Με τέτοια μέτρα δεν πας σε εκλογές...


Του Γιώργου Κράλογλου

Αποκλείονται πλέον οι εκλογές πριν το 2023. Και αυτό είναι το μόνο κέρδος της οικονομίας. Αλίμονο για τις επιχειρήσεις να πηγαίναμε και σε εκλογές...

Το κατάλαβε, δεν το κατάλαβε η κυβέρνηση,  πολύ λίγη σημασία έχει για τον φορολογούμενο. 

Άλλωστε ποιος νοιάζεται για τη μοίρα του. Τους φόρους ζητάει το κράτος για να συντηρηθεί. Και αν περισσέψει κάτι από αυτά που του παίρνει, επιστρέφει κάτι λίγα για κουλούρι και τυρί... Αυτό ζούμε εδώ και 15 χρόνια με μοναδική αλλαγή την εκάστοτε κυβέρνηση που παίρνει τη σκυτάλη...

Τι έχουμε τώρα λοιπόν; 

Επέκταση της γνωστής μας επιδοματικής πολιτικής με τακτικές δελτίων,  κουπονιών,  κάρτας-φτωχού και εκπτώσεων στη βενζίνη, με την κρατική επιδότηση.

Δίνουν όμως απάντηση τα μέτρα σαν αυτά, στις κρίσεις; Παρέχουν τη σιγουριά που χρειάζεται τέτοιες ώρες ο πολίτης,  από την πολιτική και την οικονομία που τον περιβάλλει;

Είναι τουλάχιστον αστείο να το πιστεύεις. 

Αστείο που γίνεται χλευασμός προς τον ψηφοφόρο όταν με τέτοια μέτρα θεωρείς πως δρομολογείς θετικό κλίμα και προοπτικές για επανεκλογή. 

Όταν εσύ, ως κυβέρνηση, δίνεις το σύνθημα προεκλογικού αγώνα λαϊκής αγοράς..., στην οποία προσφέρονται επιδόματα ή κουπόνια για τη σωτηρία της λαϊκής τσέπης...

Όταν ο λαϊκισμός γίνεται ξεπούλημα... με προσφορές για την καλύτερη επιδότηση ή το καλύτερο επιχειρηματικό κρατικό χαρτζιλίκι...

Δεν μπαίνουμε στην ουσία των μέτρων για την ενέργεια με την κάρτα,  τα κουπόνια και τα δελτία καυσίμων. Ούτε στις πολιτικές δωροεπιταγές... για τον μπακάλη, τον φούρνο και τον μανάβη. 

Από τη στιγμή που οι πολιτικές και οι πολιτικοί μισού αιώνα ήταν καταστροφικές,  τι να σώσεις σήμερα στις κρίσεις ή στην πανδημία με "ενέσεις" επιδομάτων και κουπονιών. Τι να διορθώσεις με κάρτες εκπτώσεων ή με επιστρεπτέες.

Η οικονομία που προσφέρεις στον πολίτη. Το περιβάλλον της οικονομίας που προσφέρεις στον επιχειρηματία. Οι πραγματικές ευκαιρίες που δίνεις στον επενδυτή. Και οι προοπτικές που δίνεις στο νέο να μείνει στον τόπο του, ξεπερνούν τα όρια του γελοίου. 

Μου γράφει σε e-mail του o φίλος της στήλης A.K. ( για λόγους δεοντολογίας δεν δημοσιεύω το πλήρες όνομα) που είναι στο επιχειρείν στη χώρα μας τα τελευταία 35 χρόνια με 4 εταιρείες σε διαφορετικά αντικείμενα δραστηριοτήτων .

"...Τη Δευτέρα έκανα μια απόλυση (από τη μια εταιρεία μου) και πραγματικά σας το λέω με λύπη δεδομένου ότι επιχειρηματικά δεν είμαι αυτού του είδους. Χθες έκανα άλλη μια, (σε άλλη εταιρεία μου)... ενώ φαίνεται αδύνατο να αποφύγω τις απολύσεις για τουλάχιστον άλλα 4-5 άτομα! τον Απρίλιο. Δεν γνωρίζω αν καταφέρω να κρατήσω τις εταιρείες όλες όρθιες είναι πολύ δύσκολο (συνολικά παντού είναι 50+ άτομα)... Αν εγώ... που δεν χρωστάω μισθούς, φόρους,  φπα, ενφια, ρεύμα κ.λ.π μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία... αλλού τι θα γίνει; Καταλαβαίνετε τι λέω! Θα μου πείτε ειδικές συνθήκες, πόλεμος, covid κ.λ.π 

Γιατί  πιο πριν για τον ιδιώτη ήταν καλύτερα; Πρόνοια στον όποιο βαθμό υπήρχε για όλους τους άλλους εκτός απ’ τον εχθρό! Τον ιδιώτη...

Και ένα ανέκδοτο Κε Κράλογλου,  πραγματικό γεγονός. Μεταξύ 20-25 Ιανουαρίου στον χιονιά αναφέρομαι... η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει 2 αργίες στο μεγαλύτερο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα. Όπως είναι γαλαντόμα στον ιδιωτικό τομέα πήρε πάνω της τις ασφαλιστικές εισφορές των 2 αυτών ημερών... και τα μεροκάματα των 2 αργιών τα πέρασε σε μας τους ιθαγενείς (όπως μας λέτε και έχετε δίκιο). Αλήθεια ένας χριστιανός γιατί δεν τους ρώτησε γιατί δεν το έκαναν ανάποδα; Να πάρουν σαν κυβέρνηση τα ημερομίσθια και εμείς το ΙΚΑ!!. Μια ζωή... με ξένα κόλλυβα…".

Με περιβάλλον οικονομίας σαν αυτό που αποτυπώνει μέσα στην αγανάκτησή του ένας επιχειρηματίας με 35ετή ιστορία ο οποίος απασχολεί πάνω από 50 άτομα τι να περιμένεις από την επέκταση της επιδοματικής πολιτικής και σε κρατικές δωροεπιταγές;

Ποιος θα σε εμπιστευθεί ως χώρα όταν μπαλώνεις καταστάσεις και κρίσεις στην οικονομία σου. Όταν αποφεύγεις λόγω κρατισμού και σκοπιμότητας (στη διατήρηση του κράτους χάους) τον μοναδικό δρόμο οικονομικής ανόρθωσης του τόπου σου που δεν είναι άλλος από την αναμόρφωση της φορολογικής σου πολιτικής με κεντρικό στόχο την κατάργηση των πολλών φόρων εκδίκησης του ιδιώτη και της ιδιωτικής οικονομίας. Συνεπώς τα μέτρα αυτά δεν είναι για εκλογές. Μη το τολμήσετε. 


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια