Το να δώσεις μία μάχη και να μην την κερδίσεις είναι αποδεκτό, κατανοητό και έχει ένα νόημα. Το να μην δώσεις τη μάχη καν, είτε από ανικανότητα, είτε από λανθασμένες πολιτικές επιλογές ή και ιδεοληψίες, είναι ασυγχώρητο. Ιδίως όταν η χαμένη (μη) μάχη κοστίζει ζωές.
Η πανδημία του κορωνοϊού χτύπησε τη χώρα στα τέλη Φεβρουαρίου, αρχές Μαρτίου. Σύσσωμη η κοινωνία, έχοντας και τις έγκυρες αποφάσεις της κυβέρνησης, έβαλε πλάτη, έδωσε τη μάχη και κατάφερε να αντιμετωπίσει το πρώτο κύμα του ιού.
Έκτοτε, αντί ο κερδισμένος χρόνος να αξιοποιηθεί, πήγε εντελώς χαμένος. Και η κυβέρνηση, επαναπαυόμενη στα γκάλοπ, παρήγαγε περισσότερες θεωρίες και δικαιολογίες, παρά έργο επί του συγκεκριμένου πεδίου.
Είναι ίσως κουραστικό να διαπιστώνεις τα ίδια και τα ίδια. Αλλά όταν τα λάθη επαναλαμβάνονται, η ανικανότητα χτυπάει κόκκινο και οι ιδεοληψίες καθορίζουν την τύχη των ανθρώπων, πρέπει να επιμένει κανείς. Ιδίως όταν διαφαίνεται πως η πανδημία θα είναι εδώ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έως την επόμενη άνοιξη, ακόμα κι αν βρεθεί εμβόλιο στο μεταξύ.
Επί μήνες πάμε μόνο με υπεκφυγές λοιπόν. Και με μύθους. Κυβερνητικούς μύθους, όχι των συνωμοσιολόγων, των ψεκασμένων ή των αρνητών της πανδημίας.
Μύθος 1. Δεν χρειάζονται μαζικά τεστ. Τότε γιατί έτρεξε ο ΕΟΔΥ στη Θεσσαλονίκη προ ημερών να κάνει μέσα σε μία μέρα σχεδόν 4000 τέστ και τρέχει αυτές τις ημέρες σε άλλες περιοχές για μαζικά τεστ; ‘Η γιατί έβγαλε τώρα εσπευσμένα την προκήρυξη για τη στελέχωση 500 Κινητών Μονάδων, για τη διενέργεια τεστ – μία προκήρυξη που εκκρεμούσε από τον περασμένο Μάρτιο; Αν δεν χρειάζονται τα τεστ γιατί κάνει όλο και περισσότερα;
Η Αλήθεια: Μόνο οι δικοί μας φωστήρες σχεδόν σε όλο τον κόσμο απέρριψαν την πολιτική testing. Γι’ αυτό και δεν ξέρουν τι τους γίνεται και ξαφνικά είδαμε τις Σέρρες από το επίπεδο 1 να πηγαίνει στο 4 ή τη Θεσσαλονίκη, που τα «πήγαινε καλά» να μπαίνει σε λοκντάουν σε λιγότερο από ένα μήνα. Τεστ κάνουν παντούν στον κόσμο και μάλιστα στη νοτιοανατολική Ασία κατάφεραν να περιορίσουν τον ιό κυρίως με το δίπολο «τεστ – μάσκα».
Μύθος 2: Δεν φταίνε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα σχολεία και οι εκκλησίες, γι αυτό και δεν μπήκαν ιδιαίτερα περιοριστικά μέτρα σε αυτά τα πεδία.
Η Αλήθεια: Στα ΜΜΜ το αρμόδιο υπουργείο δεν έκανε απολύτως τίποτα εδώ και μήνες – τώρα σπεύδει να προκηρύξει προσλήψεις. Η θεωρία ότι αρκεί η μάσκα για να μην κολλήσει κανείς στα ΜΜΜ είναι αστεία και επικίνδυνη, την απορρίπτουν όλοι οι επιστήμονες- ακόμα και η Γιαμμαρέλου το έχει καταλάβει ότι κολλάς στον συνωστισμό της σερδελοποίησης! Για τα σχολεία, στα οποία αρνούνται επιδεικτικά να κάνουν τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, αρκεί ως απόδειξη το αλαλούμ με τη Θεσσαλονίκη: Αρχικά είπαν ανοιχτά σχολεία, μετά κλείσανε τα Λύκεια. Προφανώς κάποιος τους είπε ότι τα παιδιά άνω των 12 ετών, μεταδίδουν άνετα τον ιό. Μέχρι τώρα πάντως ουδείς μπορεί να εκτιμήσει την επίπτωση των ανοιχτών σχολείων στην πανδημία, καθότι δεν ελέγχουν τίποτα και κανέναν. Όσο για τις εκκλησίες, και μόνο ότι οι ιερείς συμπεριφέρονται σε μεγάλο βαθμό αντίθετα με τις αποφάσεις της Πολιτείας (χωρίς μάσκες, θεία κοινωνία κλπ), και κυκλοφορούν ανενόχλητοι, δείχνει πώς βλέπει το θέμα η κυβέρνηση.
Μύθος 3. Το σύστημα υγείας ενισχύθηκε, μπήκαν νέες ΜΕΘ και πολλές κλίνες, ενώ προσλήφθηκε και προσωπικό.
Η Αλήθεια: Το δημόσιο σύστημα- το ιδιωτικό δεν μετέχει στη μάχη κατά του κορωνοϊού – ενισχύθηκε ελάχιστα και είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Από τις προλήψεις που έγιναν, ελάχιστοι ήταν γιατροί και σχεδόν δεν αντικατέστησαν καν όσους στο μεταξύ αποχώρησαν. Οι ΜΕΘ που προστέθηκαν δεν είναι ούτε για ζήτω: ακόμα και τώρα είμαστε κάτω από το όριο με το οποίο υποδέχθηκε η Ιταλία τον περασμένο Μάρτιο την πανδημία – και κατέρρευσε. 12,8 κλίνες εκείνη ανά 100.000 κατοίκους, ούτε 10 δεν έχουμε εμείς οκτώ μήνες μετά! Προγραμματισμένα χειρουργεία αναστέλλονται, κλίνες στήνονται πρόχειρα, περιορίζοντας τη δυναμικότητα του συστήματος για τις άλλες ανάγκες των ασθενών, ενώ ΜΕΘ δεν λειτουργούν γιατί δεν έχουν προσωπικό! Και είμαστε ακόμα στην αρχή της δύσκολης περιόδου.
Το δημόσιο σύστημα υγείας εγκαταλείφθηκε περίπου συνειδητά: Επί χρόνια κυκλοφορούσε το περί «αριστερών ιδεοληψιών» θεώρημα. Φαίνεται όμως μπροστά μας βρίσκουμε τις «δεξιές ιδεοληψίες». Και αυτές δεν επιτρέπουν επενδύσεις στο «δημόσιο», αποθεώνουν μόνο την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μύθος 4. Για όλα φταίνε οι ανεύθυνοι πολίτες και οι ψεκασμένοι, δεν υπάρχει ατομική ευθύνη στη χώρα, φταίνε τα περίπτερα, τα θέατρα, τα κρυφά και φανερά πάρτι και ο συνωστισμός στις πλατείες.
Η Αλήθεια: Σύμφωνα με τις πιο έγκυρες μελέτες οι χώροι υπερμετάδοσης του κορωνοϊού είναι οι συνωστισμοί κάθε είδους, οι βιομηχανικές μονάδες, οι εκκλησίες και τα γηροκομεία. Αν φταίει μία φορά η μάζωξη σε μία πλατεία, ο συνωστισμός στα ΜΜΜ φταίει πολλαπλάσια. Μαζικές εκδηλώσεις θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται μεν με αυστηρότητα, αλλά στο μεταξύ: δεν λήφθηκε καμία πρόνοια για γηροκομεία, εργοστάσια, εκκλησίες, σχολεία.
Οι υπεύθυνοι πολίτες του Μαρτίου έγιναν συλλήβδην ανεύθυνοι! Φυσικά και υπάρχουν οι παρανοϊκοί. Και οι ανεύθυνοι. Αλλά είναι δουλειά της Πολιτείας να περιορίζει την επιρροή τους στην κοινωνία – όχι απλά να τους χρησιμοποιεί ως άλλοθι.
Μύθος 5. Όλες οι χώρες μπαίνουν σε καραντίνα, εμείς τι να κάνουμε; Πάντως τα πηγαίνουμε καλύτερα από πιο ισχυρές χώρες.
Η Αλήθεια: Δεν τα πάνε όλες οι χώρες άσχημα. Η ΝΑ Ασία για παράδειγμα το ελέγχει. Η αποτυχία της Δυτικής Ευρώπης δεν απαλλάσσει τις εδώ κυβερνητικές ευθύνες. Και πάντως δεν συγκρινόμαστε με χώρες που έχουν τέσσερα επιβαρυντικά, στοιχεία σε σχέση με μας και τα οποία βοηθούν στην εξάπλωση του ιού: βιομηχανίες – εμείς λίγο τολμήσαμε να ανοίξουμε τον τουρισμό και τον κλείσαμε άρον άρον -, γηροκομεία, είναι κόμβοι και έχουν κρύο καιρό.
Γιάννης Μακρυγιάννης
0 Σχόλια