Του system failure
Έχουμε ήδη αναφέρει ότι, όπως δείχνουν τα πράγματα, ο Ερντογάν είναι ο χρήσιμος εκπρόσωπος του Αγγλο-Αμερικανικού άξονα στη Λιβύη και κάνει τη βρόμικη δουλειά για λογαριασμό του.
Έχουμε επίσης επισημάνει ότι, ειδικά οι Αμερικανοί δεν θέλουν να έρθουν σε ευθεία σύγκρουση με τον Ερντογάν και την Τουρκία, καθώς, εκτός του ότι η χώρα αποτελεί ένα σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκική γεωστρατηγική επιρροή επεκτείνεται πολύ πιο πέρα από τη Μέση Ανατολή και σε περιοχές που οι Αμερικανοί έχουν ζωτικά συμφέροντα.
Εδώ και δεκαετίες, υπάρχουν ισχυροί δεσμοί του Αμερικανικού βαθέως κράτους με τους πιο φανατικούς εθνικιστές στην Τουρκία, όπως οι γκρίζοι λύκοι, οι οποίοι μάλιστα λαμβάνουν και γενναίες χρηματοδοτήσεις. Ο λόγος είναι κυρίως ότι συμβάλλουν στην εξάπλωση του παντουρκισμού προς το τόξο των Τουρκόφωνων χωρών που φτάνουν μέχρι την Κινεζική επαρχία Σιντσιάνγκ, όπου κυριαρχεί η τουρκογενής εθνική ομάδα των Ουιγούρων.
Ήδη από το τέλος του Κινεζικού εμφυλίου με τη νίκη των κομμουνιστών, οι Αμερικανοί έχουν βαλθεί να αποδυναμώσουν την Κίνα, ενισχύοντας τις διασπαστικές τάσεις σε ευαίσθητες περιοχές της Κινεζικής ενδοχώρας, όπως το Θιβέτ και η Σιντσιάνγκ. Και όλα αυτά, πάντα με το πρόσχημα της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όπως αποκάλυψε με αναλυτικότατο άρθρο της στις αρχές Μαρτίου η ανεξάρτητη ιστοσελίδα, Τhe Grayzone, βασικό μοχλό των Αμερικανών στο νέο ψυχρό πόλεμο κατά της Κίνας, αποτελούν οι ακροδεξιοί υπερεθνικιστές, όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ουιγούρων (World Uyghur Congress - WUC). Το WUC θεωρεί την Σιντσιάνγκ ως το ανατολικό Τουρκεστάν και τους Ουιγούρους Μουσουλμάνους της περιοχής ως μέλη ενός παντουρκικού έθνους που εκτείνεται από την Κεντρική Ασία ως την Τουρκία.
Από την ίδρυσή του, το WUC υποστηρίζεται με εκατομμύρια δολάρια από την οργάνωση NED (National Endowment for Democracy), η οποία χρηματοδοτείται από το Αμερικανικό Κογκρέσο και έχει ως αποστολή την ανατροπή "ανεπιθύμητων" κυβερνήσεων με πρόσχημα τη δήθεν αποκατάσταση της δημοκρατίας στις χώρες-στόχους. Τη δουλειά δηλαδή που έκανε παλαιότερα η CIA στο παρασκήνιο.
Ενώ προσπαθεί να ενορχηστρώσει μια έγχρωμη επανάσταση (από αυτές που ενορχηστρώνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε διάφορες περιοχές), με στόχο την αλλαγή καθεστώτος στο Πεκίνο, το WUC και τα παρακλάδια του έχουν συνάψει ισχυρούς δεσμούς με τους Γκρίζους Λύκους, τη γνωστή Τουρκική ακροδεξιά οργάνωση που έχει πυροδοτήσει τη σεχταρική βία από τη Συρία μέχρι την Ανατολική Ασία. Και οι ισχυροί αυτοί δεσμοί, όπως θα δούμε, έχουν βαθιές τις ρίζες τους στο παρελθόν.
Ο ιδρυτής του WUC είναι ο Erkin Alptekin, γιος του Isa Yusuf Alptekin, που είναι ο θεμελιωτής του αποσχιστικού κινήματος στην Σιντσιάνγκ.
