112 οι νεκροί προχθες… Που πρέπει να φτάσουμε για να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί… Ένα ολόκληρο Ελληνικό χωριό σβήστηκε οριστικά από τον χάρτη...
Του Κ. Κυριακόπουλου
Α. Η κυβέρνηση θα πρέπει να σοβαρευτεί και να σταματήσει να επιδίδεται σε ασκήσεις ισορροπίας, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στην εκλογική της δεξαμενή. Καλό θα είναι να το πάρει απόφαση πως η δεξαμενή αυτή έχει πλέον διαρραγεί οριστικά εξ αιτίας μιας αλληλουχίας λαθεμένων χειρισμών που υιοθετήθηκαν από την αρχή της πανδημίας και κυρίως εξ αιτίας της ανοχής που έχει επιδειχτεί στο καταστροφικό έργο των περιφερόμενων τσαρλατάνων…
Β. Οι επιτάξεις ιδιωτικών δομών υγείας και όχι μονάχα υγειονομικών, θα πρέπει να προχωρήσουν χθες και ο ανασχεδιασμός των διαθεσίμων πόρων θα πρέπει να οργανωθεί έτσι ώστε να εξασφαλίσει επάρκεια αλλά και περιβάλλοντα ουσιαστικής στήριξης των νοσούντων στις έκτακτες συνθήκες με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η πατρίδα μας…
Γ. Στο πλαίσιο αυτού του ανασχεδιασμού, η αντιμετώπιση των επιδημιολογικών προκλήσεων δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι αποσπασματική και μονοδιάστατη. Η στρατηγική της αντιμετώπισης της πανδημίας, θα πρέπει να προσλάβει πρόσημο εξόχως επιθετικό και με κανόνες αδιαπραγμάτευτους, προκειμένου να...
σταματήσει αυτή η χώρα να καταγράφει απλώς τα αποτελέσματα του εφιάλτη και να αρχίσει επιτέλους να παρεμβαίνει ουσιαστικά στους κρίσιμους παράγοντες που τα διαμορφώνουν…
Δ. Είναι λοιπόν φανερό ότι κάθε σοβαρή συζήτηση για ολοκληρωμένη επιθετική στρατηγική προϋποθέτει, εκτός από την σοβαρή στήριξη όλων των βαθμίδων υγειονομικής φροντίδας για το σύνολο του πληθυσμού… και την αναγκαία προσαρμογή των όρων και του περιβάλλοντος εργασίας, εκπαίδευσης, μετακίνησης, καθημερινότητας των πολιτών κλπ…
Ε. Το εμβολιαστικό πρόγραμμα δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη του και η κυβέρνηση του τόπου δεν μπορεί να αισθάνεται πως έκανε ότι περνά από το χέρι της, επειδή διασφάλισε μια σχετικά αξιόλογη εμβολιαστική υποδομή, την οποία προφανώς και σε καμία περίπτωση δεν έχουμε την πρόθεση να υποβαθμίσουμε. Όμως…
Στ. Είναι η ώρα που οι θεσμοί πρέπει να λειτουργήσουν. Η ώρα που οι κρίσιμες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται με επίκεντρο τον άνθρωπο και την προστασία της ανθρώπινης ζωής και όχι με το βλέμμα στραμμένο στις πολιτικές ισορροπίες και στις μεταβλητές των δημοσκοπήσεων. Είναι η ώρα που οι πολίτες αυτής της χώρας, θα πρέπει να συναισθανθούν ότι η υποχρέωση είναι συστατικό και αδιαπραγμάτευτο στοιχείο της Δημοκρατίας. Η ώρα που η αποφασιστικότητα η οποία θα πρέπει να επιδεικνύεται εκ μέρους της πολιτείας, θα πρέπει να πιστοποιεί ότι είμαστε μια χώρα που επιλέγει συνειδητά την στρατηγική της επιβίωση και όχι τον ολέθριο δρόμο της αυτοκαταστροφής…
Ζ. Η ανοχή σε αντικοινωνικές συμπεριφορές θα πρέπει να σταματήσει χθες… Η υποχρεωτικότητα της συμμετοχής στο εμβολιαστικό πρόγραμμα, θα πρέπει να διευρυνθεί τολμηρά και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να ερωτοτροπούμε με τις παραδοσιακές αυταπάτες και να παραμένουμε καθηλωμένοι στην παραλυτική επίδραση του πολιτικού κόστους…
Η. Η εμπειρία χωρών που διεκπεραίωσαν σοβαρά εμβολιαστικά προγράμματα, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να παραμένουν εγκλωβισμένες σε έναν διαρκή και αμφίρροπο αγώνα με την δολοφονική επέλαση της πανδημίας, αποδεικνύει ότι το πολυσυζητημένο τοίχος ανοσίας μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με εξαιρετικά υψηλά επίπεδα εμβολιασμών που κινούνται πάνω από τα αρχικά επιδιωκόμενα. Ωστόσο…
Θ. Η κατάσταση που επιτρέψαμε όλοι μας να διαμορφωθεί κατά την διάρκεια της περιόδου που πέρασε, αποδεικνύει ότι αυτά τα επίπεδα δεν πρόκειται να καλυφθούν, αν η πολιτική ηγεσία συνεχίσει να επενδύει μονάχα στο φιλότιμο και στην υποτιθέμενα καλή διάθεση των αρνητών, ιδιαίτερα εκείνων που έχουν ξεπεράσει πλέον κάθε επίπεδο διαχειρίσιμης παραφροσύνης…
Ι. Κάθε σοβαρή συζήτηση για επιτυχία εμβολιαστικού προγράμματος, δεν μπορεί παρά να αρχίσει να συνδυάζεται με σαφή και δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα αλλά και με υπολογίσιμες κυρώσεις για όσους επιλέγουν τον δρόμο της κοινωνικής ανευθυνότητας. Δεν είναι δυνατόν να παραμένει ολόκληρη η κοινωνία όμηρος της παράνοιας και της ανευθυνότητας αυτών που επιλέγουν να παρασύρονται και να ακολουθούν τις εγκληματικές προτροπές των επιτήδειων.
ΙΑ. Είναι λοιπόν φανερό ότι οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου και πρωτίστως η υπεύθυνη κυβέρνηση, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως η ευθύνη τους είναι τεράστια έναντι των πολιτών και όχι έναντι της εν δυνάμει εκλογικής τους πελατείας και να υιοθετήσουν συγκεκριμένα μέτρα χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
ΙΒ. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλα θύματα… Η Οικονομία δεν μπορεί να λειτουργεί προθεσμιακά… Η πατρίδα μας δεν αντέχει περισσότερη αβεβαιότητα… Και βεβαίως οι πολίτες δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να αφήνονται να επιλύσουν μόνοι τους την εξίσωση των αντιθέσεων, παραδομένοι στο τέρας του διχασμού, ακόμη και για ένα ζήτημα που αφορά στην ζωή όλων… Θα το πληρώσουμε αυτό... ΚΑΙ εμείς.... ΚΑΙ εσείς... ΚΑΙ η πατρίδα...
Αναλάβετε τις ευθύνες σας γιατί η κλεψύδρα έχει ήδη αδειάσει
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της
αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια