Sponsor

ATHENS WEATHER

Προποτζήδες και μετεωρολόγοι


Του Νίκου Καραχάλιου

«Δεν είμαι ούτε Προποτζής, ούτε Μετεωρολόγος»!

«Εντάξει;» ρώτησα λίγο αγριεμένος.

«Το κατάλαβες;», πλεονασμός για να δοθεί έμφαση στη δήλωση:

Για πολλοστή φορά τον τελευταίο καιρό αναγκάζομαι να δώσω αυτή την κοφτή έως επιθετική απάντηση στον όποιο φίλο, γνωστό ή άγνωστο με συναντήσει και μου απευθύνει αυτές τις δύο ενοχλητικότατες ερωτήσεις «στα καπάκια». Σωστά… Από τα νεύρα μου, ξέχασα να σας αναφέρω τα εκνευριστικά ερωτήματα.

«Πότε πιστεύεις ότι θα γίνουν εκλογές;» και

«Τι ποσοστό θα πάρει η ΝΔ;».

Το δεύτερο με παραλλαγές του τύπου:

«Πόσο θα πάρουν ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ; Πόσο θα ρίξουμε στον ΣΥΡΙΖΑ; Θα είναι πάνω από 10 μονάδες η διαφορά;».

Μα θα μου πείτε: «αυτή δεν είναι η δουλειά σου;».

«Γιατί λοιπόν εκνευρίζεσαι;».

Πώς θα έπρεπε να αντιδρούν οι γιατροί που μόλις ακούσουν το επάγγελμά τους οι μισοί Έλληνες ζητούν διάγνωση επιτόπου στο καφενείο;

Για να μην πούμε για τους ψυχολόγους και τις Ελληνίδες που είναι έτοιμες να πηδήξουν στο ταβάνι (της ψυχανάλυσης… μην πάει αλλού ο πονηρός νους σας) τη στιγμή που κάποιος θα δηλώσει ψυχοθεραπευτής…

Εξηγούμαι: το ποια ακριβώς είναι η «δουλειά» μου είναι λίγο δύσκολο να οριστεί. Σίγουρα περιλαμβάνει όλα αυτά τα στοιχεία που ιδιαίτερα σε προεκλογικές περιόδους γίνονται πολύ «σέξι»: πολιτική ανάλυση, εκλογική στρατηγική, σχεδιασμό και βέβαια «προβλέψεις». Όμως οι «προβλέψεις» αυτές δεν είναι Προ-Πο. Δεν είναι 1-Χ-2. Δεν είναι ούτε ποσά στοιχήματος, ούτε ποσοστά αποδόσεων.

Όποιος ασχολείται σοβαρά με το «σπορ» των εκλογών στην Ελλάδα -και δυστυχώς γινόμαστε λιγότεροι χρόνο με τον χρόνο- δε μπαίνει καν στον κόπο να απαντήσει με έναν αριθμό ή μια ημερομηνία (αν και αυτή από αριθμούς απαρτίζεται), γιατί τότε και ευτελίζει την ουσία της ενασχόλησής του και ευτελίζεται η όποια επιστημοσύνη ή εξειδίκευσή του.

Άσε που κατά 90% θα παρερμηνευθούν τα λόγια του και θα μεταφερθεί ό,τι θέλει ή ό,τι κατάλαβε ο συνομιλητής…

IT’S NOT WHAT YOU SAY, IT’S WHAT PEOPLE HEAR, όπως θα έλεγε και ο μέντοράς μου Frank Luntz (or what people want to hear, θα συμπληρώσω εγώ).

«Αν όμως κάνεις κύριε Νίκο μας αυτή τη δουλειά τόσα χρόνια, γιατί δεν έχεις αποδεχτεί ακόμη το downside του επαγγέλματος;».

«Νευράκια;».

«Όχι βέβαια».

Το σκέφθηκα και το δημοσιοποιώ γιατί πρώτον με ενοχλεί πιο πολύ από το παρελθόν και δεύτερον έχει γίνει πλέον πιο ρηχή από ποτέ η προσέγγιση της πολιτικής με μορφή ποδοσφαιρικού αγώνα ή ιπποδρομίας (HORSE RACE APPROACH), όπως θα λέγανε και οι bookies στο Λονδίνο.

Και το αναλύω περαιτέρω:

Το φαινόμενο είναι υπερβολικά ενοχλητικό, γιατί συνδυάζεται με τον πρωτοφανών διαστάσεων νεοελληνικό ξερολισμό. Την παντογνωσία με απόλυτες βεβαιότητες που ήταν χούι της φυλής, αλλά υπερδιογκώθηκε την εποχή του internet και της υπερπληροφόρησης.

Με όση ευκολία σε ρωτάνε, με άλλη τόση απαντάνε οι ίδιοι! Είναι το μοναδικό παγκοσμίως φαινόμενο της ΑΠΑΝΤΕΡΩΤΗΣΗΣ. Αν το ρητορικό ερώτημα είναι αναπόσπαστο μέρος της τέχνης του λόγου, η ΑΠΑΝΤΕΡΩΤΗΣΗ είναι το κακό εργαλείο παραποίησης του διαλόγου.

Ουσιαστικά για τους περισσότερους νεοέλληνες τα ερωτήματα είναι ρητορικά, έστω και αν οι απανταχού καφενόβιοι δεν ξέρουν καν τι σημαίνει ο όρος… Ρωτάνε όχι για να σε ακούσουν και ενδεχομένως να προβληματιστούν από την άποψη ή τη γνώση του «ειδικού», (ποιος ειδικός μπροστά σε κάθε Μητσάρα), αλλά για να σου πετάξουν στη μούρη τη δική τους «γνώμη», την οποία έτσι και κάνεις το λάθος -έστω και διά νεύματος- να αμφισβητήσεις ή έστω να θέσεις υπό κρίση, και θα αντιδράσουν, και θα εκνευριστούν, και θα σε επιτιμήσουν! Γιατί πολύ απλά δεν ψάχνουν την εναλλακτική, τον διαφορετικό δρόμο σκέψης, αλλά πολύ ρηχά και πολύ εγωκεντρικά «ψάχνονται» για αυτοεπιβεβαίωση. Να «πετάξουν» μια παρόλα, να αναπαραγάγουν αυτό που τσίμπησε ο μικρός νους τους σκρολάροντας ένα όποιο site (συνήθως παντελώς αναξιόπιστο), ή αυτό που στην καλύτερη περίπτωση διάβασαν στην «έγκριτη Καθημερινή». Ειδικά η φυλή των 50.000 «Καθημερινάκηδων» δεν αντέχεται με τίποτα παρά μόνο από τους ήρωές τους, τους κ.κ. Άρη και Μπάμπη. Αυτοί είναι και οι πιο ισχυρογνώμονες, γιατί θεωρούν ότι το ξεφύλλισμα της όντως σοβαρής (αλλά όχι και αλάνθαστης) εφημερίδας είναι κάτι σαν «το ανάγνωσμα του Αγίου Ευαγγελίου». Τι Παΐσιος, τι Παπαχελάς, ένα «Πα» δρόμος…

Στην κλίμακα παντογνωσίας οι πιο απαξιωτικοί δεν είναι οι λεγόμενοι «απλοί πολίτες». Κορυφαίοι στην αυτοσχέδια κλίμακά μου των ΠΡΟΠΟΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΩΝ είναι οι δήθεν pundits. Οι εξειδικευμένοι δημοσιολόγοι, οι εκδότες εφημερίδων και sites, οι συνομιλητές του Μαξίμου, του Κυριάκου, του Αλέξη (εσχάτως και του Νίκου), αυτοί που συζητούν πιο συχνά με δημοσκόπους απ’ ό,τι με τη γυναίκα τους και γυρνοβολάνε ωτακουστές και σουλατσαδόροι πέριξ της Πλατείας (μια είναι η Πλατεία) και μεταφέρουν ειδήσεις στο Τρίγωνο της Επιρροής από τα τραπέζια του Pit, σε αυτά του Da Capo και τέλος της Βιβλιοθήκης… Μέχρι αργά το μεσημέρι. Γιατί από το απόγευμα μέχρι το βράδυ η πιάτσα τους μεταφέρεται στον άξονα Ψυχικού – Φιλοθέης και κινούνται μεταξύ Nolita – Διόσκουρων και Παλιάς (έτσι το γράφουν αυτοί) Αγοράς.

Είναι απτόητοι. Όσες φορές και αν πέσουν έξω, έχουν ως δόγμα ότι «οι παρελθούσες αποτυχίες αποτελούν το πιο μεγάλο κίνητρο για ενίσχυση της μπουρδολογίας».