Ταυτόχρονα με τις εκκλήσεις του προς την Ουάσιγκτον για υποστήριξη, ο πατέρας Alptekin είχε εδραιώσει σχέσεις δυνατής φιλίας με την Τουρκική ακροδεξιά. Και οι σχέσεις αυτές είχαν ως βάση τον αντι-κομμουνιστικό ζήλο και τον παντουρκικό, νεο-Οθωμανικό εθνικισμό. Δεν είναι λίγες οι φορές που είχε συναντηθεί με τον Αρπασλάν Τουρκές, ιδρυτή του κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, του οποίου παραστρατιωτικό βραχίονα αποτελούν οι Γκρίζοι Λύκοι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τουρκές είχε λάβει στρατιωτική εκπαίδευση από τους Αμερικανούς, ενώ συνέβαλε στο να ιδρυθεί το Τουρκικό παρακλάδι της Επιχείρησης Gladio, που είχε στηθεί από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με κεντρικό μοχλό διάφορες αντι-κομμουνιστικές παραστρατιωτικές ομάδες που επιδίδονταν σε σαμποτάζ και προβοκάτσιες κατά της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη.
Όπως επίσης είχε αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο της η Washington Post, ο Τουρκές ηγούνταν μιας δολοφονικής ομάδας δεξιών τρομοκρατών που ήταν τυφλά εθνικιστές και φασίστες τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό και ένας από τους στόχους τους ήταν η εξόντωση των κομμουνιστών. Η φασιστική αυτή παραστρατιωτική ομάδα σκότωσε πολλούς αριστερούς ακτιβιστές, φοιτητές, Κούρδους, ενώ προσπάθησε να δολοφονήσει ακόμα και τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β '.
Τις τελευταίες δεκαετίες, το αποσχιστικό κίνημα των Ουιγούρων ισχυροποίησε τους δεσμούς του με το Αμερικανικό βαθύ κράτος. Το WUC και οι προσκείμενες οργανώσεις ιδρύθηκαν από ανθρώπους που είχαν διασυνδέσεις με την Αμερικανική κυβέρνηση και το στρατιωτικό κατεστημένο.
Εμπνεόμενο από τις έγχρωμες επαναστάσεις που σχεδίαζαν οι ΗΠΑ στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, το WUC έχει θέσει ως βασικό στόχο την αποσταθεροποίηση της Κίνας και την ανατροπή της κυβέρνησης.
Αλλά και η Τουρκική δεξιά υποστήριξε με θέρμη το αποσχιστικό κίνημα του Ανατολικού Τουρκεστάν στην Σιντσιάνγκ. Ο Ταγίπ Ερντογάν, ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, είχε διακηρύξει ότι "οι μάρτυρες του Ανατολικού Τουρκεστάν είναι δικοί μας μάρτυρες" εγκαινιάζοντας πάρκο με το όνομα του Alptekin για να τιμήσει τον Ουιγούρο εθνικιστή μετά το θάνατό του το 1995.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ταυτόχρονα με τη σύναψη δεσμών με την Τουρκική ακροδεξιά, κορυφαίοι εκπρόσωποι του WUC κάλεσαν τον Ερντογάν να αναλάβει παρεμβατικό ρόλο στην Κίνα, όπως στη Λιβύη και τη Συρία, όπου υποστήριξε την αλλαγή καθεστώτος που επιχειρήθηκε από τις ΗΠΑ, τη Δύση και από εξτρεμιστικές ομάδες που έδρασαν για λογαριασμό τους.
Άλλα ηγετικά μέλη του WUC έχουν υποστηρίξει ανοιχτά τον Τουρκικό παρεμβατισμό. Ορισμένες δηλώσεις του Seyit Tümturk, ο οποίος διατέλεσε αντιπρόεδρος του WUC, φανερώνουν την εξτρεμιστική και μιλιταριστική φύση της πολιτικής της συγκεκριμένης οργάνωσης, παρόλο που αυτή προβάλλεται ως μια "ειρηνική" και "ενάντια στη βία" οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το 2018, ο Tümturk διακύρηξε ότι οι Κινέζοι Ουιγούροι αντιμετωπίζουν τα αιτήματα του Τουρκικού κράτους ως "εντολές". Και ισχυρίστηκε ότι εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι Ουιγούροι είναι έτοιμοι να καταταγούν στον Τουρκικό στρατό και να συνδράμουν στην παράνομη εισβολή της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία για να "πολεμήσουν για το Θεό", εάν τους διατάξει ο Ερντογάν.
