Η κακοκαιρία «Μήδεια» δικαίωσε δυστυχώς το όνομα που της δόθηκε.
Ως άλλη Μήδεια κόστισε τη ζωή τριών ανθρώπων (έως σήμερα νωρίς το πρωί αυτός ήταν ο απολογισμός), προκάλεσε όμως και πολλές υλικές ζημιές, ταλαιπώρησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, αλλά έκανε και κάτι άλλο: εξέθεσε τον κρατικό μηχανισμό, απογύμνωσε κάθε μεγαλοστομία που χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες και έδειξε ότι με επικοινωνιακές φιοριτούρες δεν βάφονται αβγά. Το γεγονός ότι η αντιπολίτευση (κυρίως η αξιωματική) είναι σε μία εμφανή αδυναμία να πιέσει την κυβέρνηση και να αναδείξει τις ευθύνες της, δεν σημαίνει για τον πολίτη τίποτα. Ο οποίος πολίτης άλλα περίμενε κι άλλα βλέπει – μία από τα ίδια για την ακρίβεια, άλλως στο ίδιο έργο θεατής.
Ας μιλήσουμε με δεδομένα. Η «Μήδεια» ήταν μία αναμενόμενη σφοδρή κακοκαιρία. Κανένας αιφνιδιασμός, καμία ξαφνική κατάσταση, τίποτα απρόοπτο. Τι είδαμε στην πράξη; Έχουμε και λέμε:
Τη Δευτέρα το πρωί η κυβέρνηση κλείνει αιφνιδιαστικά και προληπτικά και ενώ έχει προηγηθεί μόλις μία τρίωρη χιονόπτωση την εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας. Σημειωτέον ότι η κυβέρνηση οφείλει πρωτίστως να ζητήσει από την ιδιωτική εταιρεία που διαχειρίζεται την εθνική οδό να την κρατήσει ανοιχτή. Το κυβερνητικό κλείσιμο, μάλλον απάλλαξε προληπτικά και σιγουρατζίδικα την εταιρία από την υποχρέωσή της αυτή. Το να κλείνει ο βασικός οδικός άξονας και να κόβεται η χώρα στα δύο τόσο εύκολα, το ελάχιστο που σημαίνει είναι ότι η κυβέρνηση φοβήθηκε γιατί δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει καμία σοβαρή δυσκολία.
Μαζί με την παραίτηση και την ομολογημένη αυτή ανικανότητα, εκτέθηκε και το περίφημο και πολυδιαφημισμένο σύστημα προειδοποίησης των πολιτών «112». Απίστευτη ταλαιπωρία χωρίς κανένα λόγο.
Όπως δεν ειδοποιήθηκε βέβαια κανείς από το 112, για να μην ξεκινήσει προς έναν κλειστό δρόμο, δεν ειδοποιήθηκαν και οι άνθρωποι, που είχαν ραντεβού για εμβολιασμό στα κέντρα της Αττικής. Ακόμα και στις 6 το πρωί της Τρίτης άνθρωποι λάμβαναν υπενθύμιση να πάνε στα εμβολιαστικά κέντρα για το ραντεβού τους, λες και κανείς εκ των αρμοδίων είδε ότι η κακοκαιρία χτύπησε αδυσώπητα την Αττική. Μπάχαλο και ταλαιπωρία για ανθρώπους που δικαιούνται μία παραπάνω προσοχή.
Το αστικό οδικό δίκτυο της πρωτεύουσας, δεινοπάθησε. Ακόμα και οι κεντρικοί άξονες είχαν μεγάλα προβλήματα, δεν συζητούμε για τους μικρότερους, που ως ένα βαθμό ήταν δύσκολο να καθαριστούν. Εκχιονιστικά μηχανήματα ελάχιστα. Αντί αυτού είδαμε την φολκλορικής έμπνευσης βόλτα ενός εκχιονιστικού στο… Κολωνάκι – για να ικανοποιηθεί μάλλον η περιέργεια των περιοίκων για το πώς είναι αυτά τα μηχανήματα! Οι περισσότεροι δήμοι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, ο συντονισμός ανύπαρκτος.
Ακόμα χειρότερα όμως είναι τα φαινόμενα διακοπές της ηλεκτροδότησης, ακόμα και του νερού. Στις διακοπές ρεύματος αποδόθηκαν δύο θάνατοι ανθρώπων που είχαν ανάγκη μηχανική υποστήριξη. Πρώτη φορά επίσης εδώ και δεκαετίες περιοχές του στενού αστικού ιστού έκαναν αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, τόσο εκτεταμένα (εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά έμειναν στο σκοτάδι) και με τέτοια διάρκεια. Τα προβλήματα στο δίκτυο του ρεύματος αποδόθηκαν στην πτώση πολλών δένδρων, λέει, τα δε της ΕΥΔΑΠ, δεν υπήρξε φιλοτιμία ούτε για υποτυπώδη εξήγηση.
Το χειρότερο είναι ότι λένε και, ακόμα χειρότερα μάλλον το πιστεύουν κιόλας, ότι τα έκαναν καλά! Το μόνο που δεν μας είπαν είναι ότι την ευθύνη για τα όσα συνέβησαν την έχουν όντως τα… δέντρα, επειδή δεν επέδειξαν καμία προσωπική ευθύνη και έπεφταν όπου να ναι, κλείνοντας δρόμους, κόβοντας το ρεύμα, ίσως και να παρενοχλούσαν κιόλας με τη συμπεριφορά τους.
Η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων απαιτεί κανονικά οργανωμένο και σύγχρονο κράτος, μαζί με πολιτική βούληση και στοιχειώδη διαχειριστική ικανότητα. Στην περίπτωση της Μήδειας δεν τα είδαμε… και δεν έφταιγε γι’ αυτό η χαμηλή ορατότητα λόγω χιονόπτωσης.
Με άλλα λόγια: η τακτική ό,τι μας ενοχλεί ή δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε, τότε είτε το δέρνουμε, είτε το κλείνουμε, δεν οδηγεί σε λύσεις.
Γιάννης Μακρυγιάννης
0 Σχόλια