Του Νίκου Καραχάλιου
Οι βασικότερες υποχρεώσεις ενός πολίτη είναι α) να γνωρίζει σε ποια χώρα κατοικεί (δεν είμαι απόλυτα σίγουρος πως όλοι όσοι θέλουν να πολιτογραφηθούν Έλληνες τελευταία γνωρίζουν την Ελλάδα), β) να έχει μια βασική αντίληψη για το Σύνταγμα και τους νόμους της (πιο δύσκολη «πίστα») και βέβαια γ) να ξέρει ποιο είναι το πολίτευμά της, δηλαδή με ποιο τρόπο «οργανώνεται» (δεν θέλω πολλές ενστάσεις από τους σχολιογράφους για τη λέξη) το Κράτος. (Ναι!... Αυτό της Μόριας και των μασκών για τα ελεφαντάκια του νηπιαγωγείου…).
Αυτό ορίζεται -καθόλου τυχαία- στο 1ο κιόλας άρθρο του Συντάγματος.
Τί λέει; Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι ΠΡΟΕΔΡΕΥOΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. 2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. 3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του ΕΘΝΟΥΣ και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Εξ όσων γνωρίζω ούτε στην τελευταία Συνταγματική Αναθεώρηση άλλαξε το συγκεκριμένο άρθρο, το οποίο ανήκει στην ομάδα αυτών που συνιστούν τον «πυρήνα» του πιο σημαντικού εγγράφου (του λεγόμενου και «Καταστατικού Χάρτη της Χώρας.)
Αυτά τα γνωρίζω όχι γιατί είμαι ιδιαιτέρως ευρυμαθής, αλλά γιατί διαβάζω το Σύνταγμα. Μου δημιουργούνται όμως τελευταία πλείστες όσες απορίες:
Απορία προβάτου 1η: Αν λοιπόν αυτό το άρθρο 1 περί «πολιτεύματος» το γνωρίζουν –ή οφείλουν να το γνωρίζουν και τα 11.000.000 των Ελλήνων πολιτών δεν οφείλουν να το γνωρίζουν και οι πολιτικοί μας- και οι 300- πόσω μάλλον οι ηγεσίες των κομμάτων που εκπροσωπούν και στη Βουλή και εκτός αυτής; (Συγχωρέστε με αν σήμερα η γραφή μου ενίοτε προσομοιάζει με αυτή τη διακατεχόμενη από λεπτή ή μερικές φορές λιγότερο λεπτή ειρωνεία των φιλτάτων Γιάννη Πρετεντέρη και Στέφανου Κασσιμάτη –του οποίου παρεμπιπτόντως εύχομαι «καλή επιστροφή», καθώς η αναγκαστική αργία στην οποία τέθηκε από την ευαίσθητη αρχισυνταξία της Καθημερινής πρέπει να λήγει οσονούπω- αλλά προσπαθώ -ανεπιτυχώς προφανώς- να καλύψω το δυσαναπλήρωτο κενό).
Απορία προβάτου 2η: Αν γνωρίζουν το Σύνταγμα, δεν οφείλουν να το σέβονται κιόλας;
Προφανώς ναι, αν και τα αυτονόητα δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο μιας πολιτικής ελίτ που τα τελευταία 200 χρόνια έζησε ή και υπέσκαψε το ίδιο της το πολίτευμα που ορκίζεται να υπηρετεί ουκ ολίγες φορές με κάθε λογής «κινήματα», «πραξικοπήματα» και εσχάτως την επταετία 1967-1974 με εθνοσωτήριες «επαναστάσεις».
Απορία προβάτου 3η: Αν ορκίζονται (με ή χωρίς θρησκευτικό όρκο), το Σύνταγμα δεν οφείλουν να το τηρούν;
Επίσης ναι. Αλλά μην έχετε και μεγάλη εμπιστοσύνη σε επαγγελματίες ζογκλέρ της πολιτικής κωλοτούμπας, της χειραγώγησης και της ανακολουθίας.
Απορία προβάτου 4η: Αν δεν το τηρούν διαπράττουν κάτι; Τί άραγε;
Σίγουρα διαπράττουν μια σειρά από πολιτικά λάθη, που ξεκινούν από το απλό λάθος (;) και φθάνουν και ξεπερνούν τα όρια του ατοπήματος.
Απορία προβάτου 5η: Αν συμβαίνουν τα παραπάνω τί έχουμε;
Διαλέξτε και πάρτε: η γκάμα ξεκινάει από τη λέξη «διολίσθηση» της Δημοκρατίας (βλέπε κείμενο Πρόβατα #3) και η γκάμα ανοίγει στον τεχνικό όρο «αντιποίηση αρχής» και φθάνει ως τον υπερβολικό όρο «εκτροπή».
Απορία προβάτου 6η: Αν συμβαίνουν ένα ή όλα τα παραπάνω, τότε τί οφείλουμε να κάνουμε;
Να συμμορφωθούμε προς το Σύνταγμα, στο οποίο επαναλαμβάνουμε ορκίζονται όλοι οι βουλευτές πριν την ανάληψη των καθηκόντων τους.
Απορία προβάτου 7η: Και αν παρά τις υποδείξεις δεν εισακουστούμε γιατί το ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ έχει δυσανεξία προς τας υποδείξεις τρίτων -αναρμοδίων- πολιτών;
Τότε αρχίζουν τα προβλήματα και σίγουρα υπάρχουν «παιδιά» / πολίτες πιο μεγάλοι και πιο «θεσμικοί» από τον Πρόεδρο ενός think tank, πρώην Γραμματέα Κομμάτων και Κυβερνήσεων.
Απορία προβάτου 8η: Σε ποιους αναφέρεστε;
Μα προφανώς στους εν ζωή πρώην Πρωθυπουργούς -πρωτίστως αυτούς που προέρχονται από τον χώρο της Παράταξης που ανήκω δηλαδή τους Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, στον εν ζωή πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας αξιότιμο κ.κ. Προκόπη Παυλόπουλο που αντιδρά και τους εν ζωή πρώην προέδρους της Βουλής κ.κ. Νικήτα Κακλαμάνη, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, Ζωή Κωνσταντοπούλου, κ.ά.
Δηλαδή υπάρχουν τόσοι πολλοί «καθ’ ύλην» αρμόδιοι; Βέβαια και είμαι σε θέση να ξέρω πως έχουν εντοπίσει πως κάτι δεν πάει καλά και ενοχλούνται.
Απορία προβάτου 9η: Ποιοί άλλοι θα μπορούσαν να τους επαναφέρουν στην τάξη;
Μα οι εν ενεργεία πολιτειακοί παράγοντες, αλλά φαίνεται πως είτε τα αντανακλαστικά τους είναι αργά, είτε δεν αντιλαμβάνονται πλήρως -ως νέοι στα καθήκοντά τους- το ρόλο τους.
Απορία προβάτου 10η: Γιατί βάζουμε τέτοια ώρα τέτοια θέματα όταν η Χώρα είναι περικυκλωμένη από ερευνητικά σκάφη, τουρκικές φρεγάτες, κορωνοϊούς και κάθε είδους κατάλληλες και λιγότερο κατάλληλες μάσκες;
Μα γιατί όταν υπάρχουν τόσα συσσωρευμένα προβλήματα είναι ώρα να παρθούν αποφάσεις. Το Σύνταγμα δεν ορίζει το ΤΙ αποφάσεις θα πρέπει να παίρνονται, αλλά το από ΠΟΙΟΥΣ και με ΠΟΙΟ τρόπο.
Και αυτό, η λήψη αποφάσεων, με «όπλο» το τροποποιημένο ΣΥΝΤΑΓΜΑ του 1974 είναι υποχρέωση του Πρωθυπουργού με τη σύμφωνη γνώμη του Κοινοβουλίου.
Απορία προβάτου 11η: Τί μας έπιασε και «γκρινιάζουμε» τώρα; Τόσο καιρό δεν συμβαίνουν τα ίδια;
Όχι ακριβώς. Γιατί ειδικά με τη διαχείριση της πρωτοφανούς κρίσης του Covid-19 ήταν δεκάδες οι ΠΝΠ (Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου), που έπρεπε να παρθούν γρήγορα προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα καυτά προβλήματα, παρότι πολλές φορές βρίσκονταν στα όρια της συνταγματικότητας.
Απορία προβάτου12η: Τότε γιατί συνεχίζονται; Μήπως συνέβη κάτι ακόμη πιο σημαντικό;
Μάλιστα. Συνέβη. Το πιο σπουδαίο!
Απορία προβάτου 13η: Τί;
Ρίξτε μια ματιά στο site marine traffic. Δείτε τις κινήσεις του Oruc Reis και 15 τουρκικών πολεμικών πλοίων και θα καταλάβετε τί είδους «παιχνίδι» παίζεται στο Αιγαίο, αν μέχρι τώρα ζούσατε μόνο για το Master Chef…
Απορία προβάτου 14η: Και μόνο εσείς στο FORUM2020 ενοχληθήκατε;
Όχι. Απ’ ότι καταλαβαίνω και διαβάζω το επισήμανε με διάφορους τρόπους ή ακόμη έγκριτη ΕΣΤΙΑ και μια -μικρή δυστυχώς σειρά δημοσιολόγων- χωρίς (ακόμη) να τύχει μεγάλης προσοχής, ούτε από την κοινή γνώμη, ούτε από την στρογγυλοκαθισμένη σε βολικές chesterfield εξουσίας πολιτική ηγεσία.
Το πρόβλημα εμφανίστηκε πιο έντονο με τη διαρροή για την άτυπη 3μερή του Βερολίνου, επανήλθε με τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο CNN (όπου για πρώτη φορά μίλησε για διάλογο με την Τουρκία) και διογκώθηκε με τις πρόσφατες διαρροές περί «μυστικής διπλωματίας».
Μήπως, όπως λέει το αρχαίο ρητό «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»; (Μου έλεγε υπερέμπειρος Πρέσβης στις ΗΠΑ και την Ε.Ε. πως «ίσως από τις πολλές αντιπαραθέσεις και συνευρέσεις με τους ηγέτες των ΗΠΑ, της Γαλλίας αλλά και του δικτατορίσκου της Τουρκίας, που επιχειρεί να μας κάνει bullying, έχουμε επηρεαστεί ως προς το στυλ ηγεσίας. Η διαφορά όμως είναι πως αυτοί όλοι είναι ΠΡΟΕΔΡΟΙ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (με μεγάλο αστερίσκο για τη Τουρκική «Δημοκρατία») σε ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ.
Στην Ελλάδα ο κύκλος ανησυχούντων περί τα «θεσμικά» είναι ιδιαιτέρως μικρός.
Στο εξωτερικό όμως είναι σαφώς περισσότεροι, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που η διεθνής συγκυρία μας έχει θέσει στο μικροσκόπιο της διεθνούς κοινότητας.
Μάλιστα, εξ όσων μου λένε οι πηγές μου σε ξένες πρωτεύουσες (ναι! Διαθέτουμε και εμείς συνομιλητές στα «ξένα κέντρα αποφάσεων») οι ξένοι τον τελευταίο καιρό απορούν για το κατά πόσο αποφασίζουν μόνοι τους οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, μιας ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Αφού μάλιστα η Πρόεδρος αγνοείται στο εξωτερικό (δεν ταξιδεύει απ’ ότι φαίνεται προς το παρόν), (παρότι ορθά εμφανίστηκε για δύο ημέρες στο Καστελόριζο) οι απορίες τους -προφανώς και ημών- εστιάζονται στον Πρωθυπουργό.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπήρξαμε φίλοι από παιδιά και είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο εκνευριστικά «τυπικός» έως «τυπολάτρης» είναι -για την πιο boho δική μου κουλτούρα- ως προς την τήρηση των πρωτοκόλλων.
Άρα, αν παρατηρείται κάτι τέτοιο α) ή δεν το έχει αντιληφθεί (ενώ το παρατηρούν οι τρίτοι/ξένοι), ή β) με κάποιο τρόπο -άτυπα;- (γίνεται;;;) έχει έρθει σε συμφωνία «υπερέκτασης της εκπροσώπησης» με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς (προσωπικά το θεωρώ απίθανο), ή γ) έχει παρεκκλίνει από τις ράγες της Προεδρευομένης και έχει διολισθήσει σε αυτές της Προεδρικής Δημοκρατίας, ασυναίσθητα και υπό την πίεση των εξαιρετικά σπάνιων πολιτικογεωστρατηγικοοικονομικοκοινωνικών φαινομένων που καλείται να αντιμετωπίσει.
(Σημείωση: Απολογούμαι για το νεολογισμό μεταξοσκώληκα, αλλά εμπνέομαι από τα γερμανικού τύπου zeitgeist της εποχής).
Είμαι σίγουρος (όχι πως με διαβάζει -γιατί τότε θα κινδυνεύσω- όπως έγινε την τελευταία φορά να βρεθώ αντιμέτωπος με ένα χείμαρρο «επιθετικών χαρακτηρισμών» και «δυναμικών ρημάτων»), πως αν -λέω αν- συμβαίνει κάτι τέτοιο, σύντομα θα επανέλθουμε διακριτικά και αθόρυβα στις πολιτικά ορθές ράγες της Συνταγματικότητας.
Αυτό βέβαια «έρχεται πακέτο» με μια σειρά «βαρετών», «περιττών», αλλά τελικά συνταγματικά και πολιτικά απαραίτητων διαδικασιών όπως: α) η ενημέρωση της Βουλής, β) η χρήση των οδών της θεσμικής διπλωματίας (σοβαρός και προσεκτικός όσο πρέπει είναι ο φίλος Νίκος Δένδιας και οι Έλληνες διπλωμάτες του ΥΠΕΞ. Γιατί να μην τους έχουμε εμπιστοσύνη; Τόσα χρόνια με αυτούς πορεύθηκε η εκάστοτε πολιτική ηγεσία -και δεν ήταν όλοι «άριστοι»- χωρίς να απολέσουμε κυριαρχικά δικαιώματα), γ) η σύγκλιση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών (όχι υποχρεωτική, αλλά ενίοτε χρήσιμη), κ.ά.
Κλείνουμε με όχι ένα, αλλά με τρία γνωμικά: «Δημοκρατία υπάρχει εκεί όπου ένας πολίτης έχει το δικαίωμα να πει ελεύθερα πως δεν υπάρχει Δημοκρατία: Τζον Κένεθ Γκαλμπρεϊθ (1908-2006). «Η Δημοκρατία σου δίνει το δικαίωμα να πεις αυτό που σκέπτεσαι, ακόμη και όταν δεν είσαι σε θέση να σκέπτεσαι» Χάρρυ Κλυν, (1940-2018). «Στην Ευρώπη η Δημοκρατία είναι ψεύτικη», Πρίγκιπας Φον Μέτερνιχ (1773-1859).
Νίκος Καραχάλιος
Πρόεδρος FORUM2020.GR
){kind=link}
0 Σχόλια