Ο ψηφιακός μετασχηματισμός και το σκουριασμένο κράτος


Άρθρο του Άγγελου Κωβαίου

Ένα από τα επιτεύγματα της περιόδου που διανύουμε και ένα από τα θετικά δείγματα αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης, ήταν η ταχεία μετάβαση στις ψηφιακές διαδικασίες και η παράκαμψη πολλών αγκυλώσεων της σκουριασμένης κρατικής μηχανής.

Είναι κάτι που έχει διαπιστωθεί και που όπως καταγράφεται στις έρευνες της κοινής γνώμης, πιστώνεται στα θετικά της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Πίσω όμως από αυτές τις πρώτες διαπιστώσεις, υπάρχει και μία πραγματικότητα, η οποία ακόμη και αν δεν ακυρώνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό, δείχνει ότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για να διανυθεί και πολλά που πρέπει να γίνουν.

Το κράτος μπορεί να διεκπεραιώνει πλέον δυνητικά πολλές διαδικασίες ψηφιακά, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλα δουλεύουν ρολόι. Για έναν πολύ απλό λόγο: ακόμη και αν από την πλευρά του πολίτη εκτελούνται πολλές πράξεις μέσω υπολογιστή και διαδικτύου, σε πολλές υπηρεσίες παρατηρείται συμφόρηση και αδυναμία διεκπεραίωσης.

Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα σε πολλούς δήμους, όπου παρέχεται μεν η δυνατότητα της ηλεκτρονικής διαδικασίας, όμως δεν υπάρχει επαρκές ή ικανό προσωπικό για να παραλάβει τα αιτήματα και να κάνει την αναγκαία επεξεργασία, για την έκδοση π.χ. ενός πιστοποιητικού ή μίας βεβαίωσης. Ετσι, παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο, να καθυστερεί μία ηλεκτρονική υποβολή αιτήματος έως την υλοποίηση της πολύ περισσότερο από ό,τι αν ο πολίτης προσερχόταν στο γραφείο και παρελάμβανε το πιστοποιητικό ή έγγραφο που επιθυμούσε.

Σε ένα διαφορετικό επίπεδο, η χρήση της πρόσβασης στο gov.gr μέσω των κωδικών του taxisnet, έχει διαμορφώσει το εξής παράδοξο. Ο φόρτος εργασίας στα λογιστικά γραφεία έχει προκαλέσει ένα έμφραγμα, σε βαθμό αδυναμίας διεκπεραίωσης στοιχειωδών εργασιών. Οι λογιστές έχουν γίνει κάτι σαν υπάλληλοι των ΚΕΠ, αναλαμβάνουν πλέον μέχρι και με τις εγγραφές στα νηπιαγωγέια ή κάθε άλλη απίθανη ενέργεια, καθώς ασχολούνται σχεδόν με κάθε πτυχή της σχέσης του πολίτη με το κράτος. Την ίδια στιγμή και λόγω ακριβώς της ψηφιακής διαδικασίας, οι υπάλληλοι στα ΚΕΠ είναι αδρανείς και δίχως αντικείμενο και ουδείς έχει ασχοληθεί με την μετεκπαίδευσή τους ή με την αξιοποίησή τους σε διαφορετικά στάδια και διαδικασίες εξυπηρέτησης του πολίτη.

Με μία καλή προαίρεση, μπορεί κάποιος να πει ότι αυτά είναι λογικές παρενέργειες ενός πρώτου σοκ και ότι θα αντιμετωπιστούν. Με μία ρεαλιστική προσέγγιση, μπορεί να διαπιστώσει ότι πρόκειται για εγγενείς αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης, όπου και πρέπει να υπάρξει γενναία παρέμβαση.

Με μία δόση επιφυλακτικότητας και καχυποψίας, μπορεί και να καταλάβει κανείς ότι ο δρόμος για τον πραγματικό εκσυγχρονισμό του κράτους και της δημόσιας διοίκησης είναι πολύ μακρύς και δύσκολος, αν κάποιος δεν ενεργήσει με αποφασιστικότητα.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια