Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης
Αρχίζει και γίνεται φρικαλέο. Με το τέλος της καραντίνας, από το βάθος του σκοτεινού διαδικτύου μέχρι επώνυμα στελέχη της αντιπολίτευσης, αρχίζουν να επιτίθενται κατά ριπάς στον Σωτήρη Τσιόδρα. Τις τελευταίες μέρες το φαινόμενο παίρνει μεγάλες διαστάσεις, στα μάτια μου δραματικές. Διότι δεν πρόκειται για κάποια κόσμια αντίδραση, η οποία στο κάτω-κάτω αποτελεί δικαίωμα του καθενός μας. Πρόκειται για επιθέσεις εμποτισμένες στο μίσος.
Ένας άσχετος που θα διαβάσει τις βιτριολικές αναρτήσεις κι αν δεν ξέρει σε ποιον αναφέρονται, θα νόμιζε ότι ο εθνικός μας λοιμοξιολόγος είναι το λιγότερο εγκληματίας. Ότι έχει σκοτώσει ανθρώπους ή ότι έχει κατακλέψει το δημόσιο ταμείο ή ότι βγαίνει καθημερινά και βρίζει τον κόσμο που τον ακούει. Διαβάζοντας αυτά που γράφονται, θα πίστευε ότι ο Τσιόδρας μας έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά απ’ τον Σόιμπλε, μας έχει προσβάλει πιο πολύ από τον Τόμσεν, είναι σκληρότερος από την Βελκουλέσκου, είναι πιο άρπαγας από ληστής τραπεζών και πιο αδίστακτος από Χρυσαυγίτη με φαλτσέτα στην κωλότσεπη.
Κι όμως, ο τύπος αυτός μας έσωσε. Αντί να βλέπουμε καμιόνια με φέρετρα στους δρόμους μας, μετρούσαμε κάθε απόγευμα λίγους νεκρούς και λίγους διασωληνωμένους, φρικαρισμένοι μ’ αυτά που συνέβαιναν στις διπλανές μας χώρες. Κι όμως αυτός ο τύπος μετράει εκατοντάδες ώρες ζωντανής συνέντευξης, δίχως ούτε μια φορά να έχει υψώσει τον τόνο της φωνής του. Δίχως ούτε μια φορά να έχει πει κάτι προκλητικό ή παρεξηγήσιμο ή ρατσιστικό. Δίχως ούτε μια φορά να έχει αρθρώσει έστω και υποψία κομματικού λόγου.
Αυτός ο τύπος που έχει δεκαεπτά σελίδες βιογραφικό, κατηγορείται από κάτι γιατρουδάκια της πλάκας, από κάτι βουλευτοπολιτευτές ανίκανους να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα κι από κάτι τεμπελχανάδες του καφενείου που ξέρουν τα πάντα, από αεροναυπηγική μέχρι λοιμοξιολογία. Και δεν κατηγορείται για κάτι συγκεκριμένο, κάτι αόριστα πετάνε κατά πάνω του και κάτι πρόχειρα που συγκρούονται με την απλή λογική.
Τον κατηγορούν ότι είναι άνθρωπος του Μητσοτάκη, διότι το επιτυχημένο αποτέλεσμα των υγειονομικών του αποφάσεων ευνόησε αντικειμενικά το πολιτικό προφίλ του Μητσοτάκη. Τι να κάνουμε τώρα δηλαδή; Να βγαίνει στις συνεντεύξεις του και να κατακεραυνώνει τον πρωθυπουργό; Τον κατηγορούν ότι μετατρέπει τους μαθητές σε πειραματόζωα. Αυτός που αρνήθηκε να κάνει πειραματόζωα έντεκα εκατομμύρια Έλληνες όταν κανένας δεν θα του έλεγε τίποτα διότι δεν υπήρχε διεθνής μπούσουλας, τώρα αποφάσισε κυνικά να παίξει με εκατόν πενήντα χιλιάδες μαθητές. Γιατί άραγε; Τι έχει να κερδίσει; Τον κατηγορούν ότι αντιφάσκει με τις μάσκες, διότι θέλει να οικονομήσουν αυτοί που τις φτιάχνουν. Λες και τις παράγει ο ίδιος ή λες και η υπόλοιπη υφήλιος που τις επιβάλλει στους πληθυσμούς είναι ηλίθια. Και βάζουν στην ίδια μοίρα τους 2500 (τουλάχιστον) νεκρούς που γλυτώσαμε, με μια γνωμοδότηση του για τις χάρτινες ή τις πάνινες μάσκες.
Θα μου πείτε ότι το 90% του ελληνικού πληθυσμού τον στηρίζει ανεπιφύλακτα. Ναι, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχει ένα 10% της κοινωνίας μας που κινείται αποκλειστικά από μίσος και σκατοψυχιά. Που είναι πιο αχάριστο κι από ερπετό. Είναι αυτό το 10% που στεναχωριέται όταν μας βλέπει να τα καταφέρνουμε στην πανδημία, που βλαστημά όταν ακούει τα χαμηλά ποσοστά θνησιμότητας και που θα παρακαλούσε να στοιβάζονται τα φέρετρα σωρός έξω απ’ τα νοσοκομεία. Δεν ξέρω για ποιους σύνθετους και απροσδιόριστους λόγους τα νιώθουν και τα λένε αυτά. Από κομματική εμπάθεια, από ψυχική μικρότητα ή από συναισθηματικό κυνισμό; Μπορεί όλα μαζί.
Να ξέρουμε πάντως ένα πράγμα. Ο Τσιόδρας και ο κάθε Τσιόδρας που έχει επιλέξει την επιστήμη του και την αποστολή του ως πορεία ζωής, πιθανότατα δεν διαθέτει τους μηχανισμούς άμυνας για να ανταπεξέλθει σε τέτοιο βρώμικο πόλεμο λάσπης. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι συνηθισμένοι στην παλιανθρωπιά, ούτε εθισμένοι στην αγνωμοσύνη, ούτε χοντρόπετσοι στην συκοφαντία. Θα τα βροντήξουν και θα φύγουν. Όχι από την επιτροπή, αλλά κι από την χώρα. Για να πάνε αλλού, όπου θα τους υποδεχτούν μετά βαΐων και κλάδων. Όπου θα χουν δεκαπλάσια λεφτά από δω και εκατονταπλάσιο σεβασμό. Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα. Εμείς όμως εδώ, με τι και με ποιους θα απομείνουμε, μου λέτε;
Υ.Γ. Πότε θα σταματήσει ρε μάγκες, αυτή η ασυναρτησία για την «μπίζνα Καμπουράκη-Νταβέλη στο εργοστάσιο με τις μάσκες»; Επειδή έκανα τον Δεκέμβρη ένα τηλεοπτικό σποτάκι είκοσι δευτερολέπτων για την κάρτα υγείας του κέντρου αποκατάστασης (που το είδε ένα εκατομμύριο κόσμος στην Θεσσαλία), έγινα αυτομάτως διαπλεκόμενος συνέταιρος με τον Νταβέλη και μ’ έβαλε στα μουλωχτά στην επένδυση μαζί με τον Τσερέπα; Ναι το ομολογώ, έβαλα τρία εκατομμύρια απ’ το τα περίσσευμα μου και θα τα κάνω τριάντα μέσα σε δυο μήνες, ελέω Τσιόδρα που έχουμε για πωλητή και διαφημιστή. Ελάτε και σεις βρε να σας χώσω τσάμπα στην επένδυση, δεν θα πληρώσετε τίποτα. Έχει εκατομμύρια για όλους, ο Μητσοτάκης να ν’ καλά.
Άντε από κει ρε, σαχλαμαράκηδες. (Παυλή, σε βαριέμαι. Πολύ όμως.)
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια