Η μία ανοησία διαδέχεται την άλλη. Η μία ψιλο-αφορμή διαδέχεται την άλλη. Και από φωνασκία σε φωνασκία και από τη μία κραυγή στην άλλη. Ο κόσμος καίγεται και οι Συριζαίοι χτενίζονται.
Και «χτενίζονται» με βασιλικές τσατσάρες για να τρώνε τα χαιβάνια. Όπως και η λαική ορμή «γιούρια στον ταβλά με τα βασιλικά κουλούρια». Ποιο το μεγιστοτεράστιο πρόβλημα; Το ανατριχιαστικό και το εξωπραγματικό;
Η συνάντηση του Κυριάκου με τον Κάρολο της Μεγάλης Βρετανίας. Δηλαδή η αναμόρφωση του Τατοίου και δηλαδή η τεχνογνωσία του Καρόλου περί βασιλικών ανακτόρων. Ε και;
Και τα ερωτήματα πίπτουν στην κεφαλή μου, προερχόμενα από μάντρες οικοδομών. Δηλαδή ο Τσίπρας θα έλεγε όχι; Δηλαδή ο Ανδρουλάκης θα έλεγε κι αυτός όχι; Δηλαδή ο Τσίπρας δεν είχε υποδεχτεί μετά βαίων και κλάδων τον Κάρολο συνοδευόμενο από την λατρευτή του Καμίλα; Θεέ μου τι βλέπω, τι ακούω και δεν τους αντέχω.
Αραγε, τι να σημαίνει αυτή η επίσκεψη; Μπας και ο Κυριάκος σχεδιάζει επαναφορά της Βασιλείας; Μπας και συνωμοτεί; Μπας και δεν γουστάρει ελληνική δημοκρατία;
Δηλαδή να τρελαίνεσαι! Δηλαδή όπισθεν ολοταχώς. Που; Στον Παύλο, την Φρειδερίκη, τον Κωνσταντίνο. Αντε παιδιά και εις ανώτερα. Του χρόνου με τον Οθωνα και την Αμαλία.
Τα ακούς και σου ρχεται ναυτία. Α λες, δεν μπορεί, μάλλον εφιάλτη βλέπω. Μάλλον επεισόδιο από τη «Μηχανή του χρόνου». Μπορεί και εκπομπή Αγγελικής Νικολούλη προς αναζήτηση απογόνων, επιγόνων της βασιλικής οικογένειας. Εν Ελλάδι το εξωφρενικό πορεύεται με το σουρεαλιστικό. Όπως με το έργο του Ευγένιου Ιονέσκο «η φαλακρή τραγουδίστρια».
Τα τιμολόγια έχουν πάρει φωτιά. Τα πορτοφόλια αδειάζουν. Ο Πούτιν κλείνει στρόφιγγες. Οι ερπύστριες των Ρώσων λιώνουν ό, τι και όποιον βρουν μπροστά τους. Οι απειλές περί πυρηνικής αναμέτρησης πληθαίνουν. Τα συνεργεία κόβουν περί τα χίλια ρολόγια παροχής ηλεκτρικού ρεύματος την ημέρα, το πρώτο κοινωνικό αγαθό. Τα μαντάτα χειρότερα. Οι εταιρειάρχες θησαυρίζουν. Ο τρόμος απλώνεται και εγκαθίσταται σε κάθε σπίτι, σε κάθε δωμάτιο, σε κάθε μικρή επιχείρηση, σε κάθε γωνιά.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά οι Συριζαίοι να κραδαίνουν μια παρελθοντολογία επιπέδου «αποστασίας», «βασιλείας» και «αρχαιοκαπηλίας». Ο, τι να ναι και όπου να ναι. Περί όνου σκιάς. Το ασήμαντο σημαντικό. Η λεπτομέρεια η πεμπτουσία μιας πολιτικής χωρίς όρια.
Ποιος ξέρει. Ισως ο Κάρολος αρπάξει το Τατόι. Ισως κάποιος νέος Ελγιν να αρπάξει τα βασιλικά κειμήλια. Ισως ο Κωνσταντίνος με τους επιγόνους του να συνωμοτούν με τον Κυριάκο. Ισως να υπάρχει «δάκτυλος» Καρατζαφέρη. Ισως ο Κυριάκος να οργανώνει φιλοβασιλικό κόμμα με στόχο να αφαιρέσει ψήφους από Βελόπουλο και Κασιδιάρη. Ισως το φάντασμα της Φρειδερίκης να έχει στοιχειώσει τον ύπνο του Κυριάκου. Ισως ο Τζο Μπάιντεν να σχεδιάζει εγκατάσταση αμερικανικής στρατιωτικής βάσεως στο Τατόι. Και πάει λέγοντας.
Για όλες αυτές τις σκέψεις, τις συνωμοσίες, τις παρλάτες, τις εκκωφαντικές ανοησίες και τις άσφαιρες μπαλοθιές τις τάχα μου αριστερές, μία η ρήση που ταιριάζει: έκανε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο. Αμαν πια!
Δημήτρης Δανίκας
0 Σχόλια