Δύσκολα μπορεί να αγνοήσει κανείς τη στρατηγική σημασία της Λιβύης (9η στα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως) και τον ρόλο της στον έλεγχο των προσφυγικών ροών
Γράφει ο Σωτήρης Δανέζης
Τη νύχτα που ο επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ αναχώρησε από τη Μόσχα και εγκατέλειψε τις εκ του σύνεγγυς συνομιλίες με τους πρωταγωνιστές της λιβυκής κρίσης, αποφεύγοντας να υπογράψει συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη, εξόργισε τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν και φάνηκε να αιφνιδιάζει τους Ρώσους υποστηρικτές του. Για «ελλειψη σεβασμού στον οικοδεσπότη», ακόμη και για «οργή του Πούτιν» έκανε λόγο το Bloomberg, σημειώνοντας την ξεροκεφαλιά του 76χρονου στρατηγού.
Tην ίδια ώρα στη Λιβύη, ο διαβόητος στρατός Βάγκνερ, οι μισθοφόροι του Κρεμλίνου που πολεμούν στο πλευρό του Χαφτάρ, έπαιρνε εντολή να βάλει το όπλο παρά πόδα. Η Μόσχα εμφανιζόταν να «τραβά το αυτί» του στρατάρχη για να τον επαναφέρει στην τάξη και να τον αναγκάσει να συμμορφωθεί, στρώνοντας το τραπέζι για τη Διάσκεψη του Βερολίνου.
Το κατά πόσο αυτή η εικόνα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα θα φανεί τις επόμενες ημέρες, όταν «Χαφτάρ και φίλοι» θα κληθούν να ανοίξουν τα χαρτιά τους και θα σηκώσουν τα μανίκια, όπου συνήθως κρύβονται οι άσοι.
Ο διοικητής του LNA, δύο 24ωρα μετά την αιφνιδιαστική επίσκεψή του στην Αθήνα, βρίσκεται στο Βερολίνο ως ένας ισχυρός ηγέτης, που διατηρεί υπό τον έλεγχό του τις ένοπλες δυνάμεις και το 70% των εδαφών της Λιβύης, και στοιχίζεται πίσω από Ρωσία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Γαλλία, Ισραήλ και Ελλάδα. Ο Ντοστογιεφκσι έλεγε πως αγαπάει τους ανθρώπους, αλλά ακόμα και η σκέψη να μοιραστεί το δωμάτιο με κάποιον από αυτούς τού ήταν ανυπόφορο. Το ίδιο ανυπόφορο είναι για τον Χαφτάρ να βρεθεί στο ίδιο δωμάτιο με τον πρωθυπουργό της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Τρίπολης Φαγιέζ αλ Σάρατζ.
Άραγε, πώς αύριο θα μοιραστεί την εξουσία μαζί του σε περίπτωση εκεχειρίας; Ποιος στη θέση του θα δεχόταν «μισή Λιβύη» όταν μπορούσε να την έχει ολόκληρη; Ή μήπως ο Ρώσος πρόεδρος θα συνεχίσει να είναι τόσο γενναιόδωρος με τον Ερντογάν, όπως στη Βόρεια Συρία; Tον περασμενο Δεκέμβριο, η ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία Tafneft επέστρεψε, έπειτα από πέντε χρόνια, στη Δυτική Λιβύη και στη λεκάνη του Ghadames, όπου υπολογίζεται ότι βρίσκονται 3,5 δισ. βαρέλια πετρελαίου. Δύσκολα μπορεί να αγνοήσει κανείς τη στρατηγική σημασία της Λιβύης (9η στα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως) και τον ρόλο της στον έλεγχο των προσφυγικών ροών από την Αφρική προς την Ευρώπη. Την ώρα που η διπλωματική σκακιέρα έχει πάρει «φωτιά» και τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στον Χαφτάρ, τον Σάρατζ, τον Ερντογάν και τους άλλους παίκτες, ας μην ξεχνάμε ότι οι Ρώσοι έχουν μεγάλη παράδοση στο άθλημα και σπουδαίους grand masters.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια