Του Γιώργου Κράλογλου
Στο 2023 νέα κρατικά χαρτζιλίκια. Από την επόμενη κυβέρνηση. Η σημερινή οφείλει και να συμμαζευτεί και να αποφύγει την ύφεση. Μακάρι να τα καταφέρει.
Οφείλει να παραδώσει για το 2023 προϋπολογισμό που θα στέκεται στην πρώτη χρονιά της γενναίας ενεργειακής αντάρας.
Προϋπολογισμό που να πείθει την Ε.Ε. Αλλά και εμάς αν θέλει να έχει, για προεκλογικό σύνθημα, (έτσι έχει σκοπό, όπως μου λένε) πρωτιές της στην οικονομία. Κάνοντας συγκρίσεις μάλιστα και με οικονομίες της Ευρώπης όπως τη γερμανική και τη βρετανική.
Έχει επίσης να δώσει και λογαριασμό στους δανειστές και στις Βρυξέλλες για τα δημοσιονομικά.
Και όχι μόνο τα δημοσιονομικά που θα παραδώσει το 2022, αλλά και αυτά με τα τρέχοντα κρατικά χαρτζιλίκια του 2023 (μέχρι τις εκλογές βεβαίως).
Να βγάλει, τέλος, έναν χειμώνα, όλο τον χειμώνα, με επάρκεια σε καύσιμα, θέρμανση, ηλεκτρισμό και κάθε μορφή ενέργειας. Τα είπε άλλωστε και οφείλει να τα αποδείξει.
Κατά τη δική μας άποψη, τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα της δεν είναι σε καμία περίπτωση πολιτικό άλλοθι που θα της χρησιμεύσει ως πρόσκληση των ψηφοφόρων να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους στις εκλογές.
Γιατί εκτός από αυτά που αποτέλεσαν κυβερνητικές υποχρεώσεις από τη συγκυρία (την πανδημική, την οικονομική και την ενεργειακή), η κυβέρνηση θα κριθεί και για τα άλλα αντανακλαστικά της όπως και αυτό με την "ταχεία απόψυξη" ερευνών για υδρογονάνθρακες.
Έπρεπε δηλαδή να μας έρθουν κατακέφαλα η κρίση στην ενέργεια και τα τουρκικά καραγκιοζιλίκια, με τις δήθεν δικές τους έρευνες και τις αστείες διακρατικές συμφωνίες, για να βγουν δικά μας σκάφη σε Κρήτη, Πελοπόννησο και να ξαναψάξουμε την Ήπειρο και το Ιόνιο;
Έπρεπε να συμβούν όλα αυτά και τα ακόμη χειρότερα (που μας έρχονται το 2023) για να ψαχτούμε και πάλι στη Ρεβυθούσα; Για να βάλουμε κάτω την Αλεξανδρούπολη και να θυμηθούμε τώρα την πλεονεκτική της θέση σε τωρινές και μελλοντικές ενεργειακές ανακατατάξεις στο σύστημα όλης της Ανατολικής Ευρώπης;
Ας τα προσέξει αυτά η κυβέρνηση.
Να κάνει μεν ότι οφείλει για να σουλουπώσει ακόμη περισσότερο την οικονομία και να μας οχυρώσει στην εισαγόμενη ενεργειακή κρίση.
Αλλά να μη μετατρέψει σε πεπραγμένα υποχρεώσεις της απέναντί μας, όταν η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία και προεκτάσεις του ξέσπασαν εκεί που δεν το περίμενες. Ξέσπασαν απρόσμενα, κράτησαν και συνεχίζουν να κρατάνε.
Αλίμονο να μην ακολουθούσε και η δική μας κυβέρνηση βηματισμό με έργα άμυνας όπως όλες οι χώρες της Ευρώπης ενισχύοντας τις αντοχές των πολιτών που έχουν δικαιώματα και λόγο στην κάθε δημοσιονομική πολιτική.
Εκεί, λοιπόν, πηγαίνουν τα πράγματα αν δεν τα χαλάσουν στον δρόμο οι εκλογές.
Η οικονομία να βαστάξει σε καλά νούμερα και πορεία προς την ανάπτυξη και όχι σε ύφεση και πληθωρισμό. Έστω και σε τάσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν και υποφερτές.
Και η Κομισιόν άλλωστε δεν μας κάνει κανένα χατίρι, όταν μας χτυπάει παλαμάκια γιατί μας διακρίνει ανάμεσα στους 5-6 της πρωτιάς που ή θα αποφύγουν την ύφεση με τον πληθωρισμό (λίγο πιο πάνω από το 5% το 2023) να πηγαίνει κάτω από τον γερμανικό, βρετανικό και άλλων οικονομιών της Ε.Ε.
Μπορεί λοιπόν να μη μένει καιρός στην κυβέρνηση να βγάλει στην προεκλογική της καμπάνια θεαματικά πεπραγμένα, αλλά ως τις εκλογές του 2023 ο χρόνος είναι αρκετός για να αναβαθμίσει (αν θέλει) τα δημοσιονομικά της και να παραδώσει τη διαχείριση του κορβανά να αντέχει σε νέα μέτρα (αν χρειασθούν) το καλοκαίρι του 2023. Αυτό όμως για την οικονομία (ίσως όχι για τα συμφέροντα των κρατικοδίαιτων της οικονομίας...) σημαίνει εκλογές μετά από 6μηνο. Σε καμία περίπτωση νωρίτερα. Και δεν το λέμε τυχαία...
0 Σχόλια