Του Νίκου Μελέτη
Είναι εντυπωσιακή η σπουδή με την οποία σπεύδουν «αναλυτές» σε Αθήνα και Λευκωσία σχεδόν με ικανοποίηση να προεξοφλήσουν ότι η TOTAL και η ΕΝΙ εγκαταλείπουν την Κύπρο με αφορμή τους σχεδιασμούς των πετρελαϊκών εταιριών που δεν λαμβάνουν υπόψη μόνο τις απειλές της Τουρκίας και τα γεωπολιτικά δεδομένα αλλά και τα γεωλογικά ευρήματα που σφραγίζουν και την επιχειρηματική διάσταση ενός τέτοιου προγράμματος.
Η προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της σε πείσμα της Τουρκίας που απαιτεί και θέλει να επιβάλει την αδρανοποίηση και «φιλανδοποίηση» της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέχρις ότου επιτύχει την ιδανική για την ίδια λύση του Κυπριακού, έχει «ερεθίσει» τα τελευταία χρόνια όλους όσους ευνοούν την άρον- άρον και άνευ όρων επίλυση του Κυπριακού. Οι κύκλοι αυτοί θεωρούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να αυτοενουχιστεί προκειμένου να μην ενοχλείται η Τουρκία και μάλιστα θεωρούν ότι το πρόβλημα που εμποδίζει την επίλυση του Κυπριακού δεν είναι η Τουρκική κατοχή και η επιδίωξη της Τουρκίας να διατηρήσει τα επεμβατικά δικαιώματα της ,αλλά το ότι η Λευκωσία επιμένει να ασκήσει την κυριαρχία της αναθέτοντας σε ξένες πολυεθνικές εταιρίες βάσει διεθνών διαγωνισμών ,την έρευνα και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων σε Οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ που έχουν οροθετηθεί βάσει Διεθνών Συμφωνιών.
Η είδηση που δημοσιεύθηκε την Κυριακή για υπαναχώρηση της Κοινοπραξίας από την γεώτρηση το Οικόπεδο 7 που ήδη στο βορειοανατολικό άκρο της επιχειρεί να κάνει παράνομη γεώτρηση η Τουρκία με το γεωτρύπανο YAVUZ άνοιξε έναν κύκλο αναπαραγωγής δημοσιευμάτων που λίγο πολύ προανήγγειλαν αυτό που επιδιώκει η Τουρκία, την εγκατάλειψη της Κυπριακής ΑΟΖ από Γάλλους και Ιταλούς.
Όμως η αλήθεια δεν είναι αυτή, οι εταιρίες πριν ακόμη τρυπήσουν στο Οικόπεδο 7 θέλουν να είναι σίγουρες για την εικόνα που υπάρχει στο Οικόπεδο 6 που έχει ήδη εντοπισθεί το κοίτασμα «Καλυψώ» και φυσικά να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες πρόβλεψης για το εάν και σε πόση έκταση μπορεί να εκτείνεται εντός του Οικοπέδου 7 το κοίτασμα που έχει ήδη εντοπισθεί.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η συνέχεια που θα δοθεί στο κοίτασμα «Γλαύκος» στο Οικόπεδο 10 καθώς αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις το 2019 που φθάνει τα 5-8 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου.
Ενώ σχετικά με την εκμετάλλευση του κοιτάσματος «Αφροδίτη», στο Οικόπεδο 12 το κυπριακό Υπουργείο Ενέργειας είναι στα τελικά στάδια μιας συμφωνίας για το σχέδιο ανάπτυξης και παραγωγής, με την εκμετάλλευση της διαθεσιμότητας των τερματικών υγροποίησης στο Ίντκου της Αιγύπτου κάτι που αποτελεί ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα για τον διάδρομο φυσικού αερίου της Α. Μεσογείου.
Όπως εξήγησε ο υπουργός ενέργειας της Κυπρου Γ. Λακκοτρύπης σε συνέδριο του Economist στην Κύπρο «οι εταιρείες αποφασίζουν να αρχίσουν από τους πιο ενδιαφέροντες και ώριμους στόχους. Και βάσει κυρίως γεωλογικών δεδομένων, καθώς οι εταιρείες θα αρχίσουν από τους πιο ενδιαφέροντες και ώριμους στόχους που εντοπίζουν. Πρόσθεσε ότι μεταξύ της αδειοδότησης και της πρώτης γεώτρησης μεσολαβούν συνήθως 1,5 με 2 χρόνια. ..».
Το «παιγνίδι» στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι ενός ημιχρόνου ούτε σπριντ εκατό μέτρων .Και για τον λογο αυτό καθόλου δεν βοηθούν, η άκριτη αποδοχή «διαρροών» της Τουρκίας και οι εύκολες αναγγελίες περί αποχώρησης της TOTAL/ENI από το Οικόπεδο 7 της κυπριακής ΑΟΖ. Αντιθέτως, μάλλον την Τουρκία εξυπηρετούν.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια