Alexandros Raskolnick
Το ΔΝΤ σχεδιάζει έναν νέο μηχανισμό για την μελλοντική αναδιάρθρωση χρέους κρατών, επειδή με βάση την ελληνική εμπειρία, το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε, αποδείχτηκε στην πράξη αναποτελεσματικό, αναφέρει σε δημοσίευμά της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, είδηση που αναδημοσιεύει «Το Ποντίκι».
Οι προηγούμενες -επί πολλούς μήνες- διαρροές, οι δηλώσεις, δεν ήταν αρκετές. Οι αστερίσκοι, οι υπαινιγμοί, τα γέλια και τα κλάματα για τα οικονομετρικά μοντέλα που από αβλεψία άφησαν μερικά δεδομένα εκτός των υπολογισμών, δεν έφταναν. Οι «σοφοί» με τις εκτιμήσεις και τις αξιολογήσεις τους, ορίζουν τα τελευταία χρόνια τις ζωές μας, αλλά η προφανής πλέον αστοχία τους δεν ήταν επαρκής βάση επιχειρημάτων διαπραγμάτευσης και απαγκίστρωσης από την πολιτική του μνημονίου.
Έτσι την ώρα που συμπολίτες μας πηδάνε από τις ταράτσες των υπό κατάσχεση σπιτιών τους ή κρεμιούνται από τα κλαδιά των φορολογητέων δένδρων τους, οι οικονομολόγοι του Ταμείου εξετάζουν τρόπους βελτίωσης των διαδικασιών μελλοντικών διασώσεων (sic) κρατών.
Αλλά αν ούτε αυτή η επιχειρηματολογία δεν είναι αρκετή για να την επικαλεστεί μια έντιμη ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας την αναστολή του ελληνικού προγράμματος «διάσωσης», τότε ποια θα μπορούσε να είναι?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν «υπουργό» Οικονομικών που να εφαρμόζει απαρέγκλιτα, ανίκανος να τις αξιολογήσει, τις στρεβλές επιταγές των προϊσταμένων του, της Τρόικας των παραπλανημένων λογιστών?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν «υπουργό» Υγείας που να οδηγεί την Ελλάδα σε παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την εργασιακή εξόντωση των γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας? Αναγκάζεται το ιατρικό προσωπικό να δουλεύει – ειρήσθω εν παρόδω με γελοία αποζημίωση- κατά μέσο όρο τουλάχιστον 64 ώρες την εβδομάδα και σε ορισμένες περιπτώσεις, πάνω από 90 (!), όταν δεν θα έπρεπε να δουλεύουνε πάνω από 48. Μόνο και μόνο για να εφαρμόζει απαρέγκλιτα ο «υπουργός», τις στρεβλές εντολές των τυπίσκων της Τρόικας, υπονομεύοντας έτσι το δημόσιο σύστημα υγείας.
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν «υπουργό» Παιδείας που το μόνο που έχει στο νου του είναι πώς θα διαλύσει όλες τις βαθμίδες της δημόσιας παιδείας?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, αυτούς τους Ολετήρες να μας κυβερνούν, άβουλοι, ύποπτοι και μοιραίοι?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν κυβερνήτη ανίκανο να αρθρώσει, να ψελλίσει, έστω, ένα επιχείρημα, ένα τόσο δα επιχείρημα υπέρ των πενήτων και των αναξιοπαθούντων, των ανέργων και των υπό απόλυση υπαλλήλων που αρχίζουν να μαζεύονται πάλι στην πλατεία Κλαυθμώνος?
Όμως όχι!
Πεσμένος στα τέσσερα, ως κατά τα θρυλούμενα αρέσκεται, στριφογυρίζει στα πόδια την περιβόητης καγκελαρίου, αναχαράζει επιχειρήματα και με ύφος του Μάγκα – σκύλου συντροφιάς των ευρωπαϊκών σαλονιών αυτή τη φορά, αραδιάζει για εσωτερική κατανάλωση, σουξεδιάρικες ιστορίες! Ούτε ένα επιχείρημα για τα λάθη του προγράμματος, ούτε μια κουβέντα για όλες τις διαλυμένες δημόσιες δομές, για τις υπόλοιπες που είναι υπό κατεδάφιση.
Ας συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο οι αληταράδες και οι αδέξιοι αναλυτάραδες.
Ας παράγεται πρωτογενές πλεόνασμα αηδίας για να εξασφαλίζεται λίγος ακόμα χρόνος για την κυβέρνηση των Ολετήρων.
Άντε μέχρι τον Απρίλιο, άντε μέχρι που να αποδειχθεί ότι κι η σουξεδιάρικη ιστορία του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι κι αυτή μια κακοστημένη λογιστική απάτη.
Άντε να καβατζάρουμε τον Μάιο κι άντε μήπως το γλυτώσουμε το μαύρο στις επερχόμενες εκλογές.
Εν τω μεταξύ το πάρτι θα συνεχίζεται απρόσκοπτα, μαζί με την επόμενη ευρωπαϊκή προεδρεία!
Κρίμα για ελόγου του, αυτού του ανάξιου κυβερνήτη που τα φαινόμενα πλέον δεν απατούν κανέναν!
Κι είναι να ξαναρωτάς: χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, αυτήν την κυβέρνηση των Ολετήρων να μας κυβερνούν, άβουλοι, ύποπτοι και μοιραίοι?
Αυτοί μας αξίζουν?
Το ΔΝΤ σχεδιάζει έναν νέο μηχανισμό για την μελλοντική αναδιάρθρωση χρέους κρατών, επειδή με βάση την ελληνική εμπειρία, το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε, αποδείχτηκε στην πράξη αναποτελεσματικό, αναφέρει σε δημοσίευμά της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, είδηση που αναδημοσιεύει «Το Ποντίκι».
Οι προηγούμενες -επί πολλούς μήνες- διαρροές, οι δηλώσεις, δεν ήταν αρκετές. Οι αστερίσκοι, οι υπαινιγμοί, τα γέλια και τα κλάματα για τα οικονομετρικά μοντέλα που από αβλεψία άφησαν μερικά δεδομένα εκτός των υπολογισμών, δεν έφταναν. Οι «σοφοί» με τις εκτιμήσεις και τις αξιολογήσεις τους, ορίζουν τα τελευταία χρόνια τις ζωές μας, αλλά η προφανής πλέον αστοχία τους δεν ήταν επαρκής βάση επιχειρημάτων διαπραγμάτευσης και απαγκίστρωσης από την πολιτική του μνημονίου.
Έτσι την ώρα που συμπολίτες μας πηδάνε από τις ταράτσες των υπό κατάσχεση σπιτιών τους ή κρεμιούνται από τα κλαδιά των φορολογητέων δένδρων τους, οι οικονομολόγοι του Ταμείου εξετάζουν τρόπους βελτίωσης των διαδικασιών μελλοντικών διασώσεων (sic) κρατών.
Αλλά αν ούτε αυτή η επιχειρηματολογία δεν είναι αρκετή για να την επικαλεστεί μια έντιμη ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας την αναστολή του ελληνικού προγράμματος «διάσωσης», τότε ποια θα μπορούσε να είναι?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν «υπουργό» Οικονομικών που να εφαρμόζει απαρέγκλιτα, ανίκανος να τις αξιολογήσει, τις στρεβλές επιταγές των προϊσταμένων του, της Τρόικας των παραπλανημένων λογιστών?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν «υπουργό» Υγείας που να οδηγεί την Ελλάδα σε παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την εργασιακή εξόντωση των γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας? Αναγκάζεται το ιατρικό προσωπικό να δουλεύει – ειρήσθω εν παρόδω με γελοία αποζημίωση- κατά μέσο όρο τουλάχιστον 64 ώρες την εβδομάδα και σε ορισμένες περιπτώσεις, πάνω από 90 (!), όταν δεν θα έπρεπε να δουλεύουνε πάνω από 48. Μόνο και μόνο για να εφαρμόζει απαρέγκλιτα ο «υπουργός», τις στρεβλές εντολές των τυπίσκων της Τρόικας, υπονομεύοντας έτσι το δημόσιο σύστημα υγείας.
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν «υπουργό» Παιδείας που το μόνο που έχει στο νου του είναι πώς θα διαλύσει όλες τις βαθμίδες της δημόσιας παιδείας?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, αυτούς τους Ολετήρες να μας κυβερνούν, άβουλοι, ύποπτοι και μοιραίοι?
Χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, έναν κυβερνήτη ανίκανο να αρθρώσει, να ψελλίσει, έστω, ένα επιχείρημα, ένα τόσο δα επιχείρημα υπέρ των πενήτων και των αναξιοπαθούντων, των ανέργων και των υπό απόλυση υπαλλήλων που αρχίζουν να μαζεύονται πάλι στην πλατεία Κλαυθμώνος?
Όμως όχι!
Πεσμένος στα τέσσερα, ως κατά τα θρυλούμενα αρέσκεται, στριφογυρίζει στα πόδια την περιβόητης καγκελαρίου, αναχαράζει επιχειρήματα και με ύφος του Μάγκα – σκύλου συντροφιάς των ευρωπαϊκών σαλονιών αυτή τη φορά, αραδιάζει για εσωτερική κατανάλωση, σουξεδιάρικες ιστορίες! Ούτε ένα επιχείρημα για τα λάθη του προγράμματος, ούτε μια κουβέντα για όλες τις διαλυμένες δημόσιες δομές, για τις υπόλοιπες που είναι υπό κατεδάφιση.
Ας συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο οι αληταράδες και οι αδέξιοι αναλυτάραδες.
Ας παράγεται πρωτογενές πλεόνασμα αηδίας για να εξασφαλίζεται λίγος ακόμα χρόνος για την κυβέρνηση των Ολετήρων.
Άντε μέχρι τον Απρίλιο, άντε μέχρι που να αποδειχθεί ότι κι η σουξεδιάρικη ιστορία του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι κι αυτή μια κακοστημένη λογιστική απάτη.
Άντε να καβατζάρουμε τον Μάιο κι άντε μήπως το γλυτώσουμε το μαύρο στις επερχόμενες εκλογές.
Εν τω μεταξύ το πάρτι θα συνεχίζεται απρόσκοπτα, μαζί με την επόμενη ευρωπαϊκή προεδρεία!
Κρίμα για ελόγου του, αυτού του ανάξιου κυβερνήτη που τα φαινόμενα πλέον δεν απατούν κανέναν!
Κι είναι να ξαναρωτάς: χρειάζεται η Ελλάδα κι εμείς όλοι οι Έλληνες, αυτήν την κυβέρνηση των Ολετήρων να μας κυβερνούν, άβουλοι, ύποπτοι και μοιραίοι?
Αυτοί μας αξίζουν?
0 Σχόλια