Του Anaconda
Μέρες Πάσχα 2019, η ΝΔ ήταν δημοσκοπικά μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά πολύ μακριά από την αυτοδυναμία. Τα διάφορα κέντρα των Αθηνών δούλευαν πάνω σε σενάριο συγκυβέρνησης τύπου Σαμαρά-Βενιζέλου, μοίραζαν υπουργεία, συνεννοούνταν με διπλωμάτες για να κοπεί ο αέρας του Μητσοτάκη, για να γίνει η διαφορά τόσο οριακή, ώστε να είναι πλήρως ελέγξιμος.
...Και ξαφνικά, καταιγίδα, που λέει και το γνωστό άσμα, ένα από τα εκατομμύρια που απαγορεύει το φασιστικό καθεστώς να ακούγονται (βλέπε: Η πεφωτισμένη Δεξιά στηρίζει ΝΔ). Τα κατάλληλα σήματα... καπνού έγιναν στα πνεύματα του βουνού και η διαφορά εκτοξεύτηκε, κρίσιμες επαφές βρέθηκαν στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού -εκεί που, όταν πήγαν παρακαλώντας για υποστήριξη, όχι μόνο δεν τους πήγαν για δείπνο με λουκάνικο Γκοτζίλα στο πεζοδρόμιο, αλλά ούτε για μπαγιάτικο ξεστοκαρίσματος σε προσφορά στα Dunkin’ Donuts- και, σε πείσμα των καθεστωτικών δολοπλόκων, ο Μητσοτάκης βγήκε αυτοδύναμος. Το κόμμα της πανστρατιάς του 19%, η οικογένεια με απήχηση ποσοστών Δημοκρατικής Συμμαχίας, έβγαλαν αυτοδύναμο πρωθυπουργό, έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε ποιοί είναι μια τρίχα και ποιοί είμαστε τα φρύδια.
Έκτοτε η πεφωτισμένη Δεξιά έκανε ελάχιστες χειρουργικές επεμβάσεις για να διασώσει την εθνική ανεξαρτησία, όπως τη θεσμική επέμβαση για την αποτροπή του μεταναστευτικού πολέμου της Τουρκίας στον Έβρο, προ της οποίας φήμες ανέφεραν ότι η Θράκη είχε γεμίσει παράνομα όπλα, έτοιμα να τα παραλάβουν οι τέως ενήλικοι μαχητές του ISIS και νυν ταλαιπωρημένοι ασυνόδευτοι ανήλικοι που τους είχαν οργανώσει με στρατιωτική πειθαρχία και σχέδιο μάχης στα σύνορα. Ενώ η αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ δούλευε πυρετωδώς για να οργανώσει επιτυχημένη στελέχωση τύπου Λιγνάδη, η πεφωτισμένη Δεξιά, όχι μόνο έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες για την αντιμετώπιση των ενεργειών της Τουρκίας, αλλά παρείχε και θεσμικές λύσεις αποτελεσματικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού στο σύνολό του. Προφανώς και υιοθετήθηκαν οι πρώτες από τους θεσμικούς παράγοντες, προφανώς και δεν έγινε αποδεκτή η λύση του ευρύτερου προβλήματος από την «we are the world αγκαλιά με τον Τσαβούσογλου» κυβέρνηση. Άλλωστε ο Μητσοτάκης αποδείχθηκε ότι δεν ήθελε κυρώσεις στην Τουρκία και έκανε το παν για να αποφύγει την επιβολή τους από την ΕΕ.
Δεν υπάρχει λόγος επί του παρόντος να αναλυθούν όλες οι, μέχρι στιγμής, πολιτικές επιτυχίες της αυτοδύναμης κυβέρνησης της ΝΔ. Είναι τόσες πολλές και παράγονται καθημερινά τόσες άλλες, που θα ζήλευε και το δίδυμο Egon Κυριάκος Krenz και Sabine Κατερίνα Bergman-Pohl, τελευταίοι της σειράς τους και αυτοί. Ευτυχώς που έχουμε ανεξάρτητη δημοσιογραφία, όπως του Θανάση Κρατερού που έγραφε στον Ριζοσπάστη ότι οι ανησυχίες για την έκρηξη στο Τσερνόμπιλ ήταν δυτική προπαγάνδα, και, στη σύγχρονη μορφή της, ο ΡιζοΣΚΑΙ φροντίζει να μας ενημερώνει αξιόπιστα για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης.
Θα σταθούμε όμως στην ευρύτερη εικόνα, στη θεσμική, αναλύοντας την τεράστια επιτυχία της πεφωτισμένης Δεξιάς οδηγώντας στην εκλογική αυτοδυναμία την ΝΔ.
Σήμερα έχουμε κυβέρνηση που στηρίζεται σύσσωμη από έναν θίασο 300 βουλευτών-ηθοποιών, χωρισμένων σε θεατρικές ομάδες.
Αν είχε υπάρξει συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα ήταν αντιληπτό πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανύπαρκτος. Είναι τόσο χαμηλού επιπέδου, που οτιδήποτε και να πει, ακόμα και να βρίζει την κυβέρνηση, αποτελεί ηχώ της κυβέρνησης. Τέτοια ομοιομορφία πάνω στο κράσπεδο υπήρχε μόνο τη διετία 1965-67. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, όχι γιατί υπάρχει ποτέ περίπτωση να ξαναγίνει πραξικόπημα διάσωσης των πολιτικών που τα σκάτωσαν, αλλά γιατί η αντίδραση διόρθωσης προς κάτι πολιτικά βιώσιμο ενδέχεται να μη συμπεριλαμβάνει την ομαλή μετάβαση.
Αν είχε υπάρξει συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα είχε εμπεδωθεί πλήρως από όλους πως η ΝΔ αποτελεί ένα σώμα, μια ψυχή. Ο Καραμανλής δεν έβγαλε κιχ για την περίπτωση Λιγνάδη, έβαλε πλάτη στη συγκάλυψη. Ο Σαμαράς δεν έβγαλε κιχ για το ΤουρκοΛιβυκό μνημόνιο, έβαλε πλάτη στην απραξία. Μόνο δηλώσεις και άρθρα άνευ πρακτικής αξίας, για να μη φεύγουν τα πρόβατα από το μαντρί. Όταν έρχεται η στιγμή της ψηφοφορίας, όλοι αγκαλίτσα. Καραμανλής και Σαμαράς παίζουν τον ρόλο του αστυνομικού που χτυπήθηκε στα στημένα γεγονότα της Νέας Σμύρνης ώστε να αποπροσανατολιστεί η επικαιρότητα από τον βόθρο της υπόθεσης Λιγνάδη: «καλέ κοίτα τις καλές προθέσεις τους, όχι ότι ψηφίζουν τα ίδια με την κυβέρνηση του άριστου Λιγνάδη, έχει ελπίδες η ΝΔ, θα αντιδράσουν, θα προλάβουν». Όπως και με τη συμφωνία των Πρεσπών, έβαλαν πλάτη στον Μητσοτάκη, ο οποίος αποκαλύφθηκε ότι έβαζε πλάτη στον Τσίπρα - και κάποιες αμοιβάδες ακόμα περιμένουν την αντίδρασή τους για να μην ξεπουληθεί η Μακεδονία...
Από το 1967, οι διάφορες θεατρικές ομάδες της Βουλής παίζουν το ρόλο τους με σκηνοθέτη έναν κομμουνιστή, από τον Γεωργαλά μέχρι τον Θεοδωρικάκο. Ο κύκλος κλείνει με την ίδια ακριβώς χροιά «παιδαγωγικής λειτουργίας» για τον λαό και αστακομακαρονάδας για την αποτυχημένη πολιτική κάστα. Πρωθυπουργός που πήρε το πρώτο του ακίνητο σε ηλικία 6 ετών, παίρνει δάνειο από την αδερφή του για να δικαιολογήσει το πόθεν έσχες και η καθεστωτική προπαγάνδα δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν μιλάει. Ούτε όταν παραλαμβάνει ο ίδιος, σαν να ήταν ο κύριος μέτοχος, τα νέα αεροσκάφη της Aegean! Ούτε όταν το Ελληνικό Δημόσιο εγγυάται τα δάνεια της Aegean! Ούτε όταν η επένδυση στο Ελληνικό ξεμπλοκάρει μαγικά όταν η Aegean παίρνει μερίδιο της εταιρίας του Ελληνικού! Γελάνε και τα κράσπεδα στο εξωτερικό, «μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς» στο εσωτερικό. Όπως και σε κάθε άλλο σοσιαλιστικό καθεστώς του πλανήτη.
Η υποκρισία και η αυθάδεια έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η διαπλοκή και η σύνδεση με το παρακράτος έχουν αποκαλυφθεί σαν το κορμί της Σαλώμης μετά την πτώση και του τελευταίου πέπλου. Τα αυτονόητα ηχούν στα αυτιά των δημοσιογράφων της λίστας Πέτσα σαν το ρεύμα υψηλής τάσης σε δωμάτιο «παιδαγωγικής λειτουργίας» σε black site.
Γράφαμε τότε, σε ανύποπτη χρονικά στιγμή «διεθνιστές τέκτονες λόγω του ante portas ΠΘ κοινής εμπιστοσύνης, [σημ.: ο πατριώτης Δένδιας που εκτελεί εντολές Μητσοτάκη και άλλα κινούμενα σχέδια], [...], υποστηρικτές δικαιωμάτων μειονοτήτων (λ.χ. παιδεραστών) λόγω Μισέλ, ...» και άλλα πολλά. Τότε μας χαρακτήρισαν ακραίους, ότι δεν πρόκειται πότε να γίνουν όσα είχαμε πει. Φανταστείτε να γράφαμε ότι ο Μητσοτάκης θα κλείσει τις εκκλησίες, θα επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας για να πεθάνει η οικονομία και η κοινωνία, όπως έκανε η Ναζιστική Διοίκηση Κρήτης, θα απαγορεύσει ακόμα και τη μουσική και θα προσπαθήσει να εμβολιάσει ακόμα και τα βρέφη! Να γιατί δεν τα λέμε όλα εξαρχής: δυστυχώς δεν αντέχει ούτε καν η φαντασία να τα επεξεργαστεί...
Ακόμα και οι γνωστές-άγνωστες ρεζέρβες του πάγκου, μόλις... μπολιάστηκαν με τους μπράβους παροχής πολιτικής προστασίας του Κοτζιά για να περάσει τη συμφωνία των Πρεσπών, άρχισαν να φαντάζονται... «σφαγές των Ελλήνων επαναστατών σε βάρος των Τούρκων κατακτητών στην Πελοπόννησο», φωνάζοντας στο ΕΛΙΑΜΕΠ «καλέ εδώ είμαστε και εμείς, compliant υπέρ του δέοντος, βάλτε μας και εμάς στον θίασο!».
Ο θίασος των 300 έχει ένα πρόβλημα: σε περιβάλλον αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας αντιπροσωπεύει μια πολύ μικρή μειοψηφία, αυτή της αποτυχημένης πολιτικής κάστας και της κομμουνιστικής ολιγαρχίας. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού όχι μόνο δεν εκπροσωπείται, αλλά δεν έχει καν κάτι κοινό με αυτές τις ρυπαρές υπάρξεις γύρω από Λιγνάδηδες και Φουρθιώτηδες. Προσπαθώντας να περιθωριοποιήσουν τον λαό, αυτοπεριθωριοποιήθηκαν και προκάλεσαν απανωτά πλήγματα στους θεσμούς. Μόνο με σημαντική μείωση της δημοκρατίας μπορούν να συντηρήσουν τέτοια επίπεδα ανισότητας. Όπως γράφαμε και στο πρόγραμμα του Ιδρύματος το 2012, ο εθνικός στόχος είναι η μείωση της ανισότητας ώστε να αυξηθεί η δημοκρατία σε θεσμικά βιώσιμα επίπεδα.
Για να γίνει αυτό, ήταν ζωτικής εθνικής σημασίας να βγει αυτοδύναμη η ΝΔ: μόνο έτσι μπορούσε να αποδειχθεί η συνευθύνη όλων («ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς, ο Καραμανλής και οι ακόλουθοί τους, όλοι μαζί, σε πανστρατιά, ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ, ευθυνόμενοι έναντι της πεφωτισμένης Δεξιάς αλληλεγγύως και εις ολόκληρον ως αυτοφειλέτες, παραιτούμενοι ρητώς από οποιοδήποτε δικαίωμα ή ένσταση διαιρέσεως ή διηζήσεως») και ο ρόλος των εξαπτέρυγων των υπολοίπων θεατρικών ομάδων.
Όλοι αυτοί δεν μας εκπροσωπούν. Όσο πιο πολύ μας φτωχοποιούν, τόσο περισσότερο κινδυνεύουν να αποκαλυφθεί ότι διακατέχονται από το σύνδρομο Καντάφι. Δεν ήταν πλούσιοι οι τύποι της καρότσας, ούτε θωρακισμένη BMW το μέσο. Όταν μετατρέπεις τον median άνθρωπο σε εργαλείο homo homini lupus, κινδυνεύεις να μιλάς στο λύκο, να σε ακούει και να μην κάνει register την πληροφορία.
Με ιδιαίτερη χαρά για την επιβεβαιωτική εξέλιξη της ιστορίας των τελευταίων δύο ετών, η πεφωτισμένη Δεξιά εύχεται το φως της Αναστάσεως να πλημμυρίσει το μυαλό όλων των Ελλήνων.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια