Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα που ήλθαν στη δημοσιότητα, κανένα απο τα φάρμακα που εξετάστηκαν δεν θα μπορούσε να μειώσει ουσιαστικά τη θνησιμότητα ή την ανάγκη για διασωλήνωση.
Τη στιγμή που ο πλανήτης ετοιμάζεται για την έλευση εμβολίου κατά του κορωνοϊού, στο φως της δημοσιότητας έρχονται τα πρώτα αποτελέσματα μιας μεγάλης μελέτης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) σχετικά με θεραπείες για την Covid-19, εξετάζοντας μια σειρά από φάρμακα.
Ο λόγος για τη μελέτη «Solidarity» που ξεκίνησε ο ΠΟΥ τον Μάρτιο του 2020, με τους ερευνητές να δημοσιεύουν τώρα τα συμπεράσματά τους για τα πρώτα τέσσερα φάρμακα. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» και οι καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν αυτά τα δεδομένα.
Οι συνθήκες της μελέτης
Τα υπό αξιολόγηση φάρμακα ήταν το remdesivir, η υδροξυχλωροκίνη (hydroxychloroquine), η λοπιναβίρη (lopinavir) και η ιντερφερόνη βήτα-1α (interferon beta-1a). Τελικά, τα σχήματα υδροξυχλωροκίνης, λοπιναβίρης και ιντερφερόνης διακόπηκαν για «ματαιότητα», καθώς η ανάλυση έδειξε ότι είναι απίθανο να υπάρχει σημαντικό όφελος από τη χορήγηση τους.
Ο πρωταρχικός στόχος της μελέτης, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ήταν η αξιολόγηση της θνησιμότητας στο νοσοκομείο. Οι συμμετέχοντες αντιστοιχήθηκαν τυχαία, ώστε είτε να μην λάβουν κανένα ερευνητικό φάρμακο, είτε να λάβουν ένα από τα υπό δοκιμή φάρμακα.
Από τις 22 Μαρτίου έως τις 4 Οκτωβρίου 2020, 11.330 ασθενείς συμμετείχαν στη δοκιμή από 405 νοσοκομεία σε 30 χώρες. Συνολικά 2.750 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν remdesivir, 954 υδροξυχλωροκίνη, 1.411 λοπιναβίρη (χωρίς ιντερφερόνη), 2.063 σε ιντερφερόνη (συμπεριλαμβανομένων 651 έως ιντερφερόνη συν λοπιναβίρη) και 4.088 δεν έλαβαν κάποιο σε ερευνητικό φάρμακο.
Το 81% των ασθενών ήταν κάτω των 70 ετών, το 62% ήταν άνδρες, το 25% είχαν διαβήτη και το 8% ήταν ήδη διασωληνωμένοι.
Από τις 22 Μαρτίου έως τις 4 Οκτωβρίου 2020, 11.330 ασθενείς συμμετείχαν στη δοκιμή από 405 νοσοκομεία σε 30 χώρες. Συνολικά 2.750 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν remdesivir, 954 υδροξυχλωροκίνη, 1.411 λοπιναβίρη (χωρίς ιντερφερόνη), 2.063 σε ιντερφερόνη (συμπεριλαμβανομένων 651 έως ιντερφερόνη συν λοπιναβίρη) και 4.088 δεν έλαβαν κάποιο σε ερευνητικό φάρμακο.
Το 81% των ασθενών ήταν κάτω των 70 ετών, το 62% ήταν άνδρες, το 25% είχαν διαβήτη και το 8% ήταν ήδη διασωληνωμένοι.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Συνολικά, κατεγράφησαν 1.253 θάνατοι στο νοσοκομείο (11.8% των ασθενών κατέληξαν , ορισμένοι μετά την 28η ημέρα).
Ο κίνδυνος θανάτου σχετιζόταν με διάφορους παράγοντες, ιδιαίτερα με την ηλικία (θνησιμότητα 20,4% σε ασθενείς ≥ 70 ετών και 6,2% σε ηλικίες <50 έτη) και με το αν ήταν ήδη διασωληνωμένοι όταν ξεκίνησαν την θεραπεία (θνησιμότητα 39% σε διασωληνωμένους και 9,5% σε ασθενείς που δεν ήταν διασωληνωμένοι).
Κανένα από τα υπό δοκιμή φάρμακα δεν είχε συγκεκριμένη επίδραση στη θνησιμότητα, την ανάγκη για διασωλήνωση, τη γεωγραφική περιοχή ή τη χρήση γλυκοκορτικοειδών.
Επίσης, κανένα από τα υπό δοκιμή φάρμακα δεν μείωσε την πιθανότητα διασωλήνωσης ή τον χρόνο μέχρι της ανάρρωση και τη λήψη εξιτηρίου από το νοσοκομείο.
Παραλληλα, δεν υπήρξε και κανένας θάνατος που να αποδόθηκε σε κάποιο από τα φάρμακα της κλινικής δοκιμής.
Συνεπώς, τα τέσσερα αυτά φάρμακα δεν φαίνεται να έχουν ουσιώδη επίδραση στην εξέλιξη της νόσου.
Συγκεκριμένα, για τρία από τα τέσσερα φάρμακα που μελετήθηκαν (υδροξυχλωροκίνη, λοπιναβίρη και ιντερφερόνη βήτα-1α), δεν υπάρχουν ενδείξεις οφέλους ενώ όσον αφορά στο τέταρτο (remdesivir) το όφελος μπορεί να περιορίζεται στη μείωση της διάρκειας της νοσηλείας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια