Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος
Σάλος με τον Γιαννούλη», «σάλος με τον Πολάκη», «σάλος με τον Τσίπρα», «σάλος με την “Αυγή”», «σάλος» με τον έναν και «σάλος» με τον άλλον: προς τι ο σάλος;
Αν δούμε την πανδημία ως μία μεγάλη εθνική κρίση, κανείς δεν θα έπρεπε να εκπλήσσεται με την στάση της Αριστεράς, ιδίως δε αυτής της αλλοπρόσαλλης του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε και να ισχυρίζονται κάποιοι ότι «αυτή δεν είναι η Αριστερά» και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσβάλλει την Ιστορία της. Είναι μία πλάνη.
Είτε μιλάμε για τον Γιαννούλη που λέει ότι για τους νεκρούς του covid φταίει η κυβέρνηση, είτε για την «Αυγή» που κάνει μακάβριο χιούμορ με τους τάφους που θα χρειαστούν, είτε για τις σπέκουλες διαφόρων άλλων με την πανδημία, όλα καταλήγουν σε μία θλιβερή διαπίστωση: όπως «πολιτεύεται» σε κάθε εθνική κρίση, έτσι και τώρα, η Αριστερά δεν αναζητεί την εποικοδομητική παρέμβαση. Αναζητεί – και μάλιστα με μανία, τους τρόπους με τους οποίους θα εκμεταλλευτεί την κρίση, για να κάνει ζημιά στον «αντίπαλο», να υπονομεύσει την προσπάθεια και εν τελει, να φαντασιωθεί τρόπους κατάκτησης ή κατάληψης της εξουσίας. Αν την εξυπηρετεί σε αυτό ακόμη και μία πανδημία, δεν θα υπάρξει δισταγμός.
Παλαιότερα θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι σε όλα αυτά υπήρχε ένα κοινωνικό περιτύλιγμα, μία μαρξιστική-λενινιστική-μαοϊκή-καστρική ή οτιδήποτε άλλο, θεωρητική προκάλυψη και δικαιολογία. Με όσα προβλήματα και συγχύσεις όλα αυτά επέφεραν, αυτοί ήταν οι όροι της πολιτικής αντιπαράθεσης και προσέφεραν βολικά προπετάσματα. Και ας μην μιλάμε για την Αριστερά του Κύρκου και του Παπαγιαννάκη, γιατί δεν έχει νόημα. Ήταν μειοψηφίες και σχεδόν όλοι οι άλλοι, είναι οι ίδιοι που «διαπρέπουν» σήμερα.
Σήμερα και ειδικώς με δεδομένη τη φύση της κρίσης, όλα αυτά έχουν καταπέσει. Οι συμπεριφορές που αναδεικνύονται και τα όσα θλιβερά ακούγονται, δεν είναι παρά αποκαλυπτικά της πολιτικής φύσης του συγκεκριμένου κόμματος και της κοσμοθεωρίας του.
Για όσους αυταπατώνται, ακόμη και αν ο Τσίπρας ήθελε να τα σταματήσει όλα αυτά, δεν μπορεί. Για έναν πολύ απλό λόγο: θα έμενε μόνος του με την παρέα του. Αυτό είναι το κόμμα που έχει – για την ακρίβεια, αυτό είναι το κόμμα που δημιούργησε. Αυτές οι νοοτροπίες τους θρέφουν και δίχως όλα αυτά δεν θα ήταν τίποτε.
Δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι και ποτέ σε αυτές τις συμπεριφορές. Το μόνο ζήτημα είναι, αν βρίσκονται όλοι αυτοί σε θέση σήμερα να κάνουν την μεγάλη ζημιά. Έχει συμβεί σε κρίσιμες περιόδους στο παρελθόν.
Όσο και αν επιχειρούν να το επαναλάβουν, είναι ιστορική ευθύνη των υπολοίπων να μην τους το επιτρέψουν.
0 Σχόλια