Μάσκες και Παρωπίδες


Του Αργύρη Ντινόπουλου, 
δημοσιογράφου, πρώην υπουργού Εσωτερικών

Ποια πλατεία Βαρνάβα; Σε πλατεία των Βριλησσίων ο συνωστισμός των νέων το σαββατόβραδο έσπασε ρεκόρ.

Παιδιά της μεσαίας τάξης που δεν μπορεί παρά να γνωρίζουν τους κινδύνους του κορωνοϊού.

Δεν ανήκουν στους Covididiots και μια απόπειρα κατάληψης σε σχολείο απέτυχε γιατί εναντιώθηκε η συντριπτική πλειοψηφία γονέων και μαθητών.

Δεν αδιαφορούν για την υγεία την δική τους, τον γονιών και των παππούδων τους.

Αλλά (σε κάποιο βαθμό) αντιδρούν ως έφηβοι σε μέτρα αναγκαία που όμως επιβλήθηκαν, ύστερα από την θερινή χαλάρωση, βιαστικά και με την αναγκαία δόση αυταρχισμού.

Όμως είναι και κάτι ακόμη.

Η στάση όλων αυτών των εφήβων (που θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές!) αντανακλά τον προβληματισμό και τον εκνευρισμό των γονιών τους που στο 51,3% ψήφισαν Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές (ποσοστό του κόμματος στον Δήμο Βριλησσίων).

Η τηλεοπτική διαχείριση της κρίσης του κορωνοϊού σε συνδυασμό με την σχετική καμπάνια των 20 εκατομμυρίων γέννησε καχυποψίες.

«Η παρουσιάστρια καλεί τον λοιμωξιολόγο στον οποίο λοιμωξιολόγο ο άνδρας (της παρουσιάστριας) έδωσε από δημόσιο φορέα μισό εκατομμύριο ευρώ και που είναι (ο άνδρας της παρουσιάστριας) φίλος με κομματικά στελέχη. Δηλαδή όλοι μια παρέα» μου λέει ένας από αυτούς τους νεοδημοκράτες του 51,3%.

Όπως και να το κάνουμε κάτι τέτοια τον ενοχλούν. Γιατί φοράει μάσκα. Όχι παρωπίδες. Διαισθάνεται ότι κάτι δεν πάει και τόσο καλά όσο του το περιγράφουν τα κανάλια. Έτσι καταφεύγει ακόμη και σε θεωρίες... συνωμοσίας.

«Τι έγινε με τα 6.000.000 ευρώ και τις μάσκες στα σχολεία; Γιατί μετά το λάθος κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη και ο ένας υπουργός αρρώστησε ενώ η άλλη υπουργός χάθηκε από τα κανάλια;»

Εκτός από τις πλατείες (των νέων) υπάρχουν και τα καφενεία (των 65+) όπου οι νεοδημοκράτες δεν ξεχνάν τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία.

«Στις Πρέσπες μας δέσμευσε, ας πούμε, ο Τσίπρας. Αλλά εμείς γιατί να ψηφίσουμε μνημόνιο κατανόησης με τα Σκόπια;»

Η πολιτική ασκείται δια των συμβόλων (κατά τον Francois Mitterrand) και ο «συμβολισμός» των όσων ελέχθησαν από τον Ζάεφ στην Αθήνα ενίσχυσε την καχυποψία για τους γείτονες.

Στα ελληνοτουρκικά η εικόνα του Ερντογάν έχει ριζώσει στο συλλογικό και στο ατομικό υποσυνείδητο.

Οι (αναγκαίες) τήλε -ανταποκρίσεις από Κωνσταντινούπολη αλλά κυρίως η πρωινή επισκόπηση του τουρκικού τύπου (ΣΚΑΪ) εκλαϊκεύει και μεταφέρει τις τουρκικές θέσεις μέχρι την τελευταία γωνιά της ελληνικής επικράτειας.

Αλλά το «απλοϊκό» ερώτημα πλανάται στον αέρα (όχι στο on air της τηλεόρασης).

«Αφού εμείς συζητάμε μόνον για δύο θέματα (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και οι Τούρκοι για ό,τι άλλο πηγάζει από τον νέο-οθωμανισμό του Ερντογάν τότε εμείς γιατί να πάμε να συζητήσουμε;»

Βεβαίως διάλογο με την Τουρκία έκαναν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις (Καραμανλής-Ετζεβίτ, Παπανδρέου-Οζάλ και άλλοι) αλλά ποτέ με μεσολάβηση των Γερμανών.

Ποιος Έλληνας πιστεύει (μετά τα Μνημόνια και τον… Σόιμπλε) στις καλές προθέσεις των Γερμανών που ειδικά σε εθνικά θέματα ουδέποτε βρέθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας;

Τώρα θα αλλάξει ο ρους της Ιστορίας;

Επειδή, μάλιστα, οι αναφορές στον Ελευθέριο Βενιζέλο πληθαίνουν, ο Βενιζέλος (σταθερά προσηλωμένος στην συμμαχία με την Αγγλία και την Γαλλία) μια φορά ανακάτεψε στα ελληνοτουρκικά τους Γερμανούς και το μετάνιωσε πικρά.

Όταν επέτρεψε (το 1914) τον ανεφοδιασμό (ανθράκευση) των δύο γερμανικών πολεμικών πλοίων «Γκαίμπεν» και «Μπρεσλάου» στην ελληνική νήσο Δονούσα τα οποία (χάρη σε αυτόν τον ανεφοδιασμό) έφτασαν στα Δαρδανέλια, παραδόθηκαν στους Τούρκους μαζί με τα πληρώματά τους (που φόρεσαν τουρκικές στολές και φέσια!), βομβάρδισαν ρωσικές πόλεις στην Μαύρη Θάλασσα και έτσι βγήκε η Τουρκία στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο.

Αυτή η (μια και μοναδική) ανάμειξη των Γερμανών στα ελληνοτουρκικά από τον Βενιζέλο είχε ως αποτέλεσμα (σύμφωνα με τον Άγγλο πρωθυπουργό Λόυντ Τζώρτζ) να επιμηκυνθεί ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος για ένα χρόνο και (ως αντίποινα) να προσαρτήσει η Αγγλία οριστικά την Κύπρο στην Αυτοκρατορία.

Τόσο καλά!

Για να ξανάρθουμε, όμως, στο σήμερα η ύπουλη μύχια σκέψη ξέφυγε από οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ με κυνικό διανοουμενισμό χορτασμένου αριστερού («Αριστερά του Χαβιαριού» - «Gauche de Caviar»).

«Εμείς σε εσωστρέφεια, εσείς ανεξέλεγκτοι! Με όλα τα κανάλια δικά σας. Πάνω στην μηντιακή αυτοπεποίθηση, δεν μπορεί, θα κάνετε το λάθος που αναγκαστικά θα γίνει πρωτοσέλιδο».

Αντιπολίτευση δια της αδράνειας ώστε να αποκοιμίσουν τα πολιτικά αντανακλαστικά της Νέας Δημοκρατίας.

Την ίδια ώρα που η κοινωνία δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση του Covid-19.

Πρόκειται για την επιτομή του αριστερού τυχοδιωκτισμού που είναι τόσο νοσηρός ώστε ξεφεύγει από την εμβέλεια ακόμη και της συμβατικής πολιτικής λογικής.

Οι νεοδημοκράτες όπως όλοι οι νοήμονες Έλληνες για να προστατέψουν εαυτούς, αλλά και την δημόσια υγεία, φοράν μάσκα.

Επειδή όμως δεν φοράνε και παρωπίδες τόσο τα εθνικά θέματα όσο και η (δύσκολη) διαχείριση της οικονομικής κρίσης απαιτούν εγρήγορση και κοινωνική ευαισθησία.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια