Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για το πώς θα εορτάσουμε φέτος το Πάσχα. Εάν δηλαδή και με ποιον τρόπο θα επιτραπούν οι μετακινήσεις από νομό σε νομό, προκειμένου οι πολίτες να μπορέσουν να πάνε στα χωριά τους. Όμως, η επιστημονική επιτροπή δεν έχει συζητήσει μέχρι στιγμής ένα τέτοιο ενδεχόμενο, για το οποίο άλλωστε είναι νωρίς, ώστε να γίνουν εισηγήσεις και να ληφθούν αποφάσεις.
Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Υπάρχουν, βεβαίως, ένας προβληματισμός και μια δημόσια συζήτηση σχετικά με το τι θα γίνει το Πάσχα. Από τη μία, υπάρχει η πίεση που ασκείται στην κυβέρνηση από την κόπωση της κοινωνίας που ζητά ανάσες και, από την άλλη, η αυξημένη επιδημιολογική επιβάρυνση της χώρας και η εντεινόμενη πίεση που δέχεται το σύστημα Υγείας. Γεγονός που οδηγεί σε πιο ώριμες σκέψεις για να μην έχουμε μια πρωτοφανή, μαζική έξοδο που θα εγκυμονούσε αυξημένο κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του ιού.
Πάσχα όμως δεν είναι μόνο το χωριό, αλλά και το θρησκευτικό συναίσθημα του Ελληνα, που είναι έντονα συνυφασμένο με την παρουσία του στις εκκλησίες και τη συμμετοχή του στις Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, όπως ορθά επισήμανε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Ενας συνετός και φωτισμένος ιεράρχης, που από την αρχή της πανδημίας τάχθηκε υπέρ της αυστηρής τήρησης των μέτρων υγειονομικής προστασίας, αλλά και του εμβολιασμού του πληθυσμού, λέγοντας ότι είναι πράξη ανθρωπιάς.
Οι εκκλησίες, που πέρυσι το Πάσχα λειτούργησαν κεκλεισμένων των θυρών για τους πιστούς, μπορεί φέτος να ανοίξουν τις πύλες τους για να υποδεχθούν κόσμο, ανάλογα με τα επιδημιολογικά δεδομένα. Με προσοχή και με αυστηρά μέτρα προστασίας. Είναι μια θρησκευτική, κοινωνική αναγκαιότητα, που είναι δυνατό να ικανοποιηθεί εάν δεν έχουμε κάποια δραματική ανατροπή στην επιδημιολογική κατάσταση της χώρας, που είναι ήδη ιδιαίτερα επιβαρυμένη. Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Χρυσόστομος, η επιστημονική επιτροπή θα πρέπει να δείξει ευαισθησία και να λάβει σοβαρά υπόψη της το θρησκευτικό συναίσθημα, ώστε να λειτουργήσουν οι ναοί με συγκεκριμένο αριθμό πιστών και τήρηση όλων των μέτρων υγιεινής και προφύλαξης.
Προφανώς, υπάρχουν και κληρικοί που δεν τηρούν τα μέτρα και όπου αυτό συνέβη δημιουργήθηκαν εστίες υπερμετάδοσης. Είναι γνωστά συγκεκριμένα παραδείγματα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να κάνουμε Πάσχα χωρίς εκκλησίες. Είναι σίγουρα εύθραυστη η ισορροπία ανάμεσα στην επανεκκίνηση δραστηριοτήτων και την προστασία της δημόσιας Υγείας και οι αποφάσεις για το Πάσχα συνιστούν ένα κρίσιμο δίλημμα. Πολιτεία και Εκκλησία μπορούν όμως να βρουν λύση που δεν θα δημιουργήσει προβλήματα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια