Γράφει ο Παναγιώτης Παναγιώτου
|
Έτσι όμως δεν γίνεται «δουλειά»... Αυτά γενικά ως προς τη «φιλολογία» περί εκλογών. Συμπληρώστε επίσης ότι είναι εκτός των άλλων κι ένα «ελκυστικό θέμα» για τα μέσα ενημέρωσης, και έτσι έχουμε όλο το «παζλ».
Στην πραγματικότητα όμως, εάν δεν το θέλει η κυβέρνηση, εκλογές δεν γίνονται. Εκτός εάν χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή για άλλους λόγους, που προβλέπει το Σύνταγμα. Ένας από αυτούς είναι και η περίπτωση που δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παρότι η ρύθμιση αυτή θεωρητικά αμφισβητείται, αυτήν τη στιγμή, δεν γίνεται τίποτα άλλο από την εφαρμογή της.
Σ' αυτό το πλαίσιο, πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μπορεί να έχουμε σε δύο περιπτώσεις: Πρώτον, να χάσει η κυβέρνηση την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πράγμα δύσκολο στην παρούσα φάση, όχι όμως και αδύνατο εάν η τρόικα επιμείνει σε νομοθετικές ρυθμίσεις για τις οποίες υπάρχουν μεγάλες κοινοβουλευτικές αντιρρήσεις.
Και δεύτερον, στην περίπτωση που δεν συγκεντρωθεί η πλειοψηφία των 180 βουλευτών για την προεδρική εκλογή. Εδώ, το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν βρίσκεται «κατάλληλο πρόσωπο». Πρόσωπα κατάλληλα υπάρχουν και πολύ περισσότερα του ενός... Καλώς ή κακώς, στην παρούσα συγκυρία βαραίνουν οι πολιτικές προϋποθέσεις σε σχέση με την προοπτική της χώρας.
Κλείνει επισήμως ο «μνημονιακός κύκλος» και η χώρα εισέρχεται σε μια «μεταμνημονιακή εποχή» με πολλά υπό διαπραγμάτευση στοιχεία. Επιπλέον η κυβέρνηση ακόμα δεν έχει διασφαλίσει ένα «πλαίσιο εξόδου» με κοινωνική αποδοχή, που να διαμορφώνει συνθήκες μιας ευρύτερης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που απαιτεί η εκλογή Προέδρου. Αυτό δημιουργεί «αστάθεια» και ανοίγει τον «ασκό» της εκλογικής αναμέτρησης. Οι «εκλογές» είναι το σύμπτωμα, όχι η αιτία. Αποφεύγονται μόνο όταν λυθεί το πρόβλημα! Άλλως η κατάσταση δύσκολα «κρατιέται», ανεξαρτήτως της προεδρικής εκλογής...
Έθνος
0 Σχόλια