Είναι ακαταμάχητοι και ενίοτε ανήθικοι, αφού αν τολμήσεις να τους επισημάνεις τις αστοχίες τους, θα τις αποδώσουν ανερυθρίαστα σε εσένα (!) που τους παραπληροφόρησες!

Αν το αρνηθείς, θα επικαλεστούν τον φίλο τους (επίσης ψεύτη), που θα το επιβεβαιώσει με σπάνια άνεση και περισσό θράσος.

Είναι -αυτονόητο- παντογνώστες, αφού με την ίδια ευκολία που προβλέπουν το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι ικανοί να αποφανθούν για ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα τρέχοντα θέματα, από την πορεία του NASDAQ (πιο ΧΑΑ;), την τιμή του Brent, και βέβαια τον βραδινό αγώνα του Ολυμπιακού στη Euroleague, ή το ποδοσφαιρικό ντέρμπι ΠΑΟ-ΑΕΚ.

Υπάρχει λύση;

Μάλλον όχι.

Γιατί αυτοί δε θ’ αλλάξουν. Ποτέ!

Μόνο θα σε νευριάζουν. Ξανά και ξανά!

Άρα;

Η μόνη λύση είναι η σιωπή, συνοδευόμενη από ένα συγκαταβατικό χαμόγελο.

Εσύ μιλάς σ’ αυτούς τους λίγους που πρέπει να συνομιλείς και εκτιμούν την άποψή σου. Η σιωπή αποτελεί και την απόλυτη κόκκινη γραμμή. Αυτοί μιλάνε παντού και τους παραπληροφορούν όλους.

Πάντα βέβαια -οι πολλοί- υπάρχουν και τα γραπτά. Scripta manent. Αλλά το πρόβλημα με τα κείμενα -και δη με τα επιστημονικοφανή- είναι πως οι ΠΡΟΠΟΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ δε διαβάζουν. Απλά σκρολάρουν… κάνουν browse. Διέρχονται δεκάδες τίτλοι καθημερινά από τα μάτια τους και παράγονται υπερπολλαπλάσιες κοτσάνες. [Σας παραπέμπω στο παρακάτω long read

(H «ανατομία» των εκλογικών τάσεων που χάνουν τα ραντάρ των δημοσκόπων)].

Γι’ αυτό ας κλείσουμε με μια ευχή για το 2023: Να διαψευστούν οι ΠΡΟΠΟΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ και οι συστημικοί δημοσκόποι και να επιβεβαιωθούν η επιστήμη και η κοινή λογική.

Νίκος Καραχάλιος
Forum2020.gr

ΥΓ. 1 Δεν έχω τίποτα με τη συμπαθέστατη τάξη των Ελλήνων Προποτζήδων, ούτε βέβαια με τη χρησιμότατη ομάδα των Ελλήνων Μετεωρολόγων. Διαθέτω καλούς φίλους ένθεν κακείθεν και γνωρίζω καλά τι τραβάνε και αυτοί με την παραποίηση των tips/συμβουλών/προγνώσεών τους.

ΥΓ. 2 Αφορμή για το χρονογραφικό κείμενο αποτέλεσε τηλεφώνημα που δέχτηκα (μετά από 4ετή παύση επικοινωνίας) από φίλο μεγαλοδημοσιογράφο. Με πήρε δήθεν για γιορτινές ευχές, αλλά ουσιαστικά για να αλιεύσει εκλογικές προβλέψεις. Η προσπάθειά του να μου εκμαιεύσει χρόνους και ποσοστά ήταν τόσο απροσχημάτιστη, που μετά τη σταθερή άρνησή μου, καταλήξαμε στην παιδική πρακτική του «βάζεις στοίχημα;» για να μπορέσει κάπως να κλείσει αξιοπρεπώς η τηλεφωνική συνομιλία που είχε οδηγηθεί σε ένταση χωρίς ύβρεις… Φαντάζομαι πως δεν ήταν καθόλου τυχαίο το timing της κλήσης, αφού εκείνο το πρωί «καλά πληροφορημένες πηγές» έφεραν το Μαξίμου ως παραλήπτη της 1ης δημοσκόπησης της τελευταίας 7ετίας, όπου η ΝΔ υπολείπετο κατά 2 μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ… Ίδωμεν…


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια