Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος
Θα ήταν ίσως άδικο να κατηγορήσει κανείς συλλήβδην το ΣΥΡΙΖΑ για τα «μαργαριτάρια» της βουλευτή Καβάλας Σουλτάνας Ελευθεριάδου.
Ίσως όμως τα φραστικά και ιστορικά της ατοπήματα, για τον «δεξιό» Αλέξανδρο Σβώλο και τον «επιδειξία» Πρωθυπουργό, να είναι κάτι που οφείλει κανείς να λαμβάνει υπόψη του, όταν προσπαθεί να αντιμετωπίσει το ΣΥΡΙΖΑ ως ένα σοβαρό κόμμα.
Η διεγνωσμένη εδώ και χρόνια απουσία σοβαρότητας, δεν εκδηλώνεται όμως μόνο με ατυχείς και ανιστόρητες εκφράσεις.
Εκδηλώνεται και μέσα από επίσημες θέσεις και τοποθετήσεις, πολλών στελεχών, με προεξάρχοντα τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περιέγραψε την Τρίτη την ραχοκοκαλιά της νέας του επιχειρηματολογίας.
Από τη τη μία διαπίστωσε ότι η «κατάσταση της πανδημίας παραμένει εξαιρετικά άσχημη». Καλό για αρχή, αλλά δεν κολλάει και πολύ με τη συνέχεια των όσων είπε.
Από την άλλη, η παράταση του lockdown στις γιορτές θα είναι έως και καταστροφική εξέλιξη, και το click away είναι ένας εμπαιγμός, επειδή δεν διαθέτουν όλες οι επιχειρήσεις τις σχετικές υποδομές και φυσικά, ευνοούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις, στις οποίες η κυβέρνηση «κλείνει το μάτι».
Δηλαδή, κατά τα λεγόμενα του κ. Τσίπρα, τα μέτρα που αποφασίστηκαν για το διάστημα που διανύουμε, είχαν ως γνώμονα την στήριξη των μεγάλων επιχειρήσεων και τον στραγγαλισμό των μικρών.
Τι θα έπρεπε να γίνει όμως; Είναι πολύ άσχημη η κατάσταση με την πανδημία, όπως ο ίδιος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ λέει, ή δεν είναι; Και αν είναι, τι άλλο θα μπορούσε να γίνει με την αγορά; Αν δεν είναι καλό το click away, τι προτείνει; Να έμεναν τα καταστήματα εντελώς κλειστά; Ή μήπως να άνοιγαν κανονικά; Και με την άσχημη κατάσταση της πανδημίας τί γίνεται τελικά;
Καταλαβαίνει κανείς το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται, με τα δικά του επιχειρήματα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει κάποιο ζήτημα.
Έχει ήδη ανακαλύψει τους νέους μύθους, με τους οποίους θα πορευτεί, ελπίζοντας να διαμορφώσει το νέο πλέγμα ψευδών και αβάσιμων υποσχέσεων. Ζητεί μεταξύ των άλλων λοιπόν ο κ. Τσίπρας, να πληρώσει το κράτος όλα τα δώρα Χριστουγέννων, να χαρίσει την επιστρεπτέα προκαταβολή και, φυσικά, να ανοίξει η συζήτηση για διαγραφή των ιδιωτικών χρεών.
Αυτό το τελευταίο φαίνεται ότι θα είναι κεντρικός άξονας των διεκδικήσεων του τους επόμενους μήνες, αφού ξέρει ότι ψαρεύει σε νερά με πολλά ψάρια. Ζητεί μάλιστα ριζοσπαστικές λύσεις για το θέμα των ιδιωτικών χρεών, υπονοώντας προφανώς τη διαγραφή τους.
Και ποιος δεν θα το ήθελε αυτό; Για πολλούς μάλιστα είναι κάτι που ονειρεύονται όλη τους τη ζωή.
Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι με τέτοιου τύπου προτάσεις θα πορευτεί τους επόμενους μήνες ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Διαγραφή χρεών, αντιφατική και αλλοπρόσαλλη κριτική για την πανδημία, χάδια προς τους μικρομεσαίους και ποιος ξέρει τι άλλο.
Καλά κι ευχάριστα όλα αυτά, εύκολα τα λέει κάποιος σαν τον κ. Τσίπρα. Μόνο που θυμίζουν τόσο ενοχλητικά πολύ την προηγούμενη δεκαετία και σχεδόν όλοι έχουν γίνει σοφότεροι…
0 Σχόλια