H τεράστια περιπέτεια της πανδημίας αφήνει πίσω της πολλά, δύσκολα και εντελώς πρωτόγνωρα ερωτήματα στην παγκόσμια κοινότητα όχι μόνο οικονομικής φύσεως, αλλά πρωτίστως ηθικής. Ισως το πιο κρίσιμο απ’ όλα θέμα είναι η προσβασιμότητα των εμβολίων σε όλο τον κόσμο. Κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους μήνες θα πρέπει οι πλούσιες χώρες να φροντίσουν να «φτάσει» ένα εγκεκριμένο εμβόλιο παντού.
Στον υπόλοιπο πλανήτη βέβαια, σε όλους εμάς, το πρόβλημα που θα αρχίσει να ξεπροβάλλει είναι πώς θα πείσουμε τους πολλούς να εμβολιαστούν για να μπορέσουμε να επανέλθουμε στην κανονικότητα μέχρι να περάσει η πανδημία ή να βρεθεί ένα απλό χάπι που θα την αντιμετωπίζει.
Μπορεί λοιπόν να επιβάλεις σε κάποιον να κάνει το εμβόλιο και με ποιους τρόπους, μέχρι ποιου σημείου; Δηλαδή μπορείς να τον «αποβάλεις» από την κοινωνία, να τον απολύσεις ή να του... βάλεις πρόστιμο μέσω της ιδιωτικής του ασφάλισης, όπως σκέφτονται στην Αμερική; (Θα αυξήσουν τα ασφάλιστρα για όσους δεν εμβολιάζονται.)
Η απάντηση είναι -κατά την προσωπική μου γνώμη- ότι καλό θα ήταν να μη γίνει, πιο σωστό είναι να προφυλάσσονται και τα προσωπικά δεδομένα και τα ατομικά δικαιώματα, αλλά πάνω απ’ όλα είναι ο σεβασμός στην υγεία του άλλου. Αν λοιπόν συντρέχει λόγος να μην εμβολιαστεί κάποιος (περιπτώσεις γνωστές και πιστοποιημένες διεθνώς) ας εξαιρεθεί. Αν δεν μπορεί να βρει το εμβόλιο που εμπιστεύεται από αυτά που κυκλοφορούν στη χώρα του, πάλι καλώς... Ας τον περιμένουμε.
Αν θέλει και μέχρι το φθινόπωρο για να... δει και τι γίνεται, αν όλα πάνε καλά με τα mRΝΑ ή τα άλλα εμβόλια, ας συμφωνήσουμε και σ’ αυτό.
Μέχρι εδώ όλα καλά και ανεκτά, αλλά από εκεί και πέρα προέχει το σύνολο των ανθρώπων γύρω του και φυσικά η δημόσια υγεία. Οπότε πολύ απλά και εντελώς δημοκρατικά ας κάτσει σπίτι του... να ζήσει και να (μην) αφήσει τους άλλους να πεθάνουν, που λέει και ο ομώνυμος τίτλος της ταινίας τους Τζέιμς Μποντ.
Στην Ελλάδα γενικώς όσο περνάνε οι ημέρες τόσο βελτιώνεται η γενική εικόνα στους αριθμούς των εμβολιασμένων, γεγονός το οποίο συντελεί αποφασιστικά και στη μείωση κρουσμάτων και νεκρών. Δεν είναι όμως ιδανική η κατάσταση σε κρίσιμες ομάδες πολιτών που εργάζονται σε ευαίσθητους κλάδους για την υγεία. Στα δημόσια νοσοκομεία ο αριθμός των νοσηλευτών που έχουν εμβολιαστεί δεν ξεπερνά το 40% και φυσικά... έτσι χειμώνας δεν βγαίνει. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός ουσιαστικά προανήγγειλε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στις δομές υγείας και στα νοσοκομεία από το φθινόπωρο.
Δεν νομίζω ότι θα βρει αντίσταση το μέτρο από πουθενά, ούτε από την αντιπολίτευση (πλην ακραίων), αλλά δεν φτάνει αυτό. Θεωρώ ότι έχει έρθει η ώρα για μια μαζική καμπάνια άλλου τύπου για να δοθεί μια ώθηση στην εμβολιαστική εκστρατεία. Ομάδες και πρόσωπα επιρροής στην κοινωνία, σύλλογοι (όπως εκείνος των εργαζομένων της Alpha Bank - και μπράβο τους), ισχυρές και αγαπητές προσωπικότητες στην κοινωνία, όπως οι αθλητές, οι τραγουδιστές, οι ηθοποιοί, φυσικά οι επιστήμονες, ειδικά όσοι Ελληνες διαπρέπουν σε όλο τον κόσμο, ό,τι εν πάση περιπτώσει «μετράει» στην κοινή γνώμη, να συνδράμουν «φωναχτά» στους εμβολιασμούς για να τελειώνουμε.
Τάσος Καραμήτσος
0 Σχόλια