Με "λιτανείες" δεν σώζεται η οικονομία...

Του Κώστα Στούπα 

Η κυβέρνηση μάλλον σωστά σχεδιάζει να επιδοτήσει τις θέσεις εργασίας παρά τις θέσεις ανεργίας. Όπως ακριβώς η επιδότηση ανέργων δημιουργεί κίνητρα για παρασιτισμό και τεμπελιά στους εργαζόμενους έτσι και η επιδότηση θέσεων εργασίας δημιουργεί κίνητρα για τεμπελιά και παρασιτισμό στις επιχειρήσεις.

Σωστός φαίνεται και ο προσανατολισμός της κυβέρνησης να στηρίξει την οικονομία με περαιτέρω μειώσεις φόρων και εισφορών. Το πρόβλημα έγκειται πως μειώσεις φόρων χωρίς αντίστοιχες μειώσεις δαπανών είναι ένα μοντέλο που δεν είναι βιώσιμο και δεν οδηγεί πουθενά.

Με 3,5 εκατ. συνταξιούχους συν εργαζόμενους στο δημόσιο σε σύνολο πληθυσμού 10 εκατ., με περί τα 5 εκατ. δυναμικό απασχόλησης και 5,5 εκατ. έγκυρα ψηφοδέλτια στις τελευταίες εκλογές, δύσκολα μπορεί να περικόψει μια κυβέρνηση οποιαδήποτε κρατική δαπάνη.

Η χώρα μετά τη χρεοκοπία του 2010 ελάχιστα άλλαξε από τα κακώς κείμενα που την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Αντί να γκρεμίσει το παλιό οικοδόμημα και να ξεκινήσει από τα θεμέλια ένα καινούργιο, κάλυψε τις ρωγμές στον σκελετό με σοβάδες και χρώματα και παρίστανε πως επέστρεψε στην κανονικότητα της ευημερίας με δανεικά, "λαθροβιώντας" στις παρυφές του τσουνάμι των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης.

Το ίδιο επιχειρεί και τώρα που η ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία κλονίζονται από την κρίση που προκάλεσε η επιδημία του κορονοϊού και της οποίας δεν έχουν δει παρά την πρώτη φάση.

Οι συνέπειες της ελληνικής κρίσης χρεοκοπίας της περασμένης δεκαετίας εξομαλύνθηκαν από τρεις σημαντικούς παράγοντες:

α) Η αύξηση των εξαγωγών

β) Η αύξηση της τουριστικής κίνησης

γ) Και η εξαγωγή εργατικού δυναμικού υψηλής ειδίκευσης…

Οι εξαγωγές αγαθών από 18 δισ. ευρώ το 2009 το 2019 είχαν φτάσει στα 32,4 δισ. ευρώ. Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και η οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης αύξησαν τη ζήτηση στις βασικές αγορές του εξωτερικού στις οποίες κατευθύνονται οι ελληνικές εξαγωγές.

Οι ξένοι επισκέπτες που επισκέφθηκαν την Ελλάδα, από 15 εκατ. το 2009 το 2019 ξεπέρασαν τα 31 εκατ. μεταφέροντας στη χώρα πάνω από 18 δισ. ευρώ και εισφέροντας στο ΑΕΠ πολύ περισσότερα.

Από το 2010 και μετά περί τις 500 χιλ. νεότεροι Έλληνες υψηλής εξειδίκευσης μετανάστευσαν σε χώρες του εξωτερικού. Η φυγή αυτή εκτόνωσε τις εσωτερικές πιέσεις που δημιουργεί η ανεργία, ενώ αύξησε τη ροή μεταναστευτικών εμβασμάτων προς την ελληνική οικονομία.

Η οικονομική κρίση που δρομολογήθηκε στις αρχές του 2020 εξαιτίας της επιδημίας του κορονοϊού πλήττει με ανάλογη ισχύ όλες τις χώρες με αποτέλεσμα οι εξαγωγές, οι τουριστικές αφίξεις και η εξαγωγή μεταναστών να μην μπορούν να εξομαλύνουν τη ζημιά για την ελληνική οικονομία.

Τούτο σημαίνει ότι οι εκτιμήσεις πως το πλήγμα στην ελληνική οικονομία θα είναι πολλαπλάσιο εκείνου της περασμένης δεκαετίας έχουν βάση. Πόσο μάλλον όταν στις οικονομίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ αναμένεται η ύφεση να είναι η ισχυρότερη μετά τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο...

Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η χειρότερη τριμηνιαία ύφεση για την αμερικανική οικονομία από το 1947 μέχρι και σήμερα ήταν -10% το πρώτο  τρίμηνο του 1958, ενώ η δεύτερη χειρότερη με -8,4% ήταν το τέταρτο τρίμηνο του 2008 και η τρίτη το 1980 με -8%.

Οι εκτιμήσεις για φέτος αναμένουν πως στο δεύτερο τρίμηνο του 2020, κάνουν λόγο για συρρίκνωση του ΑΕΠ στις ΗΠΑ πάνω από -10%.

Όταν μιλάμε για τέτοια ποσοστά ύφεσης σε δυναμικές οικονομίες όπως αυτή των ΗΠΑ, στην Ευρώπη και ιδίως στις χώρες της Νότιας Ευρώπης θα πρέπει να περιμένουμε χειρότερες καταστάσεις.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θεωρείται μια εξ αυτών που έχουν σημειώσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στον κόσμο στην αντιμετώπιση της επιδημίας. Τούτο το πέτυχε γιατί άκουσε τους επιστήμονες και τόλμησε να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα "καραντίνας" πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι άλλες χώρες.

Αν είχε υποχωρήσει στους "περίεργους" και τα μικροσυμφέροντα που υποστήριζαν πως με τη θεία μετάληψη και τις κεραλοιφές δεν μεταδίδεται ο ιός θα είχαμε και εδώ εκατόμβες νεκρών.

Κάτι ανάλογο πρέπει να τολμήσει και στην οικονομία...

Πηγή: capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.