Ο Κώστας Σημίτης υπέστειλε τη σημαία στα Ιμια και προσπαθεί με άρθρα να σηκώσει τη δική του, σαρακοφαγωμένη παντιέρα της πολιτικής δικαίωσης. Αυτό, όμως, δεν γίνεται. Οι Ελληνες, το 2004, αποδοκίμασαν εκλογικά και τον «καταλληλότερο» (για το καθεστώς που είχε οικοδομήσει, αλλά και για τον φίλιο προς εκείνον Τύπο) πρωθυπουργό, αλλά και το σύνολο της πολιτικής κληρονομιάς που άφησε πίσω του.
Ο Κώστας Σημίτης είναι το συνώνυμο της άτακτης υποχώρησης στα ελληνοτουρκικά και της ιδεολογικοποίησης του ενδοτισμού. Στο όνειδος των Ιμίων, στο οποίο πρωταγωνίστησε, όχι μόνο έδωσε την προδοτική εντολή να υποσταλεί η ελληνική σημαία από εθνικό έδαφος, αλλά ευχαρίστησε -στην αγόρευσή του στο Κοινοβούλιο- τους Αμερικανούς για τη… βοήθειά τους! Από τότε που έγινε η υποστολή της σημαίας, οι τουρκικές διεκδικήσεις έγιναν εντονότερες, τμήμα του Αιγαίου γκριζαρίστηκε και τα εθνικά συμφέροντα υπέστησαν εξαιρετικά μεγάλες ζημίες.
Ο Κώστας Σημίτης είναι ο πολιτικός προϊστάμενος του Τσουκάτου, του Μαντέλη, του Τσοχατζόπουλου, του Παπαντωνίου. Είναι εκείνος που τους επέλεξε για να διαχειριστούν τις συλλογικές υποθέσεις. Οι επιλογές του είναι αδύνατον να μη χαρακτηρίζουν τον ίδιο και την πολιτική που άσκησε τη μαύρη οκταετία, που διήρκεσε ο βίος του καθεστώτος του.
Ο Κώστας Σημίτης είναι εκείνος που έχει την κύρια πολιτική, αλλά και ηθική ευθύνη για την κατάληξη του ηγέτη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Ενώ εκείνος μας εμπιστεύτηκε και επεδίωκε να λάβει άσυλο από τη χώρα μας, η κυβέρνηση Σημίτη, με τους χειρισμούς της, τον οδήγησε στα τουρκικά κάτεργα.
Ο Κώστας Σημίτης είναι ο άνθρωπος που έβαλε (από το… παράθυρο) την Ελλάδα στο ευρώ, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, διηύθυνε την κακόφωνη ορχήστρα των ολυμπιακών έργων και τις σχετικές με το 2004 πανάκριβες και αχρείαστες φιέστες, αφαίρεσε το θρήσκευμα από τις αστυνομικές ταυτότητες και τίναξε στον αέρα τα ελληνικά νοικοκυριά με το πολιτικό τρομπάρισμα της φούσκας του Χρηματιστηρίου.
Οι Ελληνες δεν ξεχνούν τι έπραξε ο Σημίτης σε βάρος της χώρας και δεν τον συγχωρούν λόγω της αυτοεπαινετικής αρθρογραφίας του.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια