Προκειμένου να γίνει ξανά κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κυριαρχήσει στην Κεντροαριστερά και να καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών Κεντροδεξιών που θα εγκαταλείψουν τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη.
Από την πρώτη μέρα που βρέθηκε στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ η βασική προτεραιότητα του κ. Τσίπρα ήταν η δημιουργία των προϋποθέσεων για αυτήν τη διεύρυνση προς το Κέντρο.
Το τελευταίο δίμηνο ο κ. Τσίπρας κατάφερε να αποδομήσει πλήρως το όποιο προφίλ του ηγέτη της Κεντροαριστεράς είχε καταφέρει να φιλοτεχνήσει.
Η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τα εκβιαστικά αιτήματα των υποστηρικτών του "μακελάρη" της "17 Ν", τις συμμορίες που λυμαίνονται το πανεπιστημιακό άσυλο, τις μαζικές κινητοποιήσεις εν μέσω πανδημίας, την "αλλεργία" απέναντι στον εθνικό ύμνο και τις εκδηλώσεις για την επέτειο της επανάστασης του ’21 κατέδειξαν πως ο κομματικός μηχανισμός εκπροσωπεί ένα κόμμα του 3% και όχι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Χαρακτηρίζω την προσπάθεια προσέγγισης της Κεντροαριστεράς ανεπιτυχή γιατί με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ καταγράφεται να βρίσκονται εγγύτερα στις θέσεις της κυβέρνησης παρά της αντιπολίτευσης.
Η πέραν του ΚΙΝΑΛ κεντροαριστερά, αν παρακολουθήσει κάποιος τις δηλώσεις στελεχών της όπως οι κ. Βενιζέλος, Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης κλπ, απέχει ακόμη περισσότερο.
Για τους Κεντροδεξιούς, οι μετακινήσεις των οποίων κατά τη μεταπολίτευση αποτέλεσαν τις περισσότερες φορές τον κρίσιμο παράγοντα ανάδειξης του πόλου εξουσίας, δεν μπορεί να γίνει λόγος δημιουργίας ερεισμάτων.
Η αποστροφή της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς παραμείνει στα υψηλά επίπεδα της περασμένης δεκαετίας όταν ο κ. Τσίπρας ηγούνταν του ετερόκλητου λαϊκίστικου συνασπισμού των άκρων που κατάφερε να συμπεριλάβει στην ίδια κυβέρνηση τον κ. Λαφαζάνη και τον κ. Καμμένο.
Η μοναδική ελπίδα αποκαθήλωσης της Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη από την εξουσία ήταν η απόσχιση των δεξιών ψηφοφόρων που δυσανασχετούν από την ήπια κεντρώα διακυβέρνηση ή την προστασία που απολαμβάνουν το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο σε βάρος της κοινωνίας.
Το ενδεχόμενο όμως της επιστροφής του κ. Τσίπρα και των "εθνομηδενιστών" του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τρομοκρατεί τους Δεξιούς περισσότερο από τους Κεντρώους και ως εκ τούτου ο κ. Τσίπρας αποδεικνύεται το καλύτερο χαρτί της μακροημέρευσης της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Όποιος θέλει να δει τα πράγματα κάτω από τα σχήματα της επιφάνειας, μπορεί να καταλάβει πως ο λόγος που η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές επιτυγχάνει στις δημοσκοπήσεις διαφορές από τον ΣΥΡΙΖΑ μεγαλύτερες από αυτές των τελευταίων εκλογών, είναι γιατί ακολουθεί ένα Κεντροαριστερό μοντέλο διακυβέρνησης που δεν αφήνει περιθώρια στις προσπάθειες του κ. Τσίπρα να μετακινηθεί στο χώρο αυτό.
Η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, το ελληνικό δημόσιο, δεν υπέστη κανένα πλήγμα από την φερόμενη ως νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, ενώ τα δειλά μέτρα αξιολόγησης είναι κάτι που θα μπορούσε να είχε κάνει εδώ και χρόνια οποιαδήποτε αξιοπρεπής κυβέρνηση με κεντροαριστερό πρόσημο.
Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν αποτελούν πλέον σημείο διαφοροποίησης αφού τέτοιες έκαναν στο παρελθόν και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ...
Στην ανάδειξη και κατοχύρωση ατομικών δικαιωμάτων διάφορων μειονοτήτων η ΝΔ δεν υστερεί πλέον του Κέντρου και της Αριστεράς ενώ στο ακανθώδες πρόβλημα των συντάξεων δεν προτίθεται να δώσει κάποια μακροπρόθεσμη λύση. Αντιθέτως σχεδιάζει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων...
Μοιραία τα περιθώρια προσδιορισμού του ΣΥΡΙΖΑ ως κεντροαριστερού πόλου έχουν περιοριστεί δραματικά και αυτός κινείται όλο αριστερότερα προκειμένου να διαφοροποιηθεί, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στους "Κουφοντίνες" και τους "Μπαχαλάκηδες", γεγονός που τον κατέστησε υπαίτιο της διασποράς της επιδημίας με τις 600 διαδηλώσεις σε ένα μήνα...
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν σημάδια κάμψης της επιρροής της ΝΔ έστω και χωρίς να καταγράφονται μετακινήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλο κόμμα. Η κόπωση λόγω της πανδημίας δημιουργεί ένα "νέφος" δυσαρέσκειας που αναζητεί πολιτική έκφραση.
Πέρυσι τον Απρίλη το 68% της κοινής γνώμης αξιολογούσε θετικά το έργο της κυβέρνησης. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο 40%. Πέρυσι τον Απρίλιο το ποσοστό που αξιολογούσε θετικά το έργο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν στο 27% και φέτος έχει πέσει στο 16%.
Οι μετακινήσεις αυτές προς το παρόν δεν υποδηλώνουν ανατροπές. Ιδίως αν τα της επιδημίας εξελιχθούν ομαλά τους επόμενους μήνες και προκάνουμε να βιώσουμε το "πάρτι" της εξόδου από την επιδημία στο β' εξάμηνο, πριν προκύψει το επόμενο κραχ στις διεθνείς αγορές που ήδη έχουν εξαντλήσει κάθε όριο διάρκειας του μακροχρόνιου ανοδικού κύκλου.
0 Σχόλια