Μπορεί ο πρώην πρωθυπουργός να είναι ο μοναδικός υποψήφιος για την ηγεσία, όμως ζητούμενο αποτελεί η προσέλευση των οπαδών του κόμματος στις κάλπες της επόμενης Κυριακής - Αγωνία στην Κουμουνδούρου για τη συμμετοχή που θα επιτρέψει τις συγκρίσεις με τη Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛ. - Μάχη και για την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής.
Την ερχόμενη Κυριακή, 15 Μαΐου, ο Αλέξης Τσίπρας συμπληρώνει 5208 ημέρες στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 8 Φεβρουαρίου 2008 είχε εκλεγεί Πρόεδρος, από το συνέδριο, με 840 ψήφους. Τώρα, στην εκλογή από τη βάση του κόμματος, ελπίζει να λάβει τουλάχιστον 84.000 ψήφους, 100 φορές των αριθμό των ψήφων του τότε. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Το 2008 είχε και αντίπαλο για την ηγεσία, τον Φώτη Κουβέλη. Τώρα είναι ο μοναδικός υποψήφιος. Τότε είχε εκλεγεί με 70,4%, τώρα η μόνη του έγνοια είναι ο αριθμός των λευκών και άκυρων ψηφοδελτίων να μην φτάσει το 10%. Παρά τα όσα λέγονται η "Ομπρέλα" δεν πρόκειται να τον καταψηφίσει ούτε δίνει γραμμή για λευκό. Αν λοιπόν καταφέρει να εκλεγεί με εξαψήφιο αριθμό ψήφων, που είναι και ο ανομολόγητος πόθος του, και με ...σταλινικά ποσοστά τότε ακόμη και οι Σκουρλέτης, Τσακαλώτος, Φίλης και λοιποί "σκιαδιστές" θα υποχρεωθούν, εκ των πραγμάτων, να τον αποκαλούν αρχηγό και όχι πρόεδρο.
Η εσωκομματική αντιπολίτευση ενδιαφέρεται πρωτίστως για την Κεντρική Επιτροπή, ενώ τα στελέχη της προεδρικής πλειοψηφίας έχουν να φέρουν εις πέρας και το καθήκον της (επαν)εκλογής Τσίπρα με περισσότερους από 100.000 ψήφους και με ποσοστό άνω του 90%. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την Κουμουνδούρου, είναι 61.600 Για να επιτευχθεί ο στόχος θα πρέπει το κάθε μέλος να εγγράψει άλλο ένα. Κάτι που μάλλον δεν φαίνεται δύσκολο. Οι συνεργάτες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αισιόδοξοι για το αποτέλεσμα και γι' αυτό αποφασίστηκε να προστεθούν άλλες 500 κάλπες για την εκλογή ηγεσίας. Στις αρχικές 500 θα ψηφίζουν, για Κεντρική Επιτροπή και Πρόεδρο, τα παλιά μέλη, όσοι ήταν εγγεγραμμένοι μέχρι την 21η Μαρτίου, ενώ στις καινούργιες 500 θα ψηφίζουν μόνο για Πρόεδρο, όσοι γραφτούν την ημέρα της εκλογής.
Πέραν της αισιοδοξίας υπήρχε και ένας πρακτικός λόγος για τις επιπλέον 500 κάλπες: Το μπέρδεμα και οι καθυστερήσεις. Για παράδειγμα, στην Αττική υπάρχουν 329 υποψήφιοι για την Κεντρική Επιτροπή. Οι σταυροί που μπορούν να μπουν είναι μέχρι 45. Το 50% αυτών που θα εκλεγούν πρέπει να είναι γυναίκες. Υπάρχει ποσόστωση 20% για την Προοδευτική Συμμαχία (πασοκογενείς, ΔΗΜΑΡ και λοιποί), ενώ ποσόστωση υπάρχει και για τους βουλευτές (15%). Πολλές υποψηφιότητες, πολλοί οι περιορισμοί, λίγες οι κάλπες θα χρειαστεί κάνα τριήμερο για να βγει το αποτέλεσμα.
Άσε το χρόνο που χρειάζεται κάποιος για να βρει και να σταυρώσει τους 45 από τους 329 υποψήφιους σε ένα ψηφοδέλτιο που θα είναι μεγαλύτερο από δισέλιδο εφημερίδας. Αν στις κάλπες της Αττικής ψηφίσουν όσοι είχαν ψηφίσει και για το συνέδριο (περίπου 22.000) επί 45 σταυρούς στο κάθε ψηφοδέλτιο οι εφορευτικές επιτροπές θα πρέπει να καταμέτρησουν 990.000. Να γίνει η ψηφοφορία την Κυριακή και να μάθουμε το αποτέλεσμα Τρίτη - Τετάρτη μόνο σοβαρότητα δεν δείχνει. Μία λύση θα ήταν να έχουν τυπωθεί και διανεμηθεί από πριν τα ψηφοδέλτια προκειμένου αυτοί που θα ψηφίσουν να τα έχουν έτοιμα πριν μπουν πίσω από το παραβάν.
Με τις 500 επιπλέον κάλπες και την καταμέτρηση κατά προτεραιότητα για τον Πρόεδρο τουλάχιστον θα μάθουμε πόσοι ψήφισαν τον Τσίπρα το ίδιο βράδυ και ανάλογα θα εξαχθούν τα πολιτικά συμπεράσματα και θα γίνουν οι συγκρίσεις με Ανδρουλάκη και Μητσοτάκη. Όχι μόνο για τον νικητή στη μονομαχία των αριθμών, αλλά και σε συσχέτιση με τα πολιτικά εξαγόμενα από το συνέδριο της ΝΔ και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο ΚΙΝΑΛ για το όνομα του κόμματος. Το καλό για τον Τσίπρα είναι ότι οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για το ηλεκτρικό ρεύμα, σύμφωνα με την Κουμουνδούρου, ισοδυναμούν με "πολιτική απάτη" αφού "ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε 600 ευρώ αναδρομικά από τον Δεκέμβριο σε κάθε καταναλωτή και τελικά σε 4,2 εκατ. νοικοκυριά δίνει μόνον 280.000.000 ευρώ". Μάλιστα, στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα μάς έλεγε χαριτολογώντας: "ούτε που σκέφτηκαν ότι το πηλίκον της διαίρεσης βγάζει τον αριθμό του διαβόλου, τα τρία εξάρια, αφού μεσοσταθμικά η ωφέλεια για το κάθε νοικοκυριό είναι 66,6 ευρώ".
Η αλήθεια είναι ότι στην Κουμουνδούρου, μέχρι να ανακοινωθούν τα μέτρα από τον πρωθυπουργό, υπήρχε ένα σχετικό άγχος μήπως η κυβέρνηση επιχειρήσει "να κάνει ρούμπο" στην αντιπολίτευση ανακοινώνοντας είτε κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής -όπως έχουν προτείνει οι ίδιοι με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή και πρώτο υπογράφοντα τον Αλέξη Τσίπρα- είτε μπει πλαφόν στη λιανική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, όπως έχει προτείνει η Χαριλάου Τρικούπη. Τώρα ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα περιμένει την επιστροφή του πρωθυπουργού από την Αμερική για να αναμετρηθούν στη Βουλή για τα ενεργειακά και την ακρίβεια, αλλά και να ασκήσει κριτική σε περίπτωση που ο Κυριάκος Μητσοτάκης γυρίσει με άδεια χέρια από την Ουάσιγκτον.
Τα θέματα διπλωματίας και εξωτερικής πολιτικής πρωθυπουργός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έχουν πάντως την ευκαιρία να τα συζητήσουν και την Πέμπτη όταν θα έλθει για κύρωση από τη Βουλή η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Το "όχι" του ΣΥΡΙΖΑ στη συμφωνία είναι αποφασισμένο και μάλιστα ο Αλέξης θα κατηγορήσει τον Κυριάκο ότι "δίνει τα πάντα στους Αμερικανούς χωρίς να έχει εξασφαλίσει έστω εγγυήσεις για την αποτροπή της επιθετικότητας της Τουρκίας, με πρώτη την ακύρωση της παραγγελίας των F-16".
Μάλιστα, θα σταθεί ιδιαίτερα και θα στηλιτεύσει το γεγονός ότι "για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση παραχωρούνται στρατιωτικές βάσεις επ' αόριστον και όχι για ένα, τρία ή πέντε χρόνια, ως είναι το σωστό και είθισται διεθνώς". Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα "ούτε ο Κώστας Μητσοτάκης, ο πατέρας του Κυριάκου, δεν έκανε κάτι τέτοιο και μάλιστα στη Σούδα". Εκτός από τη Σούδα ο "στρατιωτικός διάδρομος" των Αμερικανών στη χώρα μας περιλαμβάνει και την Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα και το Στεφανοβίκειο στη Μαγνησία. Σημειώνουμε ότι η κυβέρνηση ζήτησε να περιληφθεί και η Σκύρος στα σχέδια των Αμερικανών, αλλά η Ουάσιγκτον αρνήθηκε, προφανώς επειδή "δεν θέλει να αναμειχθεί στην αντιπαράθεση Αθήνας - Άγκυρας για το Αιγαίο", παρότι η Σκύρος βρίσκεται στο δυτικό Αιγαίο και όχι στο ανατολικό, όπου εντοπίζεται ο τουρκικός αναθεωρητισμός.
Στην αντιπαράθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ, αλλά και για τα ελληνοτουρκικά ο Αλέξης Τσίπρας ευελπιστεί ότι θα έχει σύμμαχο τον Νίκο Ανδρουλάκη. Η προσθήκη του αρτικόλεξου ΠΑΣΟΚ στην ονομασία του ΚΙΝΑΛ σίγουρα δεν είναι αρκετή για να δημιουργηθεί κάποιο κοινό μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων όπως ονειρεύεται ο Αλέξης Τσίπρας στην προσπάθειά του να επανέλθει στην κυβερνητική εξουσία. Όχι μόνον επειδή υπάρχουν διαφορές στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αλλά και επειδή η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επιμένει στον διμέτωπο κατά της δεξιάς και της αριστεράς.
Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ στην Κουμουνδούρου άνθισαν τα χαμόγελα από τη σύμπηξη αριστερού μετώπου στη Γαλλία, υπό τον Μελανσόν, κατά του Μακρόν, στην Χαριλάου Τρικούπη αισθάνονται άβολα. Στη Γαλλία κομμουνιστές, σοσιαλιστές και Πράσινοι αποφάσισαν στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου να ενώσουν τις δυνάμεις τους με το 22% που έλαβε το σχήμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, με τον τίτλο "ανυπότακτη Γαλλία", στην πρόσφατη προεδρική εκλογή. Βεβαίως, σοσιαλιστές και κομμουνιστές είναι μειοψηφία στο "Λαϊκό Μέτωπο" του Μελανσόν, ενώ το 1973 με το Κοινό Πρόγραμμα και το 1981 στην προεδρική εκλογή πρωταγωνιστές ήταν ο Φρανσουά Μιττεράν (σοσιαλιστικό κόμμα) και ο Ζωρζ Μαρσαί (κομμουνιστικό κόμμα).
Όσοι λοιπόν υποστηρίζουν, όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος και διάφοροι άλλοι μνησιπήμονες του εκσυγχρονισμού, ότι θα "τρίζουν τα Κόκκαλα του Μιττεράν" καλόν θα ήταν να θυμηθούν ξανά την επική πορεία των σοσιαλιστών προς την εξουσία τη δεκαετία του 1980 στην Ευρώπη. Με τι Πρόγραμμα και ποιές κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες τα κατάφεραν. Όχι μόνον στη Γαλλία, αλλά και στην Ιταλία, την Ισπανία, αλλά και στην Ελλάδα, με την "αριστερά της αριστεράς", όπως αποκαλούσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Σίγουρα, είναι άλλες οι συνθήκες, άλλη η εποχή όμως η βασική αντίθεση: Δεξιά - Αριστερά, σε πείσμα των ντελβέδων του ακροκεντρισμού, παραμένει. Φυσικά, με άλλο περιεχόμενο, διαφορετικές προτεραιότητες και καινούργια υποκείμενα.
Σίγουρα, ο Τσίπρας δεν είναι Μελανσόν. Και δεν θέλει. Εξάλλου, ο Γάλλος πολιτικός έχει από καιρού καταγγείλει τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για δεξιά παρέκκλιση. Θέλει όμως ο Αλέξης, και κυρίως ορισμένοι εκ των συνεργατών του, ένα είδος Λαϊκού Μετώπου κατά του Μητσοτάκη. Όχι επειδή ο Κυριάκος είναι Μακρόν, αλλά επειδή μόνον έτσι μπορεί να ευδοκιμήσει εκλογικά η στρατηγική της "προοδευτικής διακυβέρνησης". Ούτε ο Ανδρουλάκης είναι Ολιβιέ Φορ, όπως λένε τον επικεφαλής του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, αλλά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ αν δεν συμπράξει μετεκλογικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση που το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έλθει πρώτο στις εκλογές, ο κίνδυνος να συρρικνωθεί δραματικά στις επόμενες εκλογές είναι μεγάλος. Το θέμα των συνεργασιών στην πορεία προς τις εκλογές θα αναδεικνύεται κυρίαρχο.
Δεν είναι τυχαίο ότι προσφάτως ο Ευάγγελος Βενιζέλος -σε αντίθεση με όσους προβλέπουν την καταστροφή εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία- τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας. Στην ΕΡΤ, στην εκπομπή του Γιώργου Κουβαρά είπε: οι κυβερνήσεις συνεργασίας προσφέρουν μεγαλύτερο εύρος στελεχών και πολύ μεγαλύτερη διαφάνεια, και θα μπορούσαν να προσφέρουν και πολύ μεγαλύτερη συναίνεση, ενώ, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να είναι και αποτελεσματικές και σταθερές. Βεβαίως, όσοι γνωρίζουν τον άνδρα υποστηρίζουν ότι ο τελευταίος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά έχει στο νου του τη συνεργασία του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ και όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που άλλωστε συμμερίζονται και σχεδόν όλοι όσοι στις εσωκομματικές εκλογές ψήφισαν για Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ τον Ανδρέα Λοβέρδο.
Πάντως στο δίλλημα: Μελανσόν ή Μακρόν η συντριπτική πλειονότητα των στελεχών της Χαριλάου Τρικούπη, μεταξύ αυτών και ο επικεφαλής Νίκος Ανδρουλάκης, ψηφίζουν Μακρόν. Στο δελτίο ειδήσεων του Contra, στον Γιώργο Μελιγγώνη, ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ περιέγραψε με τα χειρότερα λόγια τον Ζαν Λικ Μελανσόν και επισήμανε ότι έχει πει στους γάλλους συναδέλφους του πως "κάνουν λάθος", που συνεργάζονται μαζί του. Χαρακτήρισε "προοδευτικό πολιτικό" τον Μακρόν και υποστήριξε ότι οι έπαινοι του ΣΥΡΙΖΑ στην απόφαση του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος είναι "υποκριτικοί".
Τον Τσίπρα πάντως δεν τον απασχολεί τόσο τι θα γίνει στις εκλογές του Ιουνίου στη Γαλλία, αλλά πως θα κατανείμει ο ίδιος τον χρόνο του τις επόμενες επτά ημέρες. Ήδη μετά την απόφαση να επικυρωθεί από τη Βουλή η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ την Πέμπτη, μετέθεσε την επίσκεψή του στο Αγρίνιο και την Αρτα για την Παρασκευή. Χθες ήταν στα Χανιά και το Ρέθυμνο, έχοντας στο πλευρό του τον Πολλάκη και τον Ξανθό, οι οποίοι την Κυριακή στην ψηφοφορία για την Κεντρική Επιτροπή θα παλέψουν, ο πρώτος ως εκπρόσωπος της Κίνησης Μελών και ο δεύτερος της Ομπρέλας, για την πρωτιά στην Κρήτη. Την Τετάρτη ο Τσίπρας θα μεταβεί στη Θεσσαλονίκη, όπου αναμένεται να πρωτεύσει η Κατερίνα Νοτοπούλου.
Στην Ήπειρο πρώτη αναμένεται να έλθει η Όλγα Γεροβασίλη. Στη Θράκη η Νατάσα Γκαρά. Στη Στερεά Ελλάδα ο Γιάννης Σαρακιώτης και στην Πελοπόννησο ο Αλέξης Χαρίτσης. Στη Θεσσαλία θα παλέψουν οι εκ Λαρίσης Άννα Βαγενά και Βασίλης Κόκκαλης με τον Βολιώτη Αλέξανδρο Μεϊκόπουλο. Στην Δυτική Ελλάδα η μάχη θα γίνει ανάμεσα στον Διονύση Καλοκαιρινό (Ηλεία), Σία Αναγνωστοπούλου (Αχαΐα) και Θάνο Μωραΐτι (Αιτωλοακαρνανία). Η μεγάλη μάχη πάντως θα γίνει στην Αττική. Στις προηγούμενες εκλογές είχαν θριαμβεύσει οι της Ομπρέλας. Στις έξι πρώτες θέσεις ήταν Τσακαλώτος, Φίλης, Βούτσης, Ξανθός, Δραγασάκης, Σκουρλέτης και τη δεκάδα συμπλήρωναν οι Πολλάκης, Παππάς, Δούρου και ο τότε γραμματέας του κόμματος Παναγιώτης Ρήγας.
Τώρα, εκτός των ανωτέρω, θέση στη δεκάδα διεκδικούν Έφη Αχτσιόγλου, Νάσος Ηλιόπουλος, Χρήστος Σπίρτζης, Κώστας Ζαχαριάδης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και φυσικά ο νυν γραμματέας Δημήτρης Τζανακόπουλος, τον οποίον εμπιστεύεται απόλυτα ο Αλέξης Τσίπρας και μάλιστα ενδέχεται να του ζητήσει να παραμείνει στη θέση προκειμένου να γειωθούν οι εντάσεις μεταξύ των εσωκομματικών ομάδων στην πορεία προς τις εκλογές...
Νίκος Φελέκης
0 Σχόλια