Σε πρώτο χρόνο, κρίσιμες είναι οι κινήσεις που θα κόψουν τη φόρα της Τουρκίας, η οποία οδεύει με ταχύτητα στην υλοποίηση του σχεδιασμού της για την Aνατολική Μεσόγειο.
Αυτό απαιτεί:
α) άσκηση διπλωματικών πιέσεων,
β) λήψη σοβαρών αμυντικών μέτρων,
γ) καθορισμό των περιοχών όπου θεωρούμε ότι έχουμε κυριαρχικά δικαιώματα και
δ) σαφήνεια ως προς τα όρια ανοχής της ελληνικής πλευράς σε προκλητικές τουρκικές κινήσεις. Η ασάφεια δημιουργεί τις προϋποθέσεις θερμού επεισοδίου.
Αυτά, όμως, αποτελούν διαχειριστικές κινήσεις. Πολύ πιο σημαντικό είναι ότι έχει καταρρεύσει το μεταπολιτευτικό πρότυπο διαχείρισης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική (αυτή τη στιγμή δεν έχουμε καμία στρατηγική) που θα στοχεύει στην ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών.
Στην πράξη αυτό σημαίνει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας / ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο (ενιαία από Εβρο έως Καστελλόριζο) μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Τα υπόλοιπα ζητήματα που θέτει η Τουρκία θα παραμείνουν εκκρεμή για πολλά χρόνια. Θα έχουν υψηλή συμβολική αλλά μικρή πρακτική σημασία. Η Τουρκία θα σκεφθεί τη λύση του δικαστηρίου μόνον εάν καταλάβει ότι η συνέχιση της πολιτικής της θα συνεπάγεται κόστος.
Η νέα στρατηγική θα είναι αντίθετη στη θεώρηση που ξεκίνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981: «Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα». Διεκδικούμε την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Καταλήξαμε να το επικαλούμαστε διαρκώς χωρίς να το εφαρμόζουμε. Η νέα στρατηγική θα πρέπει να βασίζεται στη βήμα προς βήμα άσκηση όλων των δικαιωμάτων που μας δίνει το διεθνές δίκαιο, με έμφαση σε δράσεις και μέτρα για τα οποία υπάρχει η ευρωπαϊκή θεσμική υποστήριξη.
Σε διπλωματικό επίπεδο, δίπλα στις υπάρχουσες συμμαχίες θα πρέπει να δημιουργήσουμε νέες στρατηγικές συμμαχίες με κράτη της γεωγραφικής περιοχής στη βάση του άξονα Ελλάδας - Κύπρου. Ο συγκεκριμένος άξονας δημιουργεί μια πολύ πιο ελκυστική και δυναμική εικόνα για όποιον θέλει να συνεργασθεί μαζί μας. Αυτό απαιτεί στενότερη συνεργασία και με την Κύπρο. Οι καλές σχέσεις με Ισραήλ και Αίγυπτο θέλουν εμβάθυνση. Θα γίνουν στρατηγικές μόνον εάν αποκτήσουν και αμυντική διάσταση. Παράλληλα, πρέπει να δουλέψουμε πάνω στην ενόχληση που δημιουργεί η τουρκική πολυπραγμοσύνη στα κράτη της περιοχής. Καλούμαστε να ανακαλύψουμε τη γειτονιά μας. Κρίσιμος είναι ο ρόλος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Σε επίπεδο Ευρώπης, το βάρος πρέπει να δοθεί: α) στη νέα τελωνειακή ένωση Ε.Ε. - Τουρκίας και β) στη μελλοντική ειδική σχέση με την Ε.Ε.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια