Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος
Με την ίδια σχεδόν φιλοσοφία, την αποτελεσματικότητα, τη γνώση του αντικειμένου της αρμοδιότητάς τους, το θετικό αποτύπωμα στην προηγούμενη πορεία του, προχώρησε και στις «λειτουργικές βελτιώσεις στο κυβερνητικό σχήμα», όπως ονομάστηκε ο μικρός ανασχηματισμός. Το αν οι αλλαγές και τα πρόσωπα θα επαληθεύσουν τις προσδοκίες του πρωθυπουργού, απομένει να αποδειχθεί φυσικά. Και οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν, είναι τεράστιες…
Το λάθος που διέπραξε η κυβέρνηση (και το οποίο αναδεικνύει και σοβαρή έλλειψη συντονισμού των «επιτελικών στελεχών της»…) είναι ότι ο «ανασχηματισμός» πρωταγωνιστούσε επί μεγάλο χρονικό διάστημα στην επικαιρότητα, λόγω… καθημερινών σχεδόν δηλώσεων, ανακοινώσεων και διαρροών του κ. Πέτσα και άλλων υπουργών, τις οποίες σε λίγες ώρες… διέψευδαν ή ο ίδιος ο πρωθυπουργός ή κάποιοι «πρωτοκλασάτοι» υπουργοί! Και το γαϊτανάκι επαναλαμβανόταν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Μια κάθε άλλο παρά σοβαρή και υπεύθυνη εικόνα κυβέρνησης...
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στην αμηχανία του λόγω αδυναμίας να διατυπώσει οργανωμένο και ρεαλιστικό αντιπολιτευτικό λόγο (όλη η πολιτική φαιά ουσία της ηγεσίας αναλώνεται στις εσωκομματικές άγριες φαγωμάρες, την προσπάθεια «απάντησης» στο αντιηγετικό μανιφέστο Τσακαλώτου με… γαυγίσματα του Πολάκη - αν έχετε τον Θεό σας!), έκρινε τις κυβερνητικές αλλαγές ως… απόδειξη ότι «ο κ. Μητσοτάκης, όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την υγειονομική και την οικονομική κρίση, αλλά ούτε καν ανασχηματισμό της κυβέρνησής του δεν μπορεί να κάνει…».
Αντε τώρα εσύ να πεις στους ΣΥΡΙΖΑίους ότι για την αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας η χώρα εξασφάλισε τα παγκόσμια εύσημα, το πιθανότατο δεύτερο κύμα απειλεί ολόκληρη την υφήλιο, όσο δε για τις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις του COVID-19 εκφράζονται στοιχειοθετημένοι φόβοι για πρωτοφανές παγκόσμιο οικονομικό κραχ. Για την Κουμουνδούρου, όλα αυτά είναι… «αδιάφορες λεπτομέρειες». Αυτό που έχει σημασία είναι ότι… φταίει ο Μητσοτάκης!
Θα μπορούσε, ίσως, ο πρωθυπουργός μαζί με τις «λειτουργικές βελτιώσεις» (που τον απασχολούν μετά την απόφαση της ΕΕ να ρίξει άφθονο χρήμα για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη των μελών της που επλήγησαν από την πανδημία και τις τεράστιες παράπλευρες οικονομικές της συνέπειες) να αλλάξει και ορισμένα άλλα κυβερνητικά στελέχη, η απόδοση των οποίων εμφανώς υστερεί. Και προ COVID-19, αλλά και μετά. Και κάποια άλλα στελέχη, οι αποφάσεις των οποίων σχετικά με τα μέτρα αντιμετώπισης του ιού ήταν πρόχειρες, επιπόλαιες. Στους τομείς των μετακινήσεων, της απελευθέρωσης του τουρισμού, των υγειονομικών ελέγχων σε αστικά κέντρα αλλά και στις πύλες εισόδου στη χώρα.
Ο Μητσοτάκης, για δικούς του λόγους, προτίμησε ν’ αφήσει για αργότερα έναν «ευρύ» ανασχηματισμό. Και σ’ αυτόν εδώ να ρίξει το βάρος στην ενεργοποίηση και «εκμετάλλευση» προσώπων που ελπίζεται να καταρτίσουν το απαραίτητο «εθνικό σχέδιο απορρόφησης» των περίπου 70 δισ. ευρώ που τα επόμενα χρόνια θα εισρεύσουν στη χώρα και τα οποία θα πρέπει να αξιοποιηθούν ώστε να εκσυγχρονιστούν και να μεταρρυθμιστούν εκ βάθρων οι παραγωγικές δομές της χώρας. Κάτι που «εκκρεμεί» από τότε που μπήκαμε στον 21ο αιώνα…
Ο μίνι ανασχηματισμός έγινε την επομένη της δημοσιοποιήσεως του προσχεδίου της Επιτροπής Πισσαρίδη, που έχει συγκροτηθεί ακριβώς γι’ αυτόν τον σκοπό: την εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου (που θα υποβληθεί τον Οκτώβριο και στην ΕΕ) για την αποτελεσματικότερη και ουσιαστικότερη αξιοποίηση των κεφαλαίων του ευρωπαϊκού «Ταμείου Ανάκαμψης». Και, προφανώς, οι κυβερνητικές «λειτουργικές βελτιώσεις» εναρμονίζονται και με τις ανάγκες που προκύπτουν από το πόνημα της Επιτροπής Πισσαρίδη…
Υπ’ αυτή την έννοια, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η είσοδος στην κυβέρνηση στην πολύ ευαίσθητη και κρίσιμη θέση του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, του εκ της κεντροαριστεράς προερχομένου καθηγητή Οικονομικών κ. Πάνου Τσακλόγλου, μέλους της Επιτροπής Πισσαρίδη, επιστήμονα με πάμπολλες διεθνείς περγαμηνές, συμβούλου πρωθυπουργών ειδικά σε θέματα απασχόλησης και κοινωνικών ασφαλίσεων. Ο νέος υφυπουργός, που θ’ ασχοληθεί με το ασφαλιστικό σύστημα και τα προβλήματά του, έχει πολύ συγκεκριμένα και… ριζοσπαστικά σχέδια για την εξυγίανση του συστήματος, που προβλέπουν, μεταξύ άλλων, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (για παράδειγμα, μέσω ενός σταθερού ποσού εισφορών υγείας για όλους τους εργαζομένους), απάλειψη της «εισφοράς αλληλεγγύης», ενίσχυση της αναλογικότητας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα ασφάλισης και ανάπτυξη και τρίτου πυλώνα με συγκεκριμένα κίνητρα για ιδιωτικές αποταμιευτικές ασφαλίσεις. Βάσεις, δηλαδή, στις οποίες στηρίζονται τα περισσότερα και πλέον βιώσιμα ασφαλιστικά συστήματα διεθνώς…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σ’ επίσημη ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει τον κ. Τσακλόγλου «γνωστό για την εμμονή του στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα…». Ισως επειδή καίτοι προέρχεται από την κεντροαριστερά, πιστεύει ότι το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να χρηματοδοτείται από χρήματα που εξοικονομούνται, υπάρχουν και αξιοποιούνται κατά τον παραγωγικότερο τρόπο, και όχι να στηρίζεται κοντόφθαλμα από παροχές-«μποναμάδες» κάθε τόσο, από δανεικά.
Αλλά μπορεί να ενοχλείται και μόνο από το γεγονός ότι ενώ ο κ. Τσίπρας «ψαρεύει» στην κεντροαριστερά και πιάνει μόνο… κανένα Ραγκούση, Μπίστη και λοιπούς, ο Μητσοτάκης ζητάει ουσιαστική βοήθεια, συμβολή και συστράτευση για το καλό του τόπου, και μαζεύει γύρω του Γεραπετρίτη, Πιερρακάκη, Χρυσοχοΐδη, Θεοδωρικάκο, Μενδώνη, Τσακλόγλου και τόσους άλλους που υπηρετούν τον κρατικό μηχανισμό…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια