχίας στη λογοτεχνία, θα την ήξεραν πριν απ' όλους οι καθηγητές Φιλολογίας των πανεπιστημίων και οι βιβλιοκριτικοί.
Αντί να γκρινιάζουν για την «κάκιστη ποιότητα των χαμηλού επιπέδου
πορνογραφημάτων», θα έγραφαν δυο τρία από μόνοι τους να αγοράσουν το
εξωτερικό χρέος της χώρας και πέντε ή έξι στρέμματα από το «Εγώ» του
Βαρουφάκη να το καλλιεργούν με ευρώδεντρα. Η υπόθεση του έργου είναι
απλή. Μια νεαρή και άβγαλτη φοιτητριούλα γνωρίζει έναν κονομημένο
επιχειρηματία, ο οποίος τη ρημάζει στις βουρδουλιές, στα τσιμπήματα και
σε άλλα κόλπα, και η μικρά ανακαλύπτει -λέει- τον εαυτό της. Κάτι
θυμίζει σε όλους η υπόθεση, ειδικά αν έχουν την αξεπέραστη τύχη να έχουν
γεννηθεί εν Ελλάδι την αλησμόνητη περίοδο της χρυσοφόρου
Μεταπολιτεύσεως. Αβγαλτη δημοκρατία, πεπειραμένοι παλαιοκομματικοί, της
δώσανε (απ' όλα) και κατάλαβε.
Μαμμωνάς
Στην πατρίδα μας, φυσικά, δεν ακολουθούνται οι δυτικές συνταγές κατά
γράμμα, διότι έχουμε τον δικό μας τρόπο να ενσωματώνουμε αλλότριες
«πατέντες» στον ελληνικό τρόπο. Οι σαδιστές στο ημεδαπό ερωτικό
μελόδραμα δεν είναι κονομημένοι. Τα κονόμησαν από την άβγαλτη
δημοκρατία, την οποία εκμεταλλεύτηκαν αδίστακτα και μέχρι τέλους. Είναι
σαν η φοιτητριούλα στο βιβλίο να ήταν ζάπλουτη και να γνώριζε έναν
διεστραμμένο μπατίρη, ο οποίος θα της έλεγε την ώρα του ξύλου και της
οικονομικής αφαίμαξης «βγάλε τον σκασμό, είμαι δημοκράτης, αγωνιστής,
σοσιαλιστής και μου χρωστάς!»
Επίσης, στο δικό μας το σενάριο, τα φάγαμε μαζί με τα πολιτικά
ταίρια μας, τους ακόρεστους συντρόφους των ακόλαστων δεκαετιών, αλλά
αυτοί χόντρυναν! Σήκωσαν στους εύθραυστους ώμους τους τα βάρη της δικής
μας ευζωίας. Ανοιξαν τις αγκαλιές τους και φάρδυναν τις κοιλιές τους για
να χωρέσουν όλες τις παροχές που μας έδιναν, διότι ήταν και είναι καλοί
άνθρωποι και -πάνω απ' όλα- ιδεολόγοι. Ηραν τις αμαρτίες μας και
φόρτωσαν τους λογαριασμούς τους με δικά μας χρήματα, διότι ο Μαμμωνάς
είναι ο Ξαποδώ αυτοπροσώπως, και έτσι μας λύτρωσαν από τα βρόμικα
αργύρια. Μεγάλη η χάρη τους.
Εφημερίδα Δημοκρατία
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια