Το σύνδρομο του Έμπολα

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Η Δύση βρέθηκε ανέτοιμη απέναντι στην πανδημία του Έμπολα, γιατί πολύ απλά θεώρησε ότι πρόκειται για μια τροπική ασθένεια που αφορούσε την Αφρική και όχι για μια πανδημία με παγκόσμια εμβέλεια.
Η Δύση εκπλήσσεται από τα συμπτώματα της παγκοσμιοποίησης που η ίδια δημιούργησε και για την οποία υπερηφανεύεται.

Η ονομασία Έμπολα από μόνη της -ένας παραπόταμος του ποταμού Κογκό όπου εντοπίστηκε για πρώτη φορά ο ιός το 1976- δείχνει πρώτα από όλα την αποικιοκρατική και ρατσιστική αντίληψη που καταγράφηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 με το AIDS ότι πρόκειται για μια τροπική περιφερειακή λοίμωξη, που αφορά σχεδόν αποκλειστικά τους ομοφυλόφιλους.
Η Δύση αντιλαμβάνεται τη διάσταση του προβλήματος όταν ο Εμπολα αποδεικνύεται παγκόσμια πανδημία. Με τον ίδιο τρόπο ευαισθητοποιείται για το πρόβλημα του φονταμενταλισμού όχι από τις φρικιαστικές εικόνες των αποκεφαλισμών των ομήρων της ISIS αλλά από την αγγλική λονδρέζικη προφορά των τζιχαντιστών δημίων.
Παρά την αυταρέσκεια για την ορθολογική της προσέγγιση, η Δύση εξακολουθεί να βλέπει την παγκοσμιοποίηση ως ανεμπόδιστη κυριαρχία του κοινωνικού-οικονομικού της μοντέλου στο σύνολο του πλανήτη.
Εκπλήσσεται, σοκάρεται όταν η σκληρή πραγματικότητα της θυμίζει ότι, εκτός από το Facebook και το Twitter, οι πανδημίες όπως το AIDS πριν από είκοσι χρόνια και ο Εμπολα σήμερα δεν έχουν σύνορα, εκπλήσσεται όταν ανακαλύπτει τον Τρίτο Κόσμο όχι στη βόρεια Νιγηρία με τους βάρβαρους φονταμενταλιστές της Μπόκο Χαράμ και στο Ιράκ και στη Συρία με την ISIS, αλλά στα προάστια του Λονδίνου και του Παρισιού σε μουσουλμάνους Βρετανούς και Γάλλους υπηκόους τρίτης γενιάς μεταναστών.
Ο ορθολογισμός και η καρτεσιανή σκέψη αυτοαπαξιώνονται και αυτοαναιρούνται όταν στη Γαλλία και τη Βρετανία δεν μπορούν να καταλάβουν το στοιχειώδες ότι η χρόνια περιθωριοποίηση στα κοινωνικά γκέτο των προαστίων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκατομμύρια μεταναστών και απογόνων τους από τον Τρίτο Κόσμο που διεκδίκησαν μια θέση στο όνειρο της ανεπτυγμένης δύσης στην πιο ακραία αναδίπλωση στη θρησκευτική και πολιτισμική τους ταυτότητα.
Ο Έμπολα θα πρέπει να μας φρονηματίσει καθώς απειλεί τη ζωή όλων αδιακρίτως. Μας προσγειώνει σε μια πραγματικότητα σκληρή και ανελέητη αλλά και που αμφισβητεί την αντίληψη ότι τα προάστια του Λονδίνου και του Παρισιού μπορούν να είναι μια περιτοιχισμένη αθλιότητα δίπλα στην ευημερία της Δύσης.

Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.