Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Εντάξει, όλα τα περιμένουμε. Αλλά η απόφαση των Τραπεζών να επιβάλουν εξωφρενικές χρεώσεις σε ορισμένες συναλλαγές ξεπερνάει κάθε όριο αναισθησίας και προκλητικότητας. Και είναι θλιβερό που ακόμα κανένας-ούτε ο αρμόδιος υπουργός, ούτε ο κεντρικός τραπεζίτης, ούτε η Επιτροπή Ανταγωνισμού-έβγαλαν κιχ.
Εντάξει, όταν πας να πάρεις ένα δάνειο, ξέρεις ότι(εκτός από τους τόκους) σού χρεώνουν και «έξοδα φακέλου». Θα απασχοληθούν ένας-δυο υπάλληλοι. Όταν έχεις μια πιστωτική τους κάρτα, πληρώνεις ετήσια συνδρομή. Ας πάει και το παλιάμπελο.
Όμως, πόσο εξωφρενικό είναι να θέλεις να αλλάξεις τον μυστικό αριθμό της κάρτας σου, το περίφημο PIN-το οποίο οι ίδιες σου συνιστούν να αλλάζεις συχνά, για λόγους ασφαλείας!-και να σου χρεώνουν έστω και ένα λεπτό; Όχι, η αλλαγή του PIN δεν απασχολεί κανέναν υπάλληλο, ηλεκτρονικά γίνεται!
Πόσο εξωφρενικό είναι να σoυ χρεώνουν έστω και ένα λεπτό για την… «ερώτηση υπολοίπου»; Δεν είναι υποχρεωμένη η Τράπεζα να σε πληροφορεί, όταν το ζητήσεις, για το υπόλοιπο του λογαριασμού σου; Κατάργησαν τα συμβατικά βιβλιάρια, για να μην πηγαίνουν οι άνθρωποι στα γκισέ και απασχολούνται υπάλληλοι (θέλουν να μειώσουν το προσωπικό). Και ωθούν τους πελάτες τους στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Ποιος διεστραμμένος εγκέφαλος επινόησε τη χρέωση για την «ερώτηση υπολοίπου»; Ηλεκτρονικά γίνεται, διάβολε!
Πόσο εξωφρενικό είναι να σε χρεώνουν για την αντικατάσταση της κάρτας, την οποία οι ίδιες εκδίδουν με ημερομηνίας λήξεως; Και πόσο διπλά εξωφρενικό είναι να επιβάλουν χρέωση για αντικατάσταση ειδικά των πιστωτικών καρτών, για τις οποίες πληρώνουμε ετήσια συνδρομή;
Όλα αυτά είναι εξωφρενικά και εξόχως προκλητικά. Ειδικά αν επιβληθούν ομοιόμορφα από όλες τις Τράπεζες, διότι ουσιαστικά συνιστούν καρτέλ, δηλαδή τη χειρότερη μορφή της αγοράς.
Σύμφωνα με τα ήδη γνωστοποιηθέντα, όλα αυτά θα εφαρμοστούν σύντομα, από τα τέλη του τρέχοντος μηνός. Και δεν είδαμε καμιά αντίδραση από την κυβέρνηση. Αλήθεια, ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών δεν είδε ούτε άκουσε; Ή μήπως συμφωνεί; Οι ευάριθμοι τραπεζίτες τον εκλέγουν ή τα εκατομμύρια των πελατών των τραπεζών; Αλήθεια, η Επιτροπή Ανταγωνισμού έμαθε κάτι; Μήπως αυτά που ανακοινώθηκαν συνιστούν την επιτομή της νόθευσης του (όποιου) ανταγωνισμού, τον οποίο-υποτίθεται ότι- έχει αποστολή να προστατεύει;
Ολοι ξέρουμε ότι οι τράπεζες είναι μηχανές αναζήτησης και αποκόμισης κερδών. Αλλά ορισμένες πρακτικές ξεπερνούν τα όρια της καλώς εννοουμένης ελεύθερης αγοράς και πίστης. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα, στους χώρους εστίασης, αναψυχής και διασκέδασης οι ιδιοκτήτες ζητούσαν από τους πελάτες τους να πληρώσουν επιπλέον, επειδή χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο μέσω του δικού τους Wi-Fi; Θα γινόταν ξεσηκωμός. Ουδείς θα το τολμήσει.
Η συγκεκριμένη πρόκληση των τραπεζών ξεπερνά κάθε όριο. Tα μέτρα αυτά είναι καταχρηστικά. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα είδος νομιμοποιημένης κλοπής, την οποία θέλουν να επιβάλουν στους καταναλωτές. Γι’ αυτό δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή.
ΥΓ: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι φορολογούμενοι έχουμε πληρώσει με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τις τρεις μέχρι τώρα ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια