Το συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από την εαρινή μάζωξη της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ στο Νταβός είναι πως τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται στον οικονομικό ορίζοντα προμηνύουν όχι μόνο φρενάρισμα στην ανάπτυξη αλλά και ύφεση που μπορεί σε κάποιες χώρες να είναι ολιγόμηνη, σε κάποιες άλλες όμως, που είναι πιο ευάλωτες και με προβλήματα, θα είναι μακρόχρονη.
Με άλλα λόγια, το φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους πολίτες απ’ άκρη σ’՚ άκρη του πλανήτη μας.
Η χώρα μας, επί του παρόντος και δεδομένων των αρνητικών διεθνών εξελίξεων, δείχνει αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα σε επίπεδο ρυθμού ανάπτυξης και μπορεί να ελπίζει πως αυτό το καλοκαίρι, με βάση όλα τα στοιχεία, θα πάει πολύ καλά με τον τουρισμό τόσο σε αριθμό επισκεπτών όσο και σε εισπράξεις.
Ολοι ευχόμαστε να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, γιατί οι εισπράξεις αυτές διαχέονται σε όλη την οικονομία και μπορούν να αποτελέσουν ένα ανάχωμα στην εισαγόμενη οικονομική κρίση.
Πλην όμως, αυτό προϋποθέτει πως θα έχουμε ένα ήρεμο καλοκαίρι στο Αιγαίο, με τους νευρικούς και εριστικούς γείτονες. Μα, θα πει κανείς, με βάση την κοινή λογική κι αυτοί δεν θέλουν μια καλή τουριστική περίοδο, τη στιγμή μάλιστα που η οικονομία τους αντιμετωπίζει πολλαπλάσια προβλήματα από τα δικά μας;
Ναι, αλλά ποιος μας λέει ότι ο Ερντογάν κινείται από τη λογική και όχι αποκλειστικά από το προσωπικό του ένστικτο πολιτικής επιβίωσης; Ποιος μας λέει πως για να ξεφύγει από το στρίμωγμά του και τα προβλήματά του τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, όπου κινδυνεύει να απομονωθεί, και εν όψει εκλογών δεν θα αποτολμήσει ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο;
Αλλωστε αυτή η καθημερινή κλιμάκωση της έντασης, με εμπρηστικές δηλώσεις του ιδίου και των πιστών του επιτελών, γίνεται μόνο για να τονώσει το προφίλ του στο εσωτερικό ή υπάρχει κάποιος άλλος σχεδιασμός επίδειξης δύναμης;
Το να εγκαταλείπει τη διπλωματική γλώσσα και τους διεθνείς κανόνες ανεκτής συμπεριφοράς και το κλείσιμο των διαύλων επικοινωνίας είναι μεν αχαρακτήριστο, πλην όμως αποτελεί και ένα ηχηρό καμπανάκι για εμάς για το τι είναι ικανός να κάνει μέσα στην απελπισία του.
Ενοχλήθηκε από την ομιλία του Ελληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο και από τη θερμή υποδοχή που είχε στην Ουάσινγκτον. Ενοχλήθηκε από την αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και τα νέα μνημόνια αμυντικής συνεργασίας με ΗΠΑ και Γαλλία. Ενοχλείται που δυο χρόνια δεν έχει καταφέρει να πάρει μια πρόσκληση από τον Λευκό Οίκο. Ενοχλείται από το μπλοκάρισμα του προγράμματος αναβάθμισης των αεροπλάνων F-16 και τη διακοπή της παραγγελίας για τα F-35. Επιδίδεται σε έναν ωμό εκβιασμό για όλα αυτά με το μπλοκάρισμα της ένταξης στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας και μετατρέπεται σε διεθνή ταραξία, πατώντας ταυτόχρονα σε δύο βάρκες, αυτές της Δύσης και της Ρωσίας.
Ομως από την άλλη δεν παύει να είναι επικίνδυνος, με μια μεγάλη στρατιωτική μηχανή και μια διαρκής απειλή για την ειρήνη στην περιοχή μας.
Η χώρα μας μετά από μια υπερδεκαετή αποχή από τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, λόγω της χρεοκοπίας και των μνημονίων, μόλις τώρα προχώρησε σε κάποιες κινήσεις ενίσχυσης της άμυνάς μας. Πήραμε έξι Rafale και παραγγείλαμε και τρεις σύγχρονες φρεγάτες και μια υποσχετική για απόκτηση και μιας μοίρας F-35 στο τέλος της δεκαετίας.
Καλά όλα αυτά, αλλά το μείζον είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα η αμυντική θωράκιση της χώρας και όχι στο μέλλον. Και τούτο γιατί αν είναι κάτι να συμβεί, θα συμβεί τώρα που ακόμα δεν έχουμε παραλάβει τα νέα σύγχρονα όπλα. Γιατί τα έξι Rafale στα οποία ακόμα εκπαιδεύονται οι πιλότοι μας δεν ξέρουμε πότε θα είναι έτοιμα για επιχειρήσεις. Ο δε γερασμένος στόλος των πολεμικών μας πλοίων δεν ξέρουμε σε τι επιχειρησιακή κατάσταση βρίσκονται μέχρι να πάρουμε τις γαλλικές Belh@ra.
Γι’ αυτό φρονώ πως η κατάσταση είναι κρίσιμη και πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο πέραν των άλλων θα έχει και άμεσες επιπτώσεις στην τουριστική μας βιομηχανία, όπου έχουμε στηρίξει τόσες ελπίδες. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε, ούτε σε λεκτικό επίπεδο ούτε στο ενδεχόμενο κάποιας προβοκάτσιας που μπορεί να ετοιμάζει το βαθύ κράτος του Ερντογάν. Μόνο αυτό μας έλειπε σε αυτούς του δύσκολους, ούτως ή άλλως, καιρούς.
Βασίλης Στεφανακίδης
0 Σχόλια