Αμέσως μετά τις δηλώσεις του Tumtur, Ουιγούροι παραστρατιωτικοί, φορώντας Τουρκικές στολές παραλλαγής, δημοσίευσαν βίντεο από τα Τουρκο-Συριακά σύνορα με το οποίο απείλησαν να διεξάγουν πόλεμο εναντίον της Κίνας.
Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Τουρκικός εθνικισμός και ο Ερντογάν είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στοιχεία για τους Αμερικανούς και τον Τραμπ. Ειδικά τώρα, που οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα και βλέπουν την Κίνα ως τη μεγαλύτερη απειλή απέναντι στην πρωτοκαθεδρία τους.
Και αποδεικνύουν ότι οι φαντασιώσεις περί "απομόνωσης"¨του Ερντογάν είναι πράγματι φαντασιώσεις που χρησιμοποιούνται για εσωτερική κατανάλωση. Εξηγούν επίσης ως ένα βαθμό και το λόγο που ο Ερντογάν εφαρμόζει πολλές φορές τη δική του ατζέντα, παρόλο που Αμερικανοί προσπαθούν να του τραβήξουν τα γκέμια, αφού γνωρίζει πόσο χρήσιμος είναι γι'αυτούς και γενικά για τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές.
Αποδεικνύουν ακόμα ότι, οι εγχώριοι και "ευαίσθητοι" πατριώτες (πολλοί από αυτούς θαυμάζουν και εξυμνούν τον Τραμπ), υποκινούνται από αισθήματα τυφλού φανατισμού και αντι-κομμουνιστικού μένους, χωρίς να έχουν ιδέα από τα πολύπλοκα παιχνίδια που παίζονται στη γεωπολιτική σκακιέρα. Φαντασιώνονται διασυνοριακές "Αριστερές συμμαχίες" που επιχειρούν να καταλύσουν τα έθνη, τη στιγμή που αποδεικνύεται ότι η μεγαλύτερη απειλή για την Ελλάδα έρχεται από τον Τουρκικό ακραίο εθνικισμό και όχι από την Αριστερά, η οποία σήμερα εκφράζεται στην Τουρκία σχεδόν αποκλειστικά από το Κουρδικό κίνημα. Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι φορές που η Ελλάδα έχει πληρώσει ακριβά τον τυφλό φανατισμό τους.
Όσοι πάλι πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν δραματικά υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων με έναν Δημοκρατικό στο τιμόνι των ΗΠΑ, όπως ο Τζο Μπάιντεν, θα έπρεπε να χαρακτηριστούν τουλάχιστον ως αφελείς. Εκτός του ότι ο Μπάιντεν δεν είναι τίποτε άλλο από ένας τυπικός νεοφιλελεύθερος παλαιάς κοπής που έχει υποστηρίξει κατά κόρον τις Αμερικανικές επεμβάσεις, ενώ σε πολλά ζητήματα είναι πιο συντηρητικός ακόμα και από τον Τραμπ, είναι γνωστό ότι, ειδικά η Αμερικανική εξωτερική πολιτική σχεδιάζεται από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ και όχι από τον εκάστοτε πρόεδρο.
Το χειρότερο απ'όλα είναι ότι, ειδικά η τωρινή κυβέρνηση, η οποία φαίνεται ότι επενδύει στο θυμικό του Έλληνα, σχεδιάζει ακόμα και την εξωτερική πολιτική με επικοινωνιακούς όρους. Πράγμα που μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επιζήμιο για τα εθνικά συμφέροντα, αφού ο σχεδιασμός αυτός δεν βασίζεται στη σωστή και σε βάθος ανάγνωση των εξελίξεων στο πολύπλοκο γεωπολιτικό παιχνίδι, αλλά στην προσπάθεια ικανοποίησης των πατριωτικών ενστίκτων των αδαών σε ότι αφορά τις εξελίξεις αυτές.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια