Ο... τροϊκανός πόλεμος!


Γράφει ο Παναγιώτης Παναγιώτου

Δεν μπορεί κανένας να δώσει εύσημα στην τρόικα. Και η «συνταγή» που μας επεβλήθη (γιατί κι εμείς υπήρξαμε ανίκανοι να προτείνουμε άλλες τεκμηριωμένες λύσεις), απεδείχθη σε πολλά σημεία της λάθος και καταστροφική, αλλά και η υλοποίησή της έγινε με δογματικούς και πολλές φορές μη αποδοτικούς όρους.
Κάποιες άτολμες αυτοκριτικές έχουν γίνει από μερίδα των δανειστών μας, χωρίς όμως να καταλήξουν και σε αντίστοιχες διορθώσεις. Αρα πρόβλημα διορθώσεων, προσαρμογών και επαναρυθμίσεων υπάρχει. Και ορθώς διεκδικείται από την κυβέρνηση.
Μέχρι εδώ καλά. Από δω και πέρα όμως αρχίζει το πρόβλημα. Αντί για μια οργανωμένη, συστηματική και τεκμηριωμένη διαπραγμάτευση σε τεχνοκρατικό και πολιτικό επίπεδο με την τρόικα, τις ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες και το ΔΝΤ, η κυβέρνηση, κάτω από την πολιτική πίεση που της ασκείται και το άγχος των ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών, έχει διολισθήσει σε προαναγγελίες αλλαγών και διευκολύνσεων που δεν έχουν συμφωνηθεί. Κάνει επικοινωνιακούς «τσαμπουκάδες» και «πουλάει μαγκιές» με ανύπαρκτες προεξοφλήσεις, πράγμα που δυσκολεύει τελικά τις διαπραγματεύσεις και καταναλώνει άσκοπα «διαπραγματευτικό κεφάλαιο»...
Δηλαδή δίκαιες επιδιώξεις διεκδικούνται με λάθος τρόπους. Ετσι κάθε υπουργός, στο κλίμα των ημερών, νιώθει την ανάγκη, αφού έχει «φάει το βόδι» της τρόικας, να ρίχνει και δύο «επικοινωνιακές σφαλιάρες» στην τρόικα, για την... ουρά!
Δεν ξέρω αν αυτά είναι καλά για λαϊκή κατανάλωση (προεκλογική), αλλά σίγουρα δεν προάγουν την υπόθεση μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης και είναι πολύ πιθανό, τον Σεπτέμβριο, να αποδειχθούν «μπούμερανγκ» για την κυβέρνηση. Το «τέλος τα Μνημόνια και η τρόικα», όταν η αυστηρή επιτήρηση θα παραμείνει και η όποια νέα συμφωνία θα εμπεριέχει ελεγχόμενα σταδιακά προαπαιτούμενα, μπορεί να είναι μια «πολιτικά εκμεταλλεύσιμη» τοποθέτηση, πλην όμως δεν απηχεί την πραγματικότητα.
Αντιλαμβανόμεθα πλήρως την πολιτική ανάγκη μιας «φιλολαϊκής ατζέντας» παράλληλα με την υλοποίηση των αντιδημοφιλών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, ως στοιχείο μιας κάποιας εξισορρόπησης. Μόνο που κι αυτό χρειάζεται κάποια ικανότητα. Φοβούμαι ότι ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται, υπάρχει κίνδυνος να αφήσει στο τέλος περισσότερο έκθετη την κυβέρνηση...

Έθνος


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια