Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Αυτή η χώρα έχει απίστευτο απόθεμα ανθρώπινου ταλέντου και αναξιοποίητων δυνατοτήτων. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο με την κρίση και τους επαναστατικούς και ακριβούς ακροβατισμούς. Ημασταν όμως οι πρώτοι στην Ευρώπη που περάσαμε μια βαθιά κρίση και γι’ αυτό πήραμε νωρίς το μάθημά μας. Είμαστε και οι πρώτοι που πήγαμε ανάποδα στο ρεύμα, εκλέγοντας μια κυβέρνηση που είχε ως σύνθημα τις μεταρρυθμίσεις και δεν ταίριαζε στην αντισυστημική εποχή μας.
Οι δυνάμεις της αδράνειας είναι ισχυρές και δίνουν τις δικές τους μάχες. Στα αριστερά συνεχίζουν να ονειρεύονται ότι έχουν απέναντί τους τη... χούντα και να παλεύουν με τα φαντάσματα του παρελθόντος με τρόπο διχαστικό, σχεδόν εμπρηστικό. Στα δεξιά παραμονεύει ο άλογος εθνικισμός που δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τον ειλικρινή πατριωτισμό. Αυτόν που οδήγησε τη χώρα στις μεγάλες και διαχρονικές νίκες της.
Μέσα σε όλα, είναι ορατό το ενδεχόμενο να επιστρέψουμε και στα nineties, τη δεκαετία του ’90. Ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός ιδιωτικού τομέα της αρπαχτής, αλλά και του ρηχού lifestyle που συγκάλυπτε εντέχνως τα προβλήματα του τόπου την εποχή της πλαστής ευδαιμονίας.
Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι ωριμάσαμε ως κοινωνία. Και πως έχουμε μπροστά μας μοναδικές ευκαιρίες. Στην εποχή μας, για παράδειγμα, ένας νέος με όρεξη και ιδέες μπορεί να ξεκινήσει μια νεοφυή επιχείρηση με κάποιο πρωτότυπο κόνσεπτ, βρίσκοντας το απαραίτητο κεφάλαιο μακριά από τα σύνορά μας. Πριν από λίγα χρόνια, αν έλεγε ότι ήταν Ελληνας, λειτουργούσε αρνητικά. Αυτό ξεπεράστηκε. Ελληνες που ζουν έξω θέλουν να επιστρέψουν, υπό τον όρο ότι η κανονικότητα θα συνεχιστεί και βεβαίως θα χαλαρώσει ο ζουρλομανδύας των φόρων και εισφορών. Ο τόπος έχει τα μεγάλα του προτερήματα, που κάνουν τους περισσότερους Ελληνες να θέλουν να επιστρέψουν σε αυτόν.
Είδαμε ακόμη τη δύναμη της Αθήνας, η οποία κατάφερε να αλλάξει μέσα από την κρίση και να γίνει μια πολύ ελκυστική πόλη για «ψαγμένους» τουρίστες.
Χάνουμε, δυστυχώς, χρόνο και ενέργεια ασχολούμενοι με μπάχαλα και άλλα βαρίδια. Χάνουμε και μερικές μάχες, γιατί η φαυλότητα και ο παλαιοκομματισμός είναι βαθιά ριζωμένα στο DNA μας. Προχωράμε, όμως. Και δεν δικαιούμαστε να αποτύχουμε αυτή τη φορά.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια