Με τη μαζική εισβολή του προέδρου Πούτιν στην Ουκρανία -χρησιμοποιώντας τα
δύο τρίτα του ρωσικού στρατού- έχουμε περάσει από μια περίπλοκη εποχή, σε
μια επικίνδυνη εποχή.
Ήταν σωστό να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με διπλωματία στην απειλή που
είχε τόσο ξεκάθαρα συσσωρευτεί τους τελευταίους μήνες -ακόμη και αν
ορισμένες από τις δηλώσεις που έγιναν κατά τη διαδικασία, θα φανούν λίγο
αφελείς στα μάτια της ιστορίας.
Αλλά η ώρα της διπλωματίας έχει περάσει. Τώρα μόνο με δράση μπορούμε να
αντιμετωπίσουμε αυτή την εποχή του κινδύνου.
Οι κυρώσεις είναι το προφανές μέτρο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Και
εφαρμόζονται. Οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί. Ίσως οι φορείς χάραξης
πολιτικής στις Βρυξέλλες θα πρέπει να θυμούνται ότι αυτή η κρίση έχει γίνει
πολύ χειρότερη από ό,τι είχαν προβλέψει οι περισσότεροι και πίστεψαν ότι
είναι δυνατό πριν από λίγες εβδομάδες -και θα πρέπει να προσαρμόσουν τις
αποφάσεις τους αντιστοίχως.
Αλλά οι κυρώσεις και οι αντί-κυρώσεις θα μας επηρεάσουν επίσης. Κανένα έθνος
δεν θα γλιτώσει από τις συνέπειες της επιθετικότητας του Ρώσου προέδρου
Πούτιν. Και τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα πρέπει άμεσα να ανακαλέσουν τους
πρεσβευτές τους στη Μόσχα για την ώρα.
Η αλήθεια είναι πως ό,τι έχουν πει τις τελευταίες εβδομάδες διάφοροι Ρώσοι
διπλωματικοί εκπρόσωπο -από τον υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ και άλλους- για το
ότι "δεν θα υπάρχει καμία ρωσική εισβολή. Αυτά είναι απλώς δυτική υστερία”
ήταν αναληθές.
Επομένως, σε αυτό το στάδιο, απλώς δεν έχει νόημα να μιλάμε με Ρώσους
αξιωματούχους που είτε ψεύδονται σκοπίμως είτε δεν έχουν καμία δύναμη επειδή
δεν γνωρίζουν τίποτα.
Και νομίζω ότι πρέπει να παρακάμψουμε την παρωδία να καλούμε τους Ρώσους
πρεσβευτές στα υπουργεία Εξωτερικών. Μπορούν να δουν τι σκεφτόμαστε στην
τηλεόραση. Δεν θα πρέπει να τους δίνεται η ευκαιρία να λένε στους
εκπροσώπους μας νέα ψέματα ή να κάνουν ερωτήσεις για το τι πρόκειται να
κάνουν.
Κατά τη γνώμη μου, κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ θα πρέπει να απελάσει κάθε μέλος
της ρωσικής πρεσβείας που έχει αναγνωριστεί ότι ανήκει στις υπηρεσίες
ασφαλείας ή πληροφοριών της Ρωσίας.
Δεν πρόκειται για μία ακόμη διαμαρτυρία, αλλά για ένα απαραίτητο
προστατευτικό μέτρο.
Αυτές οι αποκαλούμενες υπηρεσίες, έχουν τώρα το καθήκον στην Ουκρανία, να
βρουν, να συλλάβουν ή να εξουδετερώσουν οποιονδήποτε στέκεται στον δρόμο του
Πούτιν. Όλοι όσοι αγωνίζονται για τη δημοκρατική δομή της Ουκρανίας, θα
περιγράφονται ως φασιστές, και θα γίνουν αντικείμενο αυτού που ο Πούτιν
αποτελεί "αποναζιστικοποιηση”. Τρομερές ημέρες μας περιμένουν.
Αλλά υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η αποστολή αυτών των υπηρεσιών θα
επεκταθεί και στις χώρες μας επίσης. Και εδώ επίσης θα έχουν το καθήκον να
εντοπίσουν, να εναντιωθούν, να απειλήσουν ή να παρέμβουν εναντίον ανθρώπων
που θεωρούν ότι υποστηρίζουν μια Ουκρανία που αντιστέκεται.
Ο Πούτιν έχει δείξει ότι είναι έτοιμος ακόμη και να σκοτώσει ανθρώπους σε
άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η απέλαση προσωπικού των ρωσικών πρεσβειών είναι μια
απαραίτητη προστασία για εμάς. Δεν πρέπει να είμαστε πλέον αφελείς.
Στόχος του Πούτιν είναι να δημιουργήσει ένα καθεστώς-μαριονέτα στο Κιέβο που
θα ελέγχει πλήρως. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κυβέρνηση με τον
ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουμε το καθεστώς των Ταλιμπάν στην Καμπούλ. Και οι
διπλωματικές μας σχέσεις θα πρέπει να είναι με τους νόμιμους ηγέτες της
Ουκρανίας για όσο το δυνατόν περισσότερο -εντός ή εκτός της χώρας.
Σε τελική ανάλυση, αυτοί οι ηγέτες είναι οι εκπρόσωποι που θέλουμε να
συνεχίσουμε να συναντούμε στα Ηνωμένα Έθνη και στα άλλα διεθνή φόρα. Από
αυτή την άποψη, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί αντιμέτωπη με διάφορα δύσκολα
ζητήματα στο μέλλον. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να προετοιμαστούμε προσεκτικά
για αυτή τη συζήτηση τώρα.
Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να υποδεχτούμε όσους αναγκάζονται τώρα να
εγκαταλείψουν τη χώρα τους και επιθυμούν να ζητήσουν καταφύγιο στη Σουηδία.
Σε αυτό το σημείο, το σήμα μας πρέπει να είναι σαφές. Δεν έχω καμιά
αμφιβολία ότι η συντριπτική πλειοψηφία στη Σουηδία το υποστηρίζει.
Όπου είναι δυνατό -στην Ουκρανία ή κοντά στα σύνορα- πρέπει να παρέχουμε
ανθρωπιστική βοήθεια. Έχουμε οργανώσεις οπυ μπορούν να φτάσουν σε διάφορα
μέρη του κόσμου γρήγορα, για να βοηθήσουν ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Οι
δυτικοί γείτονες της Ουκρανίας μπορεί να χρειαστούν τη βοήθεια μας.
Το γεγονός ότι τώρα πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω τη δική μας άμυνα, δεν
πρέπει να συζητιέται καν. Ξεκάθαρα, υπάρχουν στρατιωτικές ελλείψεις που
πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Και οι αποφάσεις για αυτό μπορούν να
ληφθούν γρήγορα.
Αλλά πρέπει επίσης να γίνει μια σημαντική αναθεώρηση των διδαγμάτων από αυτή
την κρίση. Η επίδειξη στρατιωτικής ικανότητας και πολιτικής βούλησης της
Ρωσίας ξεπερνά αυτό που οι περισσότεροι από εμάς υπολογίζαμε.
Το ΝΑΤΟ ενισχύει την παρουσία του στην Εσθονία, στη Λετονία και στη
Λιθουανία. Αυτό είναι σημαντικό για την άμυνα τους, αλλά είναι επίσης και
για την προστασία της Σουηδίας. Είναι η παρουσία του ΝΑΤΟ, με σαφή σύνδεση
με την αμερικανική ισχύ, που θέλουν φυσικά αυτές οι χώρες. Αλλά εάν ζητηθεί
να συμμετάσχει και η Σουηδία, θα πρέπει να είμαστε εκεί.
Χτίζουμε την ασφάλεια μας στην ιδέα ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα σπεύσουν να
μας βοηθήσουν. Επομένως, ό,τι μας πουν να κάνουμε σε αυτή την κρίσιμη
κατάσταση, θα πρέπει να πούμε "ναι. Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι
μονόδρομος.
Σε αυτή την επικίνδυνη εποχή, θα χρειαστούμε μια ισχυρή ΕΕ και ένα ισχυρό
ΝΑΤΟ. Και εκτός από τη βελτίωση της δικής μας αμυντικής ικανότητας, η
συμβολή μας σε αυτή είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε
τώρα για τη δική μας ασφάλεια.
Με την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, πολλά όνειρα που είχαμε για την
Ευρώπη έχουν τώρα γκρεμιστεί. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ονειρευόμασταν επίσης
μια δημοκρατική Ρωσία σε ανοιχτή συνεργασία με την Ευρώπη.
Η τραγωδία είναι βαθιά αλλά δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα που
αντιμετωπίζουμε. Η εποχή του κινδύνου θα φέρει νέες απαιτήσεις από εμάς.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:
https://ecfr.eu/article/what-now-carl-bildt/
0 Σχόλια