Τυμβωρύχοι και "πτωματοφάγοι"...

Του Κώστα Στούπα

Το τραγικό ναυάγιο κοντά στην Πύλο, ενός σαπιοκάραβου γεμάτου λαθρομετανάστες που ξεκίνησε από τη Λιβύη, δεν αποτελεί παρά άλλο ένα σύμπτωμα μιας διογκούμενης αλλά προαναγγελθείσας πολυδιάστατης κρίσης.

Ήταν βέβαιο πως θα προκύψουν μερικές εκατοντάδες πολιτικοί καιροσκόποι που υποδύονται τους ανθρωπιστές (με το αζημίωτο μέσω ΜΚΟ) οι οποίοι θα κατηγορούσαν την ελληνική πολιτεία για τους θανάτους από ένα ναυάγιο ενός σαπιοκάραβου που ξεκίνησε από τη Λιβύη με προορισμό την Ιταλία και παρασύρθηκε στα ελληνικά νερά...

Η ένδεια μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης από την κυρίαρχη "κρατικοσοσιαλιστική" που κυριαρχεί στη Δύση των μηδενικών επιτοκίων, των ποσοτικών χαλαρώσεων, των επιδομάτων και επιδοτούμενων θέσεων απασχόλησης οδηγεί την αριστερά στην υιοθέτηση περιθωριακών και αντιφατικών αντιλήψεων…

Από την άλλη, η δίψα για εξουσία και νομή των προνομίων της, την οδηγεί στην ανοχή κάθε παράξενης και παράδοξης μειοψηφικής και αποκλίνουσας συμπεριφοράς...

"Ο ΟΗΕ τις απαιτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Πάπας Φραγκίσκος τις προτείνει παθιασμένα. Η λογική συνηγορεί ότι η Ευρώπη έχει νομική και ηθική υποχρέωση να τις δημιουργήσει: Δίοδοι ασφαλούς πρόσβασης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που κανένας φράχτης δεν θα σταματήσει από το να προσπαθήσουν, πάση θυσία, να αποδράσουν στην ήπειρό μας.

Μόνο οι δίοδοι ασφαλούς πρόσβασης μπορούν να σταματήσουν τις υγρές εκατόμβες στη Μεσόγειο, τους μαζικούς θανάτους από ασφυξία στις καρότσες των φορτηγών κλπ. Όμως, αντί για διόδους ασφαλούς πρόσβασης, η ΕΕ χρηματοδοτεί φράχτες στην Ελλάδα και την Ισπανία, την Frontex να κάνει τα στραβά μάτια στα pushback, και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών στη Λιβύη και αλλού…." έγραφε χθες ο κ. Βαρουφάκης σε ένα άρθρο του.

Ο κ. Βαρουφάκης και ο κ. Τσίπρας που τον ανέδειξε στο πολιτικό προσκήνιο όπως και οι "ημι-πιτσιρικάδες" της μεγαλομεσαίας τάξης που τους ακολουθούν, φαίνεται πως δεν διαβιούν στις γειτονιές που στοιβάζονται οι μετανάστες που εισέρχονται παράνομα ή εκβιαστικά στη χώρα.

Κάποιος που επιλέγει να βυθιστεί για να περισυνελλέγει, επί της ουσίας εκβιάζει για αποδοχή της παράνομης εισόδου του.

Ας υποθέσουμε ότι η Ευρώπη δημιουργεί ασφαλείς διόδους προσέλευσης για να μην πέφτουν οι μετανάστες στα χέρια των δουλεμπόρων. Πόσοι είναι αυτοί που θέλουν να μεταναστεύσουν και πόσους χωράει η Ευρώπη...

Η Αφρική το 1950 είχε πληθυσμό κάτω από 250 εκατ. ανθρώπους και τώρα έχει περί το 1,5 δισ. To 2050, σε 27 χρόνια από σήμερα, η Αφρική προβλέπεται να έχει πληθυσμό 2,4 δισ. και το 2100 πάνω από 4 δισ. ανθρώπους.

Η Ε.Ε. έχει σήμερα περί τα 440 εκατ. πληθυσμό και το 2050 και 2100 θα έχει μικρότερο.

Ανάλογη είναι η τάση της πληθυσμιακής εξέλιξης στις χώρες της νότιας Ασίας όπως Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, Ινδία κλπ.

Είναι προφανές πως με 1,5 δισ. πληθυσμό η Αφρική και το οικονομικό και πολιτικό μοντέλο της "ληστοκρατούμενης" υπανάπτυξης δεν είναι ήδη σε θέση να εξασφαλίσει στοιχειώδη διαβίωση στους κατοίκους της. Αυτός είναι ο λόγος που συρρέουν στην Ευρώπη.

Το μεγαλύτερο μέρος των ναυαγών της Πύλου ήταν άνδρες μεταξύ 16 έως 40 ετών σύμφωνα με το ρεπορτάζ.

Αν υπάρξουν ασφαλείς δίοδοι προσέλευσης στην Ευρώπη και από το 1,5 δισ. Αφρικανών τα 500 εκατ. αποφασίσουν να μετακινηθούν εκεί, είναι σε θέση η Ευρώπη να τους υποδεχτεί, προσφέροντας στέγη, τροφή και εργασία;

Αν προστεθούν και μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ακόμη από τις πολυπληθείς χώρες της Ασίας, η Ευρώπη θα βουλιάξει και θα καταλήξει μια ήπειρος υπό κατάρρευση και την επικυριαρχία κάποιου... χαλιφάτου.

Ήδη, με μερικές δεκάδες εκατομμύρια μετανάστες, οι Ευρωπαίοι αντιδρούν και ψηφίζουν διάφορους "περίεργους" που υπόσχονται περιορισμό στις εισροές...

Τα περί δημιουργίας ασφαλών διόδων προσέλευσης είναι ανοησίες που λέγονται: Είτε εκ του ασφαλούς -αν αντιλαμβάνονται την κατάσταση και αφήνουν κάποιους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα του" ανθρωπισμού", είτε λόγω άμετρου καιροσκοπισμού και υποκρισίας...

Η Ευρώπη θα χρειαστεί μερικά εκατομμύρια μετανάστες. Λόγω των κοινωνικών τριβών που δημιουργούν κοινότητες ανθρώπων από μη συμβατούς με τις ευρωπαϊκές αξίες πολιτισμούς, όμως, χρειάζονται αυστηρά κριτήρια επιλογής.

Όποιος θέλει να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδιά του στην Ευρώπη και τη Δύση γενικότερα, ασχέτως χρώματος, μόρφωσης και φύλου θα πρέπει να δεχτεί να ζήσει με τους νόμους και τις αξίες της.

Εκτός από τους αριστερούς όμως ούτε οι φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι δεν τολμούν να αντικρύσουν το πρόβλημα σε ολόκληρη τη διάστασή του και να λάβουν ξεκάθαρες αποφάσεις.

Αυτό που ανάρτησε χθες στα κοινωνικά δίκτυα ο Νότης Μηταράκης είναι σαφές και αληθές: "Η πολιτική της ΕΕ είναι αμφίσημη στο μεταναστευτικό. Από τη μία είναι εναντίον της παράνομης μετανάστευσης και από την άλλη η πραγματικότητα είναι ότι επιβραβεύει αυτούς που φτάνουν παράνομα. Οι διασωθέντες του ναυαγίου θα πάνε στη Μαλακάσα μία δομή που κατασκευάστηκε το '20. Είναι μία σύγχρονη δομή, με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης…."

Η διάσωση και εκβιαστική αποδοχή 600-700 παρανόμως εισελθόντων ατόμων από κάθε ναυάγιο έναντι μερικών δεκάδων θυμάτων συνθέτει ένα δίλημμα κόστους - κέρδους που μπορεί να έχει θετικό ισοζύγιο για κάποιους απελπισμένους.

Τούτο θα αυξήσει τα σαπιοκάραβα που θα αποπλέουν προς την Ευρώπη και άρα και τα ναυάγια και τους πνιγμούς.

Ο ανθρωπισμός της Δύσης για να είναι αποτελεσματικός και δίκαιος θα 'πρεπε να αφορά τη διάσωση και την άμεση επιστροφή από εκεί που ξεκίνησαν.

Η ένταση της μεταναστευτικής κρίσης θα είναι τέτοιας έκτασης τα επόμενα χρόνια που στη Δύση φιλελεύθεροι, χριστιανοί, ανθρωπιστές και αριστεροί θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσουμε πολλές αξίες που θεωρούμε δεδομένες.

Τον πλέον εύστοχο προβληματισμό τον διάβασα σε μια ανάρτηση ενός φίλου στα κοινωνικά δίκτυα και αφορά ένα απόσπασμα από ένα άρθρο ενός ευρωπαίου διανοητή, του Peter Sloterdijk στην Neue Zürcher Zeitung στις 29/12/2018

"Διαπιστώνουμε διαρκώς πως τα μεταναστευτικά ρεύματα προς τις ευημερούσες ευρωπαϊκές χώρες βάζουν σε δοκιμασία τις αφηρημένες οικουμενικές αρχές της Δύσης και όλο τους το ιδεολογικό πλέγμα με συνέπειες που αφορούν συνολικά το οικοσύστημα της αλήθειας και του ψεύδους στο οποίο ζούμε.

Η αύξηση της μεταναστευτικής πίεσης οδηγεί ουσιαστικά στον επαναπροσδιορισμό της έννοιας του ασύλου και της μετανάστευσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το δικαιϊκό και πολιτικό μας πολιτισμό.

Αμηχανία και σύγχυση διέπουν όλες αυτές τις συζητήσεις ενώ συναισθανόμαστε ότι τα βασανιστικά ερωτήματα σε σχέση με τους εθνικούς αυτοπροσδιορισμούς μας δεν έχουν ακόμα φτάσει στον ανώτατο βαθμό παροξυσμού τους.

Η διαμάχη γύρω από το τι ορίζουμε ως σύνορα πλέον, ποια η διαμπερότητα και ποια η στεγανότητα τους θα συνεχιστεί όλο και πιο έντονη. Ήδη αντιλαμβανόμαστε πως η οικουμενική ιδεολογία της Δύσης και η έννοια του ασύλου που βρίσκεται στο επίκεντρο των ανθρωποκεντρικών δημοκρατιών μας αυτοδιαψεύδονται μόλις ο αριθμός των ατόμων που επιθυμούν να κάνουν χρήση του ξεπερνάει τις πραγματικές δυνατότητες των χωρών υποδοχής.

Ο ορίζοντας βελτίωσης των κοινωνιών μας είναι συνυφασμένος με αυτές τις αρχές και ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η στιγμή της παραδοχής των ανθρωπιστικών μας ορίων δεν θα απέχει πια πολύ από την κυνική απόρριψη τους.

Βαδίζουμε πάνω σε μια λεπτή γραμμή και οι φίλοι της αλήθειας έχουν δύσκολη δουλειά…"
Η πληθυσμιακή έκρηξη...

Η Δύση έζησε τη δημογραφική - πληθυσμιακή έκρηξη κατά διαστήματα από τους δύο τελευταίους αιώνες χάρη στην ευημερία που δημιούργησαν κυρίως η βιομηχανική επανάσταση και η οργάνωση των κοινωνιών της με βάση θεσμούς ανοιχτής πρόσβασης. Σε γενικές γραμμές οι θεσμοί ανοιχτής πρόσβασης περιλαμβάνουν τους δημοκρατικούς θεσμούς της ανοιχτής κοινωνίας και της ελεύθερης αγοράς.

Η αριστερά διατείνεται πως η ευημερία της Δύσης οφείλεται στην αποικιοκρατία. Η αποικιοκρατία έχει τελειώσει όμως μαζί με την εποχή του μερκαντιλισμού και των αυτοκρατοριών πριν από ένα αιώνα. Η ευημερία της Δύσης οφείλεται στα προηγμένα οικονομικά και πολιτικά μοντέλα οργάνωσής της.

Η εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού του τρίτου κόσμου δεν συμβαδίζει με τις θεωρίες για αποικιακή εκμετάλλευση και εξαθλίωσή του από τους δυτικούς, αλλά στο αντίθετο. Οφείλεται στη διάχυση της δυτικής ευημερίας με τη μεταφορά φθηνών θέσεων εργασίας στην περιφέρεια και την ανθρωπιστική βοήθεια σε τρόφιμα και φάρμακα...

Πάρτε για παράδειγμα το ίδρυμα του Μπιλ Γκέιτς. Οι "ψεκασμένοι" της δεξιάς και οι "παλαβοί" της αριστεράς θεωρούν πως το ίδρυμα ξοδεύει αρκετά δισεκατομμύρια τον χρόνο προκειμένου να μας τοποθετήσει μεταξύ άλλων "τσιπάκια" μέσω εμβολίων προκειμένου να μας ελέγχει και εκμεταλλεύεται...

Πριν μερικά χρόνια το ίδρυμα Γκέιτς ξόδεψε εκατοντάδες εκατομμύρια προκειμένου μηχανικοί και επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο να κατασκευάσουν μια τουαλέτα που δεν θα μολύνει τα πόσιμα ύδατα των χωριών και πόλεων της Αφρικής.

Είχαν παρατηρήσει πως στις κοινότητες του τρίτου κόσμου που δεν διέθεταν αποχετευτικό δίκτυο και επαρκή μόρφωση με ανάλογη κοινωνική πειθαρχία, οι άνθρωποι αφόδευαν και ουρούσαν σε σημεία που οι εκκρίσεις κατέληγαν και μόλυναν τις πηγές του νερού το οποίο στη συνέχεια έπιναν… Τούτο, αποτελούσε αιτία για δυσεντερίες και επιδημίες χολέρας οι οποίες αποδεκάτιζαν τον πληθυσμό.

Η δημιουργία αποχωρητηρίων με δυνατότητα αποξήρανσης και επεξεργασίας των περιττωμάτων που ανέπτυξε και δώρισε το ίδρυμα Γκέιτς προστατεύει τις πηγές και απαλλάσσει τους πληθυσμούς από ασθένειες συμβάλλοντας στην εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού.

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν χιλιάδες τις τελευταίες δεκαετίες και σε αυτά εν μέρει οφείλεται η αύξηση του πληθυσμού. Κάθε επιχείρηση, θρησκευτική ή κοινωνική οργάνωση έχει κίνητρα να συνεισφέρει στις κοινωνίες αυτές οι οποίες από άποψη οικογενειακού προγραμματισμού και οικονομικής ανάπτυξης παραμένουν καθηλωμένες στην εποχή της ληστοκρατίας.

Ένας καπιταλιστής λοιπόν που έγινε πολυδισεκατομμυριούχος με τις ανθρωπιστικές χρηματοδοτήσεις του σε καινοτομίες αντιμετώπισης του προβλήματος της δυσεντερίας και της χολέρας στην Αφρική, θα προσθέσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια δυνητικούς μετανάστες στη Δύση, πολλοί από τους οποίους θα πνιγούν καθοδόν.

Υπό αυτή την οπτική γωνία οι Ρώσοι ολιγάρχες που σπαταλούν τα κλοπιμαία σε πολυτελείς θαλαμηγούς με μεραρχίες από νεαρές συνοδούς και ακριβά κρασιά, ίσως συνεισφέρουν περισσότερο στην επιβίωση του δυτικού καπιταλισμού και της δημοκρατίας...

Πηγή capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.