Του Strange Attractor
Βλέποντας τις τελευταίες κοκορομαχίες στη Βουλή, για μια ακόμη φορά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλα είναι σικέ.
Το παιχνίδι είναι στημένο.
Γιατί το λέω αυτό;
Διότι γνωρίζοντας άριστα ένα συγκεκριμένο κομμάτι αρμοδιοτήτων ενός συγκεκριμένου υπουργείου, βλέποντας το τι έχει νομοθετηθεί επ’ αυτού, προς όφελος ιδιωτών επιχειρηματιών και εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, κάνω αναγωγή και σε όλα τα άλλα νομοθετήματα στις υπόλοιπες αρμοδιότητες του εν λόγω υπουργείου, καταλήγοντας στο ότι μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Αν λοιπόν αυτό το υπουργείο δουλεύει για τα ιδιωτικά συμφέροντα, τότε φαντάζομαι πως το ίδιο γίνεται και στα υπόλοιπα.
Πλην (ίσως) κάποιων εξαιρέσεων.
Με κυρώσεις νόμων που γίνονται στο άρπα κόλλα, μέσω τηλεδιασκέψεων, με την αγαστή συνεργασία βεβαίως των κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι όντες μέλη αυτοδύναμης πλειοψηφίας δεν δίνουν καμιά σημασία στα ψελλίσματα της αντιπολίτευσης ή όσων «μαντρωμένων» πολιτών αντιδρούν (όπως μπορούν).
Και έχεις από την άλλη την αξιωματική αντιπολίτευση, που σε επίπεδο ρητορικής είναι όντως «στα κάγκελα», αντιδρώντας στα πάντα όλα, μόνο που όπως απέδειξε όταν ήταν κυβέρνηση έκανε με το παραπάνω όλα εκείνα που υποσχόταν να μην κάνει.
Απλά δηλαδή κάνει την επαναστατική της γυμναστική, χωρίς κόστος όταν είναι έξω από τον χορό και στη συνέχεια αποδεικνύεται μια από τα ίδια.
Ποια ίδια;
Να εξυπηρετεί συμφέροντα ιδιωτών, κάτι που κάνουν άμεσα ή έμμεσα και τα δυο κόμματα που αυτό το διάστημα αποτελούν τις κύριες δυνάμεις της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας.
Κοροϊδεύοντας τον απλό λαό, που μασάει από κορώνες, υποσχέσεις κλπ. και μετά την κάλπη βρίσκεται ξανά μανά αντιμέτωπος με μια από τα ίδια.
Σαν να είναι συνεννοημένοι οι δυο «αρχηγοί»… παίζοντας το κλασικό «ο καλός και ο κακός μπάτσος».
Τι έκανε ο Σύριζα σε όλα τα πεδία;
Απαξίωσε με αριστερό τρόπο νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια κ.ο.κ., για να ωφεληθούν ποιοι; Οι ιδιώτες του εκάστοτε χώρου.
Τι κάνει σήμερα η ΝΔ με νομοσχέδια για τα κολέγια, τις βάσεις, την υγεία, τα ΑΕΙ, τα αεροδρόμια, λιμάνια, διόδια κλπ.; Εξυπηρετεί τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ακόμη και το αυστηρό λοκντάουν εξυπηρετεί κυρίως όσες μεγάλες επιχειρήσεις διαθέτουν δυνατότητες και τεχνογνωσία ηλεκτρονικού εμπορίου.
Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν.
Και μάλιστα, όταν (αν) βγούμε από την καραντίνα, όλα θα είναι διαφορετικά και με διαφορετικούς παίκτες.
Μια εστίαση διαλυμένη, ένα λιανεμπόριο στο οποίο θα έχουν εκλείψει τα μικρά μαγαζιά, ιδιωτική εκπαίδευση και υγεία, ανεξέλεγκτες από το κράτος αεροπορικές μεταφορές, με κερασάκι στην τούρτα ένα δυσθεώρητο νέο χρέος που θα κάνει το χαχανητό του Χαρδούβελη να ακούγεται ως …άρια.
Ένα προσυμφωνημένο παιχνίδι δηλαδή, τόσο σε θέματα οικονομίας, όσο και σε θέματα εθνικής σημασίας, το οποίο παίζουν αμφότεροι οι πολιτικοί μας σωτήρες, πουλώντας παράλληλα φύκια για μεταξωτές κορδέλες στο πόπολο που… χειροκροτεί.
Ξεχνώντας το κλασικό «το δικαίωμα να επιλέγεις αφεντικό δεν σημαίνει πως παύεις να είσαι δούλος».
0 Σχόλια