Γιώργος Καραμπελιάς
Συγγραφέας, Πολιτικός Αναλυτής
Βεβαίως, δεν διαμαρτυρήθηκαν καθόλου πριν 20 ημέρες, και ενώ ή πανδημία δεν
είχε φτάσει στα σημερινά επίπεδα, όταν καταργήθηκαν όλες οι εκδηλώσεις για την
28η Οκτωβρίου ή, παλαιότερα, οι εορτασμοί για την 25η Μαρτίου ή όταν, στη
διάρκεια του Πάσχα, αποκλείστηκαν όλες οι θρησκευτικές λειτουργίες. Αλλά το
αυτί των «αντικαπιταλιστών», που εσχάτως έχουν αποκαταστήσει τον πατερούλη
Στάλιν, δεν ιδρώνει για «εθνικές επετείους»· άλλωστε και την 28η Οκτωβρίου την
έχουν ήδη επιμελώς διαστρέψει αποκρύπτοντας τον παλλαϊκό πατριωτικό χαρακτήρα
της και βαφτίζοντάς την «αντιφασιστική». Εντούτοις, τα «πατριωτικά» πάντα τους
ενοχλούσαν διότι όζουν «ταξική συνεργασία». Αντίθετα, η «17η Νοέμβρη», με την
μπαχαλοποίηση που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται ως «ταξικός
εορτασμός» – ίσως ενάντια στους καπιταλιστές μικρομαγαζάτορες που κατεβάζουν
τα ρολά των μαγαζιών τους για να μη τους τα σπάσουν οι ταξικοί επαναστάτες,
όχι βέβαια οι οπαδοί του ΚΚΕ αλλά πάντως συνοδοιπορούντες «αγωνιστές».
Πρόκειται για μια σκανδαλώδη διεκδίκηση του δικαιώματος στην παρανομία, παρά
και ενάντια στη δημοκρατική τάξη της χώρας, για μια κυριολεκτική ύβρη απέναντι
στους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες, θύματα του κορωνοϊού, και τα εκατομμύρια των
οικονομικά πληττόμενων και περιοριζόμενων Ελλήνων.
Όμως αυτή ύβρις γίνεται ακόμα περισσότερο προκλητική στον βαθμό που το ΚΚΕ
είναι το τελευταίο που θα δικαιούνταν να διεκδικεί την κληρονομιά της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μια και τότε το ΚΚΕ και η νεολαία του είχαν κάνει
τα πάντα για να την εμποδίσουν!
Και επειδή οι νεότεροι αγνοούν τα σχετικά γεγονότα και οι παλαιότεροι
κινδυνεύουν να τα ξεχάσουν, καλό είναι, μέρες που είναι, να θυμίσουμε μερικά
από αυτά.
Το ΚΚΕ, μέσω της νεολαίας του, έκανε τότε ό,τι μπορούσε για να καταγγείλει την
εξέγερση ως προβοκατόρικη και να την εμποδίσει. Διαβάζουμε στο περιβόητο φύλλο
Νο 8 της Πανσπουδαστικής, του οργάνου του κόμματος στη φοιτητική νεολαία, τον
Φεβρουάριο του 1974:
«Σαν υπεύθυνη Συντονιστ. Επιτρ. Αγώνα του Πολυτεχνείου» (μια πρώτη παραχάραξη,
μια και οι Κνίτες είχαν δική τους Συντονιστική Επιτροπή, διαφορετική από την
εκλεγμένη των φοιτητών) «καταγγέλλουμε... τις αφηνιασμένες προσπάθειες της
χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πραχτόρων της να διαστρέψουν… την πορεία και
το περιεχόμενό της». «Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του
Πολ/χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της
ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με
βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και
της αμερικανικής CIA...»
Και συνεχίζουν στον ίδιο τόνο και ύφος: «Το σχέδιο όμως των Ρουφογάλη,
Καραγιαννόπουλου, Παπαδόπουλου, CIA απέτυχε παταγωδώς. Το οργανωμένο φοιτητικό
μας κίνημα… απομόνωσε και συνέτριψε τους προβοκάτορες. Η επίθεση του συρφετού
των χαφιέδων και των ψευτοεπαναστατών που σαν τα κοράκια πολιορκούν χρόνια
τώρα να διαβρώσουν τις αντιδικτατορικές, φοιτητικές ιδιαίτερα, δυνάμεις (όχι
χωρίς επιτυχία πρέπει να ομολογήσουμε εκεί όπου η απειρία, ο ανυπόμονος
υπερενθουσιασμός και ο κάλπικος υπερεπαναστατισμός τούς ανοίγουν διάπλατα τις
πόρτες), βρήκε αντιμέτωπο το σπουδαστικό κόσμο...». Για όσους νεότερους δεν
γνωρίζουν τα γεγονότα, η αναφερόμενη «προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του
Πολ/χνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της
ΚΥΠ», που καταγγέλλουν οι Κνίτες, αποτέλεσε το έναυσμα της κατάληψης του
Πολυτεχνείου από τους φοιτητές που ήλθαν σε πορεία από το Χημείο στο
Πολυτεχνείο. Τριακόσιοι πενήντα πράκτορες ξεκίνησαν την εξέγερση!
Έκτοτε, το ΚΚΕ προσπαθεί με διάφορα επιχειρήματα να αμφισβητήσει και να
στρογγυλέψει τις επονείδιστες θέσεις του, κάποτε ακόμα και την ύπαρξη του
συγκεκριμένου φύλου της εφημερίδας. Ωστόσο, τρία χρόνια μετά, στις αποφάσεις
της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, τον Ιούλιο του 1976, στην
Έκθεση και συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973·(Εκδόσεις Οδηγητής,
Αθήνα 1983), διαβάζουμε σχετικά:
«…τονιζόταν, και μάλιστα έντονα (πράγμα που γενικά ήταν σωστό), ότι θα έπρεπε
να αποφευχθούν οι περιπτώσεις ξεκομμένων ενεργειών του φοιτητικού κινήματος
–και ειδικά με τη μορφή κατάληψης κτιρίων… Τονιζόταν (σωστά): “όχι
απρογραμμάτιστες ενέργειες, όχι καταλήψεις....”…η κατάληψη (του Πολυτεχνείου)
αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ. (...) μια
επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης. Η σκέψη τους ήταν
κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το
Πολυτεχνείο...»… «Το Γραφείο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ έμαθε τα
γεγονότα σχεδόν τυχαία την Πέμπτη το πρωί…. Πρώτη του εκτίμηση ήταν ότι τα
γεγονότα αποτελούν ανεύθυνη, ως ένα βαθμό, ενέργεια, έξω από τη γραμμή της
οργάνωσης...» «.. εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική
κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν, ως ένα βαθμό, έξω από τη
γραμμή της οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό, γενικά ήταν κατά των
καταλήψεων...» κ.λπ. κ.λπ. [Όλα τα σχετικά αποσπάσματα μπορεί κανείς να
αναζητήσει στα άρθρα του Γιάννη Χάρη στα ΝΕΑ, «Πολυτεχνείο και
“Πανσπουδαστική, νούμερο 8” της 14 Νοεμβρίου 2009», και
«Παραχάραξη και οικειοποίηση», 28 Νοεμβρίου 2009]
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα λωτοφάγων, όπου συχνά το άσπρο
γίνεται μαύρο και τανάπαλιν και όπως έλεγε ο αείμνηστος Τσαρούχης «είσαι ότι
δηλώσεις»… Τόσο λοιπόν «στήριζε» το ΚΚΕ και η νεολαία του την εξέγερση για την
οποία σήμερα δεν σηκώνει κορωνοϊό στο σπαθί του. ώστε την χαρακτήριζε
προβοκάτσια. Για να εξιλεωθεί προφανώς επιχειρεί σήμερα μια πραγματική
προβοκάτσια.
Υ.Γ. Όσο για τον καραφλό επαναστάτη, φίλο του Τζωρτζ Σόρος, που θα προτάξει τα στήθη του είναι μάλλον ανάξιο λόγου να ασχολούμαστε.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της
αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια