Γράφει η Ελένη Καρασαββίδου
Ήταν μόνο 25 χρονών. Και θέλησε, τιμώντας την θέση της και πάνω απ όλα τον εαυτό της στην χώρα των κάφρων να τηρήσει το νόμο. Να κόψει στο πορτοκαλί. Αφού σε όλον τον ψιλονορμάλ κόσμο το πορτοκαλί είναι προειδοποίηση να κόψουμε ταχύτητα, ενώ εδώ στους γεμάτους από αυτοαναφορικούς μέχρι αηδιαστικής αναισθησίας οδηγούς δρόμους, σημαίνει “όποιον πάρει ο χάρος!”
Σε βλέπω καθημερινά ακόμη κι όταν σπρώχνω το καρότσι του παιδιού μου, τον γερασμένο συγγενή μου, ή τον ανάπηρο συνάνθρωπο μου, να παραβιάζεις το πορτοκαλί και βέβαια κόκκινο, λες κι έχεις μια αληθινά σημαντική δουλειά από την οποία εξαρτάται ο πλανήτης, κι αν σου πει κάποιος τίποτα βγάζεις και γλώσσα.
Σε βλέπω καθημερινά να κλείνεις γεμάτος απίστευτο εγωισμό και ασύνορη βλακεία την κάθετη λωρίδα για να κερδίσεις 2 μέτρα, (χειρότερο! Για να σταματήσεις και πάλι, αλλά δυο μέτρα πιο μπροστά εμποδίζοντας όλους κι όλες τους άλλους) συμβάλλοντας στο γενικευμένο μποτιλιάρισμα.
Σε βλέπω να παρκάρεις πάνω σε διαβάσεις των κινητικά ανάπηρων, ή να κόβεις τις γραμμές των τυφλών όταν καβαλάς πεζοδρόμια.
Σε βλέπω να κορδώνεσαι ως οδηγάρα εξαπολύοντας σεξιστικές χυδαιολογίες κάθε τόσο, αλλά να αυτοδικαιολογείσαι ενοχοποιώντας μόνο το ανώνυμο κράτος…
Σε βλέπω να προκαλείς τρόμο σε όποιον θέλει να κόψει αφού μπορεί να τον σκοτώσεις από πίσω.
Και δυστυχώς δεν είναι μόνο η τραγική δόκιμη αστυνομικός (στην οποία αφιερώνω αυτό το κείμενο) το δικό σου θύμα… Σε αυτήν την ατέλειωτη σειρά νεκρών που η διαρκής σφαγή (σωστά τα λέει ο Ιαβέρης) στους ελληνικούς δρόμους παράγει, εσύ κύριε μαλάκα, είσαι ο πρώτος θύτης.
Keep crawling Jack! Λεωφόρου Κύμης και Όποιον πάρει ο χάρος γωνία...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια