Δεν ξέρουμε αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα που θα έλεγε κι ο Ηλιόπουλος.
Η οικονομία βουλιάζει με σταθερό ρυθμό μέχρι να πιάσει πάτο ένεκα της αδιανόητης έμμονης του Μητσοτάκη να μην ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής των lockdowns, εναποθέτοντας όλες τις ελπίδες ανάτασης στα περιορισμένα εμβόλια.
Το επιτελικό κράτος τελεί υπό πανικό ενόψει νέου σφοδρού καιρικού φαινομένου τον Μάρτιο, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι λόγω χρονικής στενότητας αναβάλλεται η υπογειοποίηση καλωδίων και προκρίνεται ως λύση αντιμετώπισης πιθανού νέου μπλακ άουτ η προμήθεια φακών φωτισμού, οι οποίοι θα παραδοθούν αυτοπροσώπως από τον Νικ Χάρντ στα πληγέντα νοικοκυριά.
Ο σουλτάνος σουλατσάρει πάλι ανενόχλητος στο Αιγαίο προς εμπέδωση των τετελεσμένων που επιδιώκει για να ικανοποιήσει τις επεκτατικές του ονειρώξεις, με την κυβέρνηση να μην τολμά να πράξει το στοιχειώδες. Ήτοι, τη διακοπή των διερευνητικών.
Οι πολίτες αρχίζουν να αντιδρούν νωχελικά, αλλά επιτέλους ξυπνάνε, τόσο για την ασφυκτική και αδικαιολόγητη πλέον καραντίνα όσο και για την επίσπευση του περίφημου μπολιάσματος, με την κυβέρνηση να τρέμει μπροστά στο ενδεχόμενο μαζικού ξεσηκωμού εξαιτίας της επερχόμενης αρπαγής των σπιτιών του λαού από τα κοράκια.
Οι Κάλαχαν της Κατεχάκη πλέον επιεικώς έχουν ξεφύγει κι αντί να συλλαμβάνουν βαποράκια που κάνουν πια νταλαβέρια μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, ξεβρακώνουν φοιτητές που αντιδρούν για τα αυτονόητα, νομίζοντας ότι έτσι η δεξιά θα επιστρέψει στη ΝΔ.
Την ίδια στιγμή, ρίχνουν νερό στον μύλο των μπαχαλάκηδων με την υπόθεση Κουφοντίνα. Να δούμε τι θα κάνουν αν δεν αποτρέψουν το μοιραίο και έρθουν αντιμέτωποι με επανάληψη σκηνικού ’08. Λες κι αν του επιτρέψουν να πάει στον Κορυδαλλό θα φανεί ότι το άτεγκτο μητσοτακικό κράτος συναλλάσσεται με τρομοκράτες. Ας παραδειγματιστούν με το πως χειρίστηκε ο Σαμαράς την υπόθεση Ρωμανού μπας και αποφύγουμε τα χειρότερα.
Και μέσα σε όλη αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα, ήρθε κι ο Λιγνάδης.
Ο οποίος σαν από μηχανής θεός εξαφάνισε το χάος.
Προφανώς γι΄ αυτό ο Μητσοτάκης δεν λέει αυτό το ρημάδι το mea culpa, για να λήξει η σπέκουλα εκατέρωθεν. Κουτός είναι; Που θα ξαναβρεί τέτοια ευκαιρία να κοιμίσει το πόπολο.
Άρα, αν δεν είχαμε Λιγνάδη θα έπρεπε να τον εφεύρουμε;
Εμείς τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνουμε.
0 Σχόλια