Η επιστροφή του Γιώργου Παπανδρέου


Του Μανόλη Καψή 

Ακόμα και η "ανακοίνωση" της υποψηφιότητάς του είχε το γνωστό στιλ του Παπανδρέου. Δεν είπε ότι θα είναι υποψήφιος, ούτε θέλησε να μαζέψει υπογραφές, αλλά δήλωσε ότι θέλει να επικοινωνήσει με τους άλλους υποψηφίους, ώστε "να διαμορφωθεί κλίμα ενότητας και συναίνεσης και η δημιουργία των προϋποθέσεων για την μεγαλύτερη δυνατή διαβούλευση και συμμετοχή των δημοκρατών πολιτών στις εσωκομματικές διαδικασίες". Ποια ενότητα; Ξέχασε ότι έχει δημιουργήσει το δικό του κόμμα, το ΚΙΔΗΣΟ, διασπώντας το ΠΑΣΟΚ το 2015; Του το θύμισε ο Γιώργος Φλωρίδης, με μια οργισμένη ανάρτησή του και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δια της σιωπής. Μετά αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη. Για μια συναυλία του Λιβανελί προς τιμή του Μίκη Θεοδωράκη.

Υποθέτουμε, όταν ξεκίνησε τις επαφές, ότι ήλπιζε πως όλοι οι υποψήφιοι θα αποχωρούσαν από την κούρσα, μπροστά στο βαρύ όνομα και στην ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού. Αλλά δεν συνέβη. Μόνο ο Γκεγκέρογλου το ξανασκέφτεται. Και υποθέτουμε (ακόμα) ότι θα ανακοινώσει οριστικά την υποψηφιότητά του την Πέμπτη. Παπανδρέου είναι αυτός, μπορεί και να μην συμβεί. 

Ένας σχολιαστής έγραψε, με ισχυρή δόση ειρωνείας, ότι ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί να διατυπώσει την υποψηφιότητά του, μοιάζει με την απόπειρά του να αλλάξει αλυσίδα, ενώ το ποδήλατο είναι εν κινήσει. Μαζί με τους οπαδούς του, ο ΓΑΠ έχει και πολλούς άλλους, που δεν θα ξεχάσουν ποτέ το άναρχο στιλ διακυβέρνησής του.

Τι επιδιώκει ο Γιώργος Παπανδρέου; Υποθέτουμε τη δικαίωση. Η ιστορία πάντως έχει αποφανθεί. Ανέλαβε πρωθυπουργός ενώ η χώρα βυθιζόταν στη χρεοκοπία, για την οποία εκείνος είχε ελάχιστη ευθύνη. Και σύντομα η κυβέρνησή του κατέρρευσε. Πρόλαβε και υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο που κράτησε τη χώρα ζωντανή και εντός Ευρώπης. Με βαρύ προσωπικό κόστος. Αλλά δεν έπεισε ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Τι θα αλλάξει αν βρεθεί  ξανά στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ έστω και εκ μεταγραφής από το ΚΙΔΗΣΟ;

Εικάζουμε ότι η εμπειρία Παπανδρέου, τον έχει πείσει ότι η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις. Αυτό άλλωστε ήταν και το δικό του σύνθημα: Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Ο ίδιος πάντως δεν κατάφερε να πείσει το κόμμα του να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε η τρόικα.

Παραδόξως στα 10 χρόνια που έχουν περάσει από τότε, ουδέποτε -ή έστω σπανίως- ακούσαμε τον Γιώργο Παπανδρέου να παίρνει θέση για τα όσα έχουν συμβεί στη χώρα. Η καλύτερα για όσα πρέπει να γίνουν στη χώρα, ώστε να μην ξαναβρεθεί στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Αντίθετα, η ερμηνεία που δίνουν οι περισσότεροι στην "προοδευτική διακυβέρνηση" την οποία προτείνει και θέλει να προωθήσει, είναι μια μοντέρνα εκδοχή της αντιδεξιάς πολιτικής, που ήταν το σήμα κατατεθέν του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Μια πολιτική ΣΥΡΙΖΑ soft. Αυτό χρειάζεται η χώρα; Είναι ακριβώς αυτές οι πολιτικές της οπισθοδρόμησης που μας οδήγησαν στο κατώφλι του grexit.

Αμφιβάλω αν αυτό χρειάζεται καν το ΚΙΝΑΛ, αν αυτό είναι το φάρμακο για να ανακάμψει από τη δημοσκοπική στασιμότητα. 

Η υποψηφιότητα Παπανδρέου, αν δεν μας εκπλήξει και πάλι με μια ανατροπή, δίνει πάντως αναμφίβολα στην κούρσα διαδοχής στο ΚΙΝΑΛ λίγο σασπένς που το χρειαζόταν. Επίσης ο Γιώργος Παπανδρέου έχει τους δικούς του οπαδούς, ο ίδιος είναι προσωπικά συμπαθής και δίνει εκτός από μια νότα νοσταλγίας και επιστροφής στο παρελθόν και μια πριγκιπική αίγλη στην αναμέτρηση. Η αλλαγή ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ, ενδεχομένως- αν υποθέσουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα το ανακοινώσει και επισήμως και αν υποθέσουμε ότι θα κερδίσει τους συνυποψηφίους του, γεγονός που δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο- θα αποτελέσει μάλιστα και μια πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ανατρέπει τα δεδομένα και θα αποτελέσει πιθανώς πόλο έλξης για τους παλαιούς ψηφοφόρους του Κινήματος, που έχουν καταφύγει στο κόμμα της Αλέξη Τσίπρα.

Μένει να ακούσουμε τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου. Γιατί θέλει να είναι υποψήφιος για αρχηγός του ΚΙΝΑΛ; Ποιες είναι οι ιδέες που τον κινητοποιούν; Ποιες είναι οι νέες προτάσεις που καταθέτει; Σε τι θα διαφέρει το ΚΙΝΑΛ από τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ; Πώς τοποθετείται απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη; Σε αυτά πρέπει να απαντήσει ο Γιώργος Παπανδρέου, για να μας πείσει ότι η υποψηφιότητά του δεν αποτελεί ένα προσωπικό γινάτι.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια