Μυστική επιχείρηση Αμερικανικές εκλογές 2020
Ήταν σαφές ακόμα και σε πρωτοετή φοιτητή του... σχετικού αντικειμένου η πλοκή που οδήγησε στη σημερινή εκλογική κατάσταση στις ΗΠΑ. Προφανώς και δεν ήταν θέμα αντίπαλης κομματικής στρατηγικής ή αλλοδαπών που βοήθησαν με κάποιον τρόπο τους υποψηφίους των Δημοκρατικών, αλλά ξεκάθαρα θέμα επιχείρησης μυστικών υπηρεσιών. Τα κάστρα πέφτουν από μέσα.
Για δεκαετίες οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις άλλοτε με κομψό, ήτοι με δικούς τους ή εκβιαζόμενους υποψηφίους, άλλοτε με άκομψο τρόπο, ήτοι με ασαφείς μεταβατικές καταστάσεις, από failed state έως perpetual fragile state, μέχρι να υπάρξει η ανόθευτη λαϊκή εντολή στον εκλεκτό τους.
Για να μην επεκταθούμε σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ ή σε λατινοαφρικανοασιατικούς «παραδείσους», να θυμίσουμε το παράδειγμα της Ελλάδας: με το δημοψήφισμα του 1973 το πολιτικό προσωπικό προ 7ετίας έμενε εκτός της διεκδίκησης της κυβερνητικής καρέκλας, άρα έπρεπε με κάποιο τρόπο να ανατραπεί η έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας και να επιβληθεί πραξικοπηματικά ένας ελεγχόμενος πολιτικός, ακραίος κρατικιστής, σοσιαλιστής μέχρι το κόκαλο, που είχε αποδείξει πως μπορεί να προσφέρει κάλυψη πολιτικού μπράβου σε δολοφόνους (παιδομαζώματα και εθνοκαθάρσεις ΚΚΕ) και δοσίλογους (συνεργάτες των Ναζί), ώστε να προετοιμάσει τη χώρα για ακόμα πιο σκληρή σοσιαλιστική κυβέρνηση αποδόμησης των οικονομικών και κοινωνικών δομών. Γιαυτό ανετράπη η μεταβατική κυβέρνηση Μαρκεζίνη: ώστε να μη γίνουν δημοκρατικές εκλογές και εκλεχθεί κάποιος που δεν ήλεγχαν. Γιαυτό έστησαν το πολιτειακό πραξικόπημα με το Πολυτεχνείο και έφεραν τον Καραμανλή.
Η οργάνωση μιας covert operation έχει πολλές παραμέτρους και μεταβλητές που δεν επιτρέπεται να αναλυθούν δημοσίως. Ο βασικός κορμός όμως παραμένει τις περισσότερες φορές ο ίδιος. Ο αμερικανικός λαός θέλει Τραμπ. Τα ΜΜΕ επανέλαβαν αυτό που είχαν κάνει (αποτυχημένα) το 2016, καθυβρίζοντας τον Τραμπ σε σημείο που, και να μην είχες όρεξη να τον ψηφίσεις, σε ανάγκαζαν να πας για να πέσουν έξω! Αυτή τη φορά όμως είχαν και 4 άλλες «βοήθειες»:
1. Ο «we are the world» Κοτζιά-Τσαβούσογλου-Σόρος (θυμάστε τους συνεργάτες των Ναζί που λέγαμε προηγουμένως;) κορονωϊός: φουντάρει κάποιος από τον ουρανοξύστη και καταγράφεται ως θύμα της Κινεζικής γρίπης! Έχουν πάψει πλέον να πεθαίνουν οι άνθρωποι από άλλο λόγο, ακόμη και σε περίπτωση πυροβολισμού εξ’επαφής «θα ζούσε, αλλά πέθανε λόγω...». Μπίζνα επιπέδου λαθρομετανάστευσης, επίσης υπηρεσιακό εργαλείο, όπως αποδείχθηκε. Έτσι, όποιος πεθαίνει στην Αμερική, είναι λόγω ανικανότητας του Προέδρου να τον αντιμετωπίσει, το’χουμε;
2. Η δολοφονία του Αφροαμερικανού και η έκφραση των διεθνιστικών υπηρεσιακών εργαλείων με την επωνυμία Antifa μέσω του κινήματος Black Lives Matter. Βέβαια, δεν σκέφτηκε κανείς ότι, πριν γίνει οποιαδήποτε δημόσια αναφορά σε είδηση που αφορά τις ενέργειες αυτού του «αθώου κινήματος», θα έπρεπε να αναφέρει ως disclaimer «ΠΡΟΣΟΧΗ: οι φιλοφεουδαρχικοί Δημοκρατικοί δολοφόνησαν τον Ρεπουμπλικάνο Λίνκολν γιατί τόλμησε να δώσει δικαίωμα ψήφου στους μαύρους. Οι Δημοκρατικοί χρησιμοποιούν τους μαύρους μόνο και μόνο για να τους εκμεταλλευτούν.» και μετά η όποια είδηση. Αλλά όποιος πεθαίνει στην Αμερική λόγω των συμπλοκών που σχετίζονται με το κίνημα BLM είναι λόγω ρατσισμού του Προέδρου, το’χουμε;
3. Επιστολικές ψήφοι όχι μόνο εν αγνοία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που δεν ήθελαν να ψηφίσουν (και το είχαν δηλώσει στο Facebook και στο Twitter, τα οποία συντάσσονται με τους Δημοκρατικούς) αλλά και από εκατοντάδες χιλιάδες ανήλικους και νεκρούς! Κορυφαία στιγμή ήταν η εμφάνιση αποτελεσμάτων καταμέτρησης εκατοντάδων χιλιάδων επιστολικών ψήφων αποκλειστικά στον Μπάιντεν και ΟΥΤΕ ΜΙΑ στον Τραμπ! Όπως λέει το γνωστό ρητό «να κλέψεις ξέρεις, να κρυφτείς;»...
4. Συστήματα ψηφοφορίας που «τρελαίνονταν» και είτε διέγραφαν κατά χιλιάδες ψήφους υπέρ του Τραμπ (αλλά ποτέ το αντίστοιχο για ψήφους υπέρ του Μπάιντεν) είτε μετέφεραν ψήφους υπέρ του Τραμπ στην καταμέτρηση υπέρ του Μπάιντεν! Δηλαδή δεν μιλάμε για τυχαία λάθη αλλά για εμπαθή υπολογιστικά συστήματα και αλγορίθμους, για παλιόπαιδα!
Όταν άρχισε να καταγράφεται το πλιάτσικο στη δημοκρατική διαδικασία, τα ΜΜΕ έσπευσαν να ανακηρύξουν νικητή τον Μπάιντεν (που είχε δηλώσει ότι θα περιμένει το πέρας της διαδικασίας πριν μιλήσει), ενέπλεξαν το κόμμα και την οικογένεια του Τραμπ σε άσκηση δήθεν πίεσης να αποδεχθεί την ήττα του και άλλα τέτοια ευτράπελα και ψεύδη.
Κορυφαίες στιγμές αυτής της προσπάθειας των ΜΜΕ ήταν αφενός η δήλωση πως το Parler, ανταγωνιστικό του Twitter, αποτελεί... κίνδυνο για τη δημοκρατία (...), και αφετέρου η τραγελαφική προσπάθεια άξιου για το Δελφινάριο δημοσιογράφου κλαίγοντας με αναφιλητά μπροστά στην κάμερα, εκδηλώνοντας την αμερόληπτη συγκίνησή του για τη νίκη Μπάιντεν!
Κάτι τέτοια βλέπουν οι reviewers των covert ops για να ξεσπαθώσουν σε χιλιάδες σελίδες dos&don’ts αναθεωρώντας τα manuals των σχετικών... ευαγών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Όσα γίνονταν εκτός ΗΠΑ έγιναν για πρώτη φορά ξεκάθαρα από τους ίδιους και εντός των ΗΠΑ. Αυτό το γεγονός δεν έχει προκαλέσει μόνο ερωτήματα για τον πραγματικό ρόλο και τη λογοδοσία των υπηρεσιών αλλά κυρίως προβληματισμό για την περίοδο που έρχεται. Τί άλλο «τυχαίο γεγονός ή αυθόρμητη συμπεριφορά» πρέπει να αναμένει ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ;
Αν, ως υπόθεση εργασίας και μόνο, αποκαλυφθούν με αδιάσειστες αποδείξεις άνευ προηγουμένου όργια στη διαδικασία, με συνέπεια την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπέρ Τραμπ, οι ΗΠΑ, με δόλο όσων εξυπηρετούν τα συμφέροντα των σοσιαλιστών τύπου Σόρος, θα φτάσουν στα όρια του εμφυλίου; Αν μάθουν ότι η απόφαση θα είναι κατά του Μπάιντεν θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν την έκδοσή της με κάθε μέσο, ακόμα και με επιθέσεις τύπου (εκπαιδευμένου από τις ΗΠΑ) Μπιν Λάντεν, ακόμα και αντάρτικου;
Ένας υποψιασμένος σε όλα αυτά τα συστήματα δεν είναι καν σε θέση να διανοηθεί τη δύναμη πυρός και εξουσίας αυτών των συστημάτων, τα οποία γιγαντώνονται για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ στο εξωτερικό και μετά καταλήγουν να κάνουν την DC από District of Columbia σε Downtown Cairo - τις καλές εποχές, με τη Δημοκρατική Hillary Clinton υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ, καταλάβατε...
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ζήσουμε στιγμές άγριας Δύσης, μιας και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την ex post αντίδραση του νικητή, στην περίπτωση που δεν είναι αυτός στον οποίο ποντάρουν τα... πνεύματα του βουνού.
0 Σχόλια