Επειδή ακούω και διαβάζω πολλούς μετά Χριστόν προφήτες που όλα τους βρωμάνε κι όλα τους μυρίζουν, που σαν τον Μανωλιό στα λόγια χτίζουν ανώγεια και κατώγια, έρχομαι να κάνω μια υπόθεση εργασίας. Ας πούμε ότι πέρυσι τέτοιο καιρό, ο Μητσοτάκης καλούσε τον Μπουρλά της Pfizer στα μουλωχτά στο Μαξίμου και του ζητούσε προκαταβολικά μια μυστική συμφωνία για το εμβόλιο που θα έφτιαχνε κάποτε η εταιρεία του. Θα εγκρίναμε τότε μια τέτοια πράξη ή θα τον κρεμούσαμε;
Κάνω αυτή την μεταφυσική υπόθεση εργασίας, διότι τώρα βλέπω όλο και περισσότερους που δεν τους αρέσει ο ρυθμός του εμβολιασμού που υπάρχει στη χώρα και ρωτάνε με αυθάδεια γιατί δεν είμαστε Ισραήλ ή Ηνωμένες Πολιτείες που τα ποσοστά εμβολιασμένων είναι πολύ ψηλά. Εύκολο πράγμα να το λες εκ των υστέρων και να διαβεβαιώνεις από τον καναπέ σου πως αν ήσουν εσύ στην εξουσία όλα θα είχαν γίνει στην εντέλεια.
Για σκεφτείτε το λοιπόν, μόλις ξεκίνησε η πανδημία και άρχισαν τα πρώτα πειράματα για την δημιουργία εμβολίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός να επέλεγε ότι θα κινούνταν μόνος του στο θέμα του μελλοντικού εμβολιασμού και όχι παρέα με όλη την Ευρώπη. Μια μικρή χώρα εμείς, χωρίς φαρμακευτική βιομηχανία στο έδαφος μας (διότι τότε αλλιώς κινείσαι), με σχετικά μικρούς πόρους σε σύγκριση με τις άλλες μεγάλες χώρες, να επέλεγε μοναχικό δρόμο στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Να έλεγε δηλαδή ο Κυριάκος «εγώ θα προσπαθήσω να έρθω σε απ’ ευθείας συνεννόηση με τις πολυεθνικές που θα φτιάξουν εμβόλια, θα παρακάμψω υπογείως τις πλούσιες και ισχυρές χώρες, θα τα προπληρώσω όσο-όσο και θα τα έχω πρώτος-πρώτος στον πλανήτη και σε επαρκή ποσότητα για να εμβολιάσω όλο τον πληθυσμό μου». Τέλεια ιδέα, έτσι; Άρα, αφού δεν την υλοποίησε ο Μητσοτάκης δεν αξίζει φράγκο ως πρωθυπουργός.
Κι εδώ που τα λέμε, σιγά το δύσκολο. Θα έπρεπε να μαντέψει ποια εταιρεία θα έβρισκε πρώτη το εμβόλιο, θα διακινδύνευε εν μέσω μιας άγνωστης πανδημίας να αυτονομηθεί από τον ευρωπαϊκό πυρήνα, θα διακινδύνευε να τον κατηγορήσουν ότι μας άφησε εκτός της πανίσχυρης ευρωπαϊκής οικογένειας με την μεγάλη επιστημονική επάρκεια και την τεράστια διαπραγματευτική δύναμη, θα διακινδύνευε να του πουν εδώ ότι πλήρωσε πανάκριβα κάτι που δεν είχε ελέγξει και δεν γνώριζε καν, θα διακινδύνευε μια παταγώδη εθνική αποτυχία σε αχαρτογράφητα νερά και μια ανθρωπιστική τραγωδία. Ναι, αλλά αν πετύχαινε το σχέδιο, τώρα θα πηγαίναμε για Πάσχα στο χωριό, σωστά; Ενώ τώρα δεν πάμε και έχει ο Μητσοτάκης ακέραιη την ευθύνη. Καλά τα γράφω;
Δημήτρης Καμπουράκης
0 Σχόλια