Του Κώστα Στούπα
Η τροπή που έλαβαν οι διαδικασίες ανάδειξης της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ, (που
αναμένεται να μετονομαστεί σε ΠΑΣΟΚ), μετά και τον θάνατο της Φ.
Γεννηματά που φόρτισε συγκινησιακά την κατάσταση, ενδεχομένως να κρύβουν
περισσότερες εκπλήξεις απ΄ όσες προδικάζει η απλή προσθαφαίρεση αριθμών...
Το ΚΙΝΑΛ είχε λάβει π.χ. στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 6,28%
με 341 χιλ. ψήφους. Στις ίδιες εκλογές η Ν.Δ. είχε λάβει 28,9% με
1,526 εκατ. ψήφους και ο ΣΥΡΙΖΑ 35,44% με 1,926 εκατ. ψήφους.
Στις εκλογές του 2019 το ΚΙΝΑΛ έλαβε 8,10% με 457 χιλ. ψήφους ή ΝΔ 39,85% με
2,251 εκατ. ψήφους και ο ΣΥΡΙΖΑ 31,53% με 1,781 εκατ. ψήφους.
Οι αριθμοί καταγράφουν αρκετές μετακινήσεις αλλά αυτή που στην προκειμένη
περίπτωση έχει ενδιαφέρον είναι η ισόποση αυξομείωση των μεγεθών του ΣΥΡΙΖΑ
και του ΚΙΝΑΛ η οποία καταδεικνύει πως μετά το 2015 υπάρχει ροή
επαναπατρισμού των ψήφων του παλαιού ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΙΝΑΛ.
Στην προχθεσινή διαδικασία ανάδειξης της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ συμμετείχαν
267.967 άτομα έναντι 200 χιλ. το 2017 και σχεδόν το 60% όσων ψήφισαν
το κόμμα αυτό στις τελευταίες εκλογές.
Τούτο καταδεικνύει ενδυνάμωση και επιτάχυνση της επανασυσπείρωσης του
παλαιού ΠΑΣΟΚ μετά το φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο του αντιμνημονίου.
Επίσης, τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που
εμφανίζουν το ΚΙΝΑΛ να ενισχύεται σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζοντας και
διψήφια ποσοστά.
Τι θα μπορούσε να σημαίνει όμως ένα ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ π.χ. με ένα ποσοστό μεταξύ
8-12%;
Το πιθανότερο είναι το "σπάσιμο" του μεταπολιτευτικού διπολισμού...
Το σενάριο...
Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική και χωρίς τη συμμετοχή του
πρώτου κόμματος είναι απίθανο να βγάλουν κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει πως σε
μερικές εβδομάδες θα γίνουν νέες εκλογές με ενισχυμένη αναλογική όπου το
πρώτο κόμμα προκειμένου να εξασφαλίσει 151 βουλευτές θα πρέπει να αθροίσει
περί το 38%.
Καθώς στις τελευταίες εκλογές η Ν.Δ. έλαβε περί το 39,85% και λαμβανομένης
υπόψη τη φυσιολογική φθορά αλλά και την αποδυνάμωση του ενδεχομένου
επανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ, ένα ποσοστό της τάξης του 38% στις επόμενες εκλογές
αποτελεί μάλλον δύσκολο στόχο.
Για την πιθανή επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα φαίνονται
ακόμη πιο δύσκολα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πριν την "Κωλοτούμπα", όταν είχε υποσχεθεί σε
όλους τα πάντα, το υψηλότερο ποσοστό που κατάφερε να λάβει ήταν 36,34%,
δύσκολα θα κινηθεί υψηλότερα ακόμη και με το πλέον ευνοϊκό σενάριο...
Η Ν.Δ. υπό τον Κ. Μητσοτάκη που διαθέτει ισχυρή επιρροή στο Κέντρο δύσκολα
θα αναζητήσει στήριξη από τα "δεξιά" της. Οι επιλογές που απομένουν είναι
είτε ο ΣΥΡΙΖΑ είτε το ΚΙΝΑΛ, με τη δεύτερη να φαίνεται επικρατέστερη.
Αν το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ καταφέρει να διατηρήσει ένα ποσοστό περί το 8-10% και στον
βαθμό που κάποιο άλλο κόμμα δύσκολα μπορεί να ξεπεράσει το 38%, θα
αναδειχθεί σε βασικό συμπληρωματικό "παίκτη" της εκάστοτε κυβέρνησης.
Τούτο, θεωρητικά είναι κάτι που μπορεί να του εξασφαλίσει
συχνότερη συμμετοχή στην άσκηση κυβερνητικής εξουσίας ακόμη και από τα δύο
μεγαλύτερά του κόμματα, τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ένα μοντέλο "πελατοκεντρικής κομματοκρατίας" σαν το ελληνικό όπου
οι κομματικοί στρατοί συνηθίζουν να νέμονται τα προνόμια της εξουσίας
και να βιοπορίζονται πέριξ του κράτους και των δημοσίων
οργανισμών τούτο αποτελεί προνόμιο και ισχυρό πόλο έλξης...
Με την επικράτηση Ανδρουλάκη – Παπανδρέου για τον β' γύρο, τη μεγαλύτερη
απειλή αφαίμαξης αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο επειδή τα
ποσοστά του φαίνονται "κολλημένα" περί το 25-30%, γεγονός που καθιστά
δύσκολο για τον ορατό ορίζοντα να κερδίσει την πρώτη θέση άρα και το
εισιτήριο για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως όπως είχε επισημάνει πρόσφατα και ο εκλογολόγος κ. Η.
Νικολακόπουλος είναι αυτός που διαθέτει και τη λιγότερο συνεκτική εκλογική
βάση:
"...Είμαστε συχνά επαναπαυμένοι στο 32% των βουλευτικών εκλογών. Αυτό, όμως,
δεν ήταν καθόλου συμπαγές. Ένα μήνα πριν, στις ευρωεκλογές, ήταν μόλις 24%
και στις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν σαφώς κάτω από 20%, στην καλύτερη
περίπτωση 18%. Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα ετερογενές εκλογικό σώμα, και σε αυτόν
τον κόσμο που είναι με το ένα πόδι στον ΣΥΡΙΖΑ και το άλλο εκτός, δεν έχει
δοθεί ιδιαίτερη προσοχή να ενσωματωθεί...".
Μια ισχυρή μερίδα του παλαιού Τσοχατζοπουλικού ΠΑΣΟΚ που είχε προσεγγίσει
τον ΣΥΡΙΖΑ ως σανίδα σωτηρίας προκειμένου να εξασφαλίσει την παραμονή κοντά
στο δημόσιο πρυτανείο της εξουσίας, μόλις αντιληφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ από τα
τρία μεγαλύτερα κόμματα είναι αυτός με τις λιγότερες πιθανότητες να
ικανοποιήσει τις επιδιώξεις της, θα αρχίσει να φυλλορροεί προς τα παλιά
λημέρια του ΠΑΣΟΚ...
Αν επαληθευτεί αυτή η εκτίμηση και δεν προκύψουν κοινωνικές και πολιτικές
εξελίξεις που θα την ανατρέψουν, ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα μπορεί να δει το
έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια.
Τούτο θα μπορούσε να σημαίνει πως στις επόμενες εκλογές αντί για το 3
μπροστά το εκλογικό ποσοστό ενδέχεται να μην έχει ούτε το 2. Αν
συμβεί κάτι τέτοιο στην επόμενη ανάδειξη ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ μπορεί να
μετέχει και ο κ. Τσίπρας...
Αυτά βέβαια δεν σημαίνουν πως ο κ. Μητσοτάκης έχει εξασφαλίσει την πολιτική
κυριαρχία εσαεί... Αν ατονήσει ο κίνδυνος επανόδου του υφέρποντος προς τον
εθνομηδενισμό ΣΥΡΙΖΑ, η δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας θα αναζητήσει
μεγαλύτερη επιρροή στις εξελίξεις.
0 Σχόλια