Ανέκδοτο με τρεις λέξεις: Παροδικός ο πληθωρισμός μας


Του Γιώργου Κράλογλου

Θέλουν και τα λένε στην κυβέρνηση ή τους ξεφεύγουν; Στην Ελλάδα τα φαινόμενα πληθωρισμού και ανεργίας ήταν, ανέκαθεν, μόνο φαινόμενα. Ουδέποτε παροδικά.

Πολύ περισσότερο σήμερα. Τι σχέση μπορεί να έχουμε εμείς με την τυχόν παροδικότητα του πληθωρισμού στην Ευρώπη, ας πούμε, για να μην πάμε και παραπέρα.

Ποιος θα απορροφήσει στην Ελλάδα τον πληθωρισμό αν όχι ο τελικός καταναλωτής. Η ελληνική βιοτεχνία που έχει στα χέρια της, εδώ και 15 χρόνια, την εθνική μας παραγωγή και κάθε χρόνο βγάζει εκτός εργασίας 2-3 από 8-10 εργάτες ή υπαλλήλους της γιατί θα κλείσει αν δεν πάρει τα κρατικά χαρτζιλίκια και αν η Τράπεζα απαιτήσει τα κόκκινα δάνεια; 

Έχουμε ικανές τις βιοτεχνίες, ή τις ατομικές επιχειρήσεις που κατακλύζουν τα ΓΕΜΗ των Επιμελητηρίων, τα μικροεργαστήρια ή τα μικρομάγαζα που παρουσιάζουμε για "εμπορικά κέντρα" ή  "αλυσίδες" (επειδή έτσι μας αρέσει...) να φορτωθούν το 200% της αύξησης του ρεύματος και το 400% της αύξησης του φυσικού αερίου, που μετακυλούν (με προορισμό τον τελικό καταναλωτή), τα κρατικά μονοπώλια ενέργειας;

Η οικονομία μας, παραμένει χωρισμένη στα δυο. Και ας σχηματίζουν μαγικές εικόνες οι αργόσυρτες έως παγωμένες τακτικές στην αποκρατικοποίηση και τις ιδιωτικοποιήσεις. 

Από τη μια η κρατική οικονομία της σοβιετίας που έχει στο ένα χέρι του κόσμου τα δανεικά. Και στο άλλο ζημιές από την κορυφή μέχρι τα νύχια. 

Από την άλλη έχουμε την ιδιωτική ελεύθερη (υποτίθεται) οικονομία, από την οποία αφανίσαμε ό,τι μπορέσαμε να αφανίσουμε τις δεκαετίες που πέρασαν (για να χωρέσουν οι διαχρονικές πολιτικές ενάντια στην ολιγαρχία και στα συμφέροντα...) αφήνοντας ό,τι μικρό και ανήμπορο με σκοπό να περάσει και αυτό σε πελατειακές κομματικές σχέσεις δίδοντας ρεγάλα,  επιδόματα και επιστρεπτέες...

Και έρχεται τώρα η εισαγόμενη ενεργειακή κρίση να χτυπήσει την κρατική (πάνω από το 60%) οικονομία μας (που εισάγει και ηλεκτρικό ρεύμα...) και μας φέρνει πληθωρισμό πανικού προφανέστατα που αδυνατεί να σηκώσει ζημιογόνο κρατιστάν...

Αυτό ακριβώς συμβαίνει, για μια ακόμη φορά, στις μέρες μας. Μας καθησυχάζει το κρατιστάν, δια στόματος της κυβέρνησης, μιλώντας περί παροδικού φαινομένου αλλά, ταυτόχρονα, μας διαβεβαιώνει ότι είναι εδώ να σώσει την κατάσταση. 

Θα σώσουμε τα νοικοκυριά με επιδόματα, μας λέει, μιας και δεν είναι εύκολο να, ομολογήσει ότι η βιοτεχνία του 100% της παραγωγής μας, η μικροοικονομία μας και τα μικρομάγαζά μας δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος. Γι' αυτό θα το περάσουν στη παραγωγή και από εκεί θα ταξιδέψει στη σιγουριά της τσέπης του τελικού καταναλωτή...

Κατ' ανάγκη, λοιπόν έρχεται στην επικαιρότητα, μια ακόμη φορά, και ο κατώτατος μισθός που χτίζεται από το 2014. 

Τότε που θα τον πήγαιναν στα ουράνια και οι αριστεροί της προόδου... για να φθάσουμε στη σημερινή δημοπρασία (κυβέρνησης,  αντιπολίτευσης) για το ποιος δίνει τα πιο πολλά...

Λες και οι βιοτεχνίες της εθνικής μας παραγωγής ή τα μικρομάγαζα δεν ξέρουν να δίνουν στα χαρτιά..., κατώτατους και δώρα κατόπιν συμφωνίας με τον εργαζόμενο για εξαγορά της μονιμότητας στη δουλειά του...

Του πρώην άνεργου που, για μια φορά ακόμη, προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση ότι και το σημερινό φαινόμενο της ανεργίας (πάνω από 1.000.000) είναι πρόσκαιρο και είναι θέμα χρόνου να γεμίσουμε επενδυτές, και επενδύσεις με θέσεις εργασίας ή και επιχειρηματικές ευκαιρίες για νέους. 

Και ποια είναι η απόδειξη όλων αυτών; Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που λένε ότι η ανεργία τον Αύγουστο του 2021 (τότε που ψάχνεις για γκαρσόνι και δεν το βρίσκεις...) έπεσε στο 13% και ήταν πολύ λιγότερη από τον Αύγουστο του 2020 (τότε δηλαδή που γινόταν χαμός από την πανδημία).

Στην Ελλάδα ούτε ο πληθωρισμός, ούτε η ανεργία θα είναι φαινόμενα παροδικά, ούτε η ανάπτυξη στην οικονομία θα πάει προς τα εκεί που έχουμε ανάγκη για να αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο, αν τελικά δεν αξιοποιήσουμε τα άφθονα μεσαία και μικρά "επιχειρηματικά υλικά" που διαθέτουμε να δημιουργήσουμε μεγάλα παραγωγικά συγκροτήματα ή δεν πείσουμε πολυεθνικά συγκροτήματα να μας προτιμήσουν επενδυτικά, προτείνοντας οικονομική πολιτική αναπτυξιακών κινήτρων μακροχρόνιων και εγγυημένων όχι μόνο από μια κυβέρνηση, αλλά από την ελληνική Πολιτεία. 


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια