Η μελέτη των δημοσκοπήσεων που βλέπουν τον τελευταίο χρόνο το φως της δημοσιότητας αποδεικνύει ότι η εικόνα που παρουσιάζει το πολιτικό σκηνικό της χώρας είναι παγιωμένη.
Καταγράφεται σταθερά μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της κυβερνώσας παρατάξεως και της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, η οποία αποτιμάται σε διψήφιο νούμερο – κάτι που δεν είχε ζήσει η χώρα εδώ και δεκαετίες. Και υπάρχει και ένα τρίτο κόμμα, το οποίο αγωνίζεται να επικρατήσει των υπόλοιπων, μικρότερης δυναμικής, κομμάτων, με ποσοστά που πότε φλερτάρουν με το 7% αλλά ποτέ πάνω από αυτό. Πρόκειται για το ΚΙΝΑΛ.
Θα πρέπει, θεωρώ, να αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής έρευνας το γιατί, ενώ η ΝΔ έχει απώλειες, λόγω της καθημερινής τριβής με την εξουσία, και ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης, λόγω της αδυναμίας του να πείσει ότι μπορεί να αποτελέσει εκ νέου εναλλακτική πρόταση εξουσίας, το ΚΙΝΑΛ δεν εισπράττει τίποτε από τη φθορά τους.
Αγώνας δρόμου για το τείχος ανοσίας – Η απειλή των μεταλλάξεων, το σενάριο της τρίτης δόσης και η επόμενη «γκρίζα ζώνη»
Οι αιτίες ασφαλώς έχουν να κάνουν με την απουσία μιας σταθερής πορείας ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, στην έλλειψη μιας μετεκλογικής στρατηγικής, όταν το τοπίο θα έχει αναδιαταχθεί λόγω της απλής αναλογικής, και επιπλέον γιατί το πολιτικό προσωπικό που το στελεχώνει δεν είναι ελκυστικό. Υπάρχουν όλα αυτά, όμως υπάρχει και κάτι ακόμα. Σοβαρό.
Γνώμη μου ότι αυτό το τελευταίο πρέπει να αποτελέσει θέμα προς εξέταση, ειδικά σε σχολές όπου διδάσκεται πολιτικό management. Το εντελώς διαστροφικό και πολιτικά αυτοκτονικό να αλλάζει όνομα και σύμβολα ένα κόμμα το οποίο κυβέρνησε τη χώρα επιτυχώς για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Ενα κόμμα που είχε ως ιδρυτή μια τεράστια πολιτική προσωπικότητα, τον Ανδρέα Παπανδρέου, και άξιο «διάδοχο» έναν πρωθυπουργό που άφησε πίσω του σημαντικό έργο, όπως ο Κώστας Σημίτης.
Ενα κόμμα που παρέλαβε την Ελλάδα ως βαλκανική χώρα και την κατέστησε ισχυρό δυτικό κράτος, και μέλος της «κλειστής» λέσχης των πλέον ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου.
Για λόγους που δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει, και πολύ περισσότερο να αποδεχθεί και να υιοθετήσει, το κόμμα αυτό, το ΠαΣοΚ, αργά αλλά σταθερά σβήνεται από τον πολιτικό χάρτη της χώρας και περνάει στο επίπεδο των ανεκδοτολογικών αναφορών και των memes που διακινούνται μέσω των social media.
Αρνούμαι να δεχθώ αυτή τη μοίρα που κάποιοι έχουν προδιαγράψει για το ΠαΣοΚ. Αρνούμαι να δεχθώ ότι τα σύμβολα του Κινήματος, η σημαία και ο ύμνος του, όπως και η φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου να λέει το περίφημο «καληνύχτα σας, κύριε Μητσοτάκη», μπορεί να συναρπάζουν μόνο τις πλατείες των κορωνοπάρτι.
Αλήθεια, όλοι αυτοί που στρατεύθηκαν στο μεγάλο λαϊκό Κίνημα της Αλλαγής γιατί σιωπούν μπροστά στο παρατεινόμενο ανοσιούργημα; Καταλαβαίνω ότι ορισμένοι εκεί στο ΚΙΝΑΛ δεν αντέχουν στην ιδέα πως το ΠαΣοΚ το ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και ότι μεγαλούργησε υπό τις εντολές του. Εξ ου και κάνουν ό,τι μπορούν να το εξαφανίσουν.
Μάταιος είναι ο κόπος τους. Δεν θα τα καταφέρουν. Το ΠαΣοΚ ανήκει στην ιστορία του τόπου, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Και ο ιστορικός του μέλλοντος σε αυτό θα αναφερθεί και αυτού την παρουσία στη χώρα θα αποτιμήσει. Δεν θα ασχοληθεί με κανένα ΚΙΝΑΛ, Φλοράλ ή πάστα Φλώρα!..
Γιώργος Παπαχρήστος
0 Σχόλια