Γιατί ο κ. Παυλόπουλος δεν είναι ο δικός μας Πρόεδρος


Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr

Είστε από τους πολύ λίγους, κύριε Πρόεδρε, που δεν ψηφίσατε τον Προκόπη τον Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ήταν μία κομβική στιγμή στην πολιτική σας καριέρα. Ξεχωρίσατε αμέσως από τους άλλους. Και στο τέλος δικαιωθήκατε. Δεν υπάρχει αμφιβολία! Αν ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο αδιάκοπος κυνηγός του Μινώταυρου, ήθελε, θα μπορούσε να σταματήσει το δημοψήφισμα της ντροπής. Κι αυτό είναι ένα μόνο απ’ όσα καταγράψαμε. Τα υπόλοιπα εν καιρώ και αναλόγως των εξελίξεων και των όποιων διαδικασιών.

Μπορεί ο Προκόπης Παυλόπουλος να συσπειρώσει τους Έλληνες σε μία κρίσιμη περίοδο; Το ερώτημα αυτό απευθύνουν, δήθεν αφελώς, αρκετοί φίλοι του «συστήματος» και με αφορμή την αυξημένη ένταση στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Είναι κατανοητό ότι οι «φίλοι» αυτοί θα νιώσουν άβολα αν ο κ. Παυλόπουλος δεν κερδίσει μία δεύτερη θητεία. Κι είναι απολύτως σαφές ότι στα δύσκολα χρόνια για οποιονδήποτε άλλον μη Συριζαίο, οι «φίλοι» αυτοί πέρασαν στα χρόνια του Αλέξη Τσίπρα ζωή χαρισάμενη. Αποτέλεσαν αυτό που κάποιοι ονομάζουμε «ΣΥΡΙΖΑ Νέας Δημοκρατίας».

Νομίζουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι η απάντηση στο ερώτημα είναι προφανής: Αν ο κ. Παυλόπουλος ήταν ικανός για έναν τέτοιο ρόλο, τον ενωτικό και τα λοιπά, θα μας το είχε ήδη δείξει. Αντίθετα, ο κ. Παυλόπουλος φρόντισε να τοποθετηθεί νωρίς νωρίς ως εχθρός του φιλελεύθερου χώρου, ανακαλύπτοντας το φανταστικό τέρας του Μινώταυρου του νεοφιλελευθερισμού. Να μας συγχωρείτε. Μπορεί να είναι ο Πρόεδρος του κ. Τσίπρα, του κ. Καμμένου, του κ. Παπαγγελόπουλου ή του κ. Αντώναρου. Αλλά δικός μας Πρόεδρος δεν θα γίνει. Ποτέ! Δεν μπορεί να γίνει! Αυτός μας τοποθέτησε απέναντι, ακολουθώντας κατά γράμμα τη ρητορική του κ. Τσίπρα στον «πόλεμο» που κήρυξε κι αυτός κατά του νεοφιλελευθερισμού. Πώς είναι δυνατόν να απαιτεί κανείς σεβασμό από ανθρώπους που έχει πετροβολήσει; Άκουσε ποτέ τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας να βάλει κατά των κομμουνιστών ή των κεντρώων;

Λένε, κύριε Πρόεδρε, ότι θα σας φέρουν σε δύσκολη θέση, βάζοντας τον κ. Τσίπρα να προτείνει τον κ. Παυλόπουλο για δεύτερη θητεία και με την ελπίδα να προκαλέσουν απώλειες στο δικό σας κόμμα, με τη βοήθεια εξωθεσμικών παραγόντων. Αυτή, ναι! Θα είναι μία καλή ευκαιρία για εκλογές! Για να ξεκαθαρίσει το τοπίο απέναντι στη διαπλοκή και σε όσους νομίσουν ότι μπορούν να παίξουν με σας ή με τη χώρα. Και αναφερόμαστε στους παράγοντες! Στους έξω των θεσμών.

Η απόφασή σας, κύριε Πρόεδρε, να μην ψηφίσετε τον Προκόπη Παυλόπουλο σας οδήγησε στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας. Η επιλογή του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας θα σας καθορίσει για τα επόμενα χρόνια. Θα είναι η δική σας σφραγίδα.

Άνδρας ή γυναίκα; Θα θέλαμε, κύριε Πρόεδρε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ξέρουμε να κάνει την υπέρβαση. Να προωθήσει γυναίκα στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Θα είναι ένα μήνυμα για την Ελλάδα που προχωράει. Ανεξάρτητα όμως από το αν θα είναι άνδρας ή γυναίκα, σημασία έχει ο άνθρωπος αυτός να έχει παρουσία στα κοινά. Να έχει πείσει με τη διαδρομή του ότι αποτελεί εγγύηση για τη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων του.

Ακούστηκε το όνομα της Μαρίας Δαμανάκη. Κάποιοι βιάστηκαν να την «εξαφανίσουν», να την «κάψουν» με το καλημέρα. Ξεχνούν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει πράγματι να ενώνει και όχι να χωρίζει. Η επιλογή ενός κεντροαριστερού υποψηφίου από μια κεντροδεξιά κυβέρνηση είναι αυτή που πρέπει να είναι. Το ίδιο θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε και στην περίπτωση του κ. Τσίπρα. Ότι ορθώς επέλεξε έναν κεντροδεξιό. Το θέμα σε εκείνη την επιλογή είναι ότι υπήρχαν πολλές άλλες καλύτερες.

Δεν ξέρουμε αν θα επιλέξετε την κυρία Δαμανάκη ή έναν άλλον υποψήφιο. Αλλά αν η όποια σας επιλογή είναι σαν αυτή της Μαρίας Δαμανάκη, τότε βρισκόμαστε σε καλό δρόμο! Η ευκολία της κριτικής θα κάνει αρκετούς δεξιούς να «βγουν» από τα ρούχα τους και αρκετούς αριστερούς να κατηγορήσουν τη Μαρία για «προδοσία». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η κυρία Δαμανάκη είναι μία θαυμαστή Ελληνίδα που τίμησε την πατρίδα της με τη δράση της εντός και εκτός συνόρων. Όποιος υποψήφιος, λοιπόν, είναι σαν τη Μαρία, καλώς να ορίσει. Χρειάζεται να αναδείξουμε πρόσωπα που μας κάνουν υπερήφανους. Θα είναι μια πράξη δικαιοσύνης για μια Ελλάδα που θέλει να δείξει ότι δεν τυραννάει τα παιδιά της. Αλλά τα αγκαλιάζει όλα κάτω από τις φτερούγες της.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια