Δεν βγαίνει ο "λογαριασμός" στη Βόρεια Ελλάδα

Του Γιώργου Κράλογλου

Η Β. Ελλάδα δεν αντέχει σε λύσεις του πίνακα. Ούτε σε αριστερίστικα πειράματα. Η οικονομία μικραίνει χωρίς τη Β. Ελλάδα. Ας το προσέξουν κάποιοι. 

Και πρώτοι απ' όλους οι αμετανόητοι κρατιστές. Αυτοί που έχουν πολλές φορές καταδικάσει τη Βόρεια Ελλάδα σε μαρασμό "...αρκεί το κράτος να έχει τον πρώτο λόγο". 

Κρατιστές σε όλα τα επίπεδα. Από τους Δήμους μέχρι τα κόμματα και τις κυβερνήσεις (μετά την οικονομική κρίση του 2008). 

Αυτοί που καταδίκασαν σε μαρασμό τη Βόρεια Ελλάδα επειδή τους έρχεται καλύτερα να βλέπουν ραπανάκια... στη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, αντί να "φυτρώνουν" παραγωγικές μονάδες. 

Και από κοντά τους "βεντούζα" και οι αριστεριστές. Που θέλουν δήθεν μια άλλη Βόρεια Ελλάδα με τα μεταλλεύματά της και τα λιμάνια της στα χέρια του λαού. 

Μια Χαλκιδική (λένε) ελεύθερη από τα συμφέροντα και τον καπιταλισμό. Και μια Θεσσαλονίκη (επιμένουν) ελεύθερη από τα φουγάρα που της είχαν αλλάξει την όψη. 

Οι αριστεριστές που αδιαφορούν για την Πέλλα, τα Γιαννιτσά και τις άλλες περιοχές που αποτελούν αγροτικό εργασιακό χώρο... της Αλβανίας, των Σκοπίων και της Βουλγαρίας με "εργατικά δικαιώματα" στο μάζεμα των φρούτων. 

Και με μισθούς έως και 900 ευρώ την περίοδο αυτή, που είναι ευτύχημα τα 340 ευρώ μηνιάτικο στην Θεσσαλονίκη.

Μας έπιασε ο πόνος για τη Βόρεια Ελλάδα και ξεχνάμε την υπόλοιπη και την οικονομία της που βολοδέρνει μεταξύ βιοτεχνίας (στην επίσημη οικονομία) και απεραντοσύνης στη μαύρη οικονομία; 

 

Δεν είμαστε καθόλου "φρέσκοι" στην παρουσίαση της γενικότερης αποδόμησης της Βορειοελλαδίτικης οικονομίας. Της αποβιομηχάνισής της.

Ειδικά της ασυγκράτητης αποεπένδυσης. Σε πρώην εξαιρετικές βιομηχανικές περιοχές της Θράκης,  του Έβρου.

Και όπου άλλου η ακριτική Ελλάδα απέδιδε με τον καλύτερο τρόπο και όρο την έννοια βιομηχανική ή μεταλλευτική Ελλάδα, με προοπτική να βαπτιστεί και ενεργειακή (με ισχυρότατο ρόλο στην ενεργειακή Ανατολική Ευρώπη). 

 

Θεωρούμε όμως πως από εδώ και πέρα καλό είναι εκτός από την απεικόνιση του οικονομικού της προβλήματος οφείλουμε να περάσουμε τη Βόρεια Ελλάδα και από οικονομική τομογραφία (αξονική αν είναι δυνατόν).

Γιατί η κατάσταση με τον κορονοϊό και τα πρώτα μέτρα (που από σήμερα θα επικεντρωθούν ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα) θα ξύσουν μοιραία και παρά πολλές από τις πληγές της. 

Και δεν έχουμε ερέθισμα τη χθεσινή φωνή απελπισίας της εμπορικής και βιοτεχνικής αγοράς της Θεσσαλονίκης που ζητάει από τον κ. Μητσοτάκη ισορροπίες στα μέτρα για την πανδημία με τα μέτρα για την οικονομία. 

Ούτε τις (πάντα μελετημένες) επισημάνσεις των Συνδέσμων των επιχειρήσεων της Βορείου Ελλάδας, που συντηρούν την φωνή της οικονομίας της και της αγοράς της. 

Θέλουμε να υπενθυμίσουμε εκείνα τα πράγματα που "γερνάνε" το μεγαλύτερο, πρώην, βιομηχανικό και μεταλλευτικό οικονομικό διαμέρισμα της χώρας.

Να σταθούμε στο εξαιρετικά επικίνδυνο, για όλη την Ελλάδα, δημογραφικό και έντονα μεταναστευτικό ζήτημα που έχει αχαλίνωτες διαστάσεις. Ειδικά μετά το 2010. 

 

Θέλουμε να υπογραμμίσουμε τις συνέπειες που θα προκαλέσει για το αύριο και το μεθαύριο της Θεσσαλονίκης, της Χαλκιδικής, της Θράκης, του Έβρου, της Κομοτηνής, της Θάσου, των άλλων μεγάλων κέντρων και των παραλιών η σημερινή ακατάπαυστη αγορά γης,  κτιρίων,  εξοχικών,  κεντρικών κτισμάτων και σημαντικής σημασίας περιοχών από τους γείτονες μας στα Βαλκάνια μηδέ των Τούρκων εξαιρουμένων (που συνδυάζουν τις αγορές με μεταφορά χρήματος εκτός Τουρκίας).

Και μετά απ' όλα αυτά να προτείνουμε (μαζί με τα μέτρα προστασίας της Βόρειας Ελλάδας από την πανδημία) και μέτρα τόλμης για την οικονομία από γνωστές "συνταγές" του "μενού" της πραγματικά ελεύθερης οικονομίας. Ώσπου, το "μενού",  να γενικευθεί, στο σύνολο της οικονομίας μας.

Υποκατάσταση του κράτους εκεί όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία, από την παραγωγή,  τις υποδομές,  τις μεταφορές, την αξιοποίηση του υπόγειου πλούτου, τις ενεργειακές επενδύσεις, μέχρι τη διανομή, τις υπηρεσίες και τον τουρισμό, προσφέρεται να καλύψει κενά και να στρώσει δρόμους ανάκαμψης. Και αφανισμό της μιζέριας (των ολίγων) που ζυγιάζουν ιδιωτικές επενδύσεις και ελεύθερη οικονομία με "πολιτικά αντίβαρα" (όπως αυτά του ΣΥΡΙΖΑ) βάζοντας μπροστά τολμηρές πολιτικές τομές,  ώστε η όποια προσπάθεια, ανακοπής των φαινομένων γενικής οικονομικής μας κατάρρευσης, να έχει αφετηρία την οικονομία του Βορρά. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια... Γιατί όχι; 

Πηγή Capